10 potraw, które musisz spróbować w Chile

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:26

Chile, kraj o niesamowicie długiej linii brzegowej, jak można się spodziewać, ma kuchnię z naciskiem na dania z ryb i owoców morza. Naród ma również romans z kukurydzą, używając jej do wszystkiego, od zup po pikantne ciasta. Mapuche, Chono, Araucanian i hiszpańskie przepisy i wpływy połączyły się, aby stworzyć smaki zarówno słodkie, jak i słone, czasami w tym samym czasie, w kultowych potrawach Chile. Rozważ połączenie niektórych poniższych potraw z kieliszkiem chilijskiego wina lub zjedzeniem awokado jako przystawki, ulubionej chilijskiej przekąski.

Sopaipillas

Powszechne jedzenie uliczne w całym Chile, ten smażony okrągły placek z dynią, który można przygotować na słodko lub na słono. Powszechnie serwowana z pebre, sosem zrobionym z kolendry, cebuli, oliwy z oliwek, czosnku i aji (pieprzu), ta przekąska została przywieziona do Chile przez Hiszpanów, ale nazwana przez rdzennych mieszkańców Araukanu na cześć regionalnego ptaka. Inne popularne dodatki to chili, musztarda, ser, cukier, miód lub chancaca (sos z melasy). Wielu Chilijczyków spożywa ją podczas podwieczorku, zwłaszcza w deszczowe zimowe miesiące.

Pastel de Jaiba

Znany jako zapiekanka z krabów, ciasto krabowe lub pikantne ciasto z krabów, pastel de jaiba, to tradycyjne chilijskie danie popularne w restauracjach w Santiago. Podobnie jak patagońska chupe de centolla, pastel de jaiba łączy miękkie, białe mięso kraba pochodzące z wybrzeża Chile z cebulą, mlekiem, papryczką chili, wywarem rybnym, śmietaną i przyprawami. Zwykle posypany serem i pieczony w glinianym garnku, niektórzy szefowie kuchni przenoszą go do skorupek krabów przed podaniem jako dodatkowego pizazz.

Pisco

Niestarzona brandy destylowana w miedzianych garnkach, pisco jest narodowym alkoholem w Chile. Historia pisco sięga XVI wieku i obejmuje konkwistadorów, misjonarzy jezuitów, pracowitych rolników i hałaśliwych marynarzy. Ziemisty i słodki, najczęstszym sposobem na spróbowanie jest czysty lub w pisco sour, spieniony koktajl z sokiem z limonki, białkami jaj i cukrem. Smak doskonale łączy się z cytrusowymi tonami limonki, dzięki czemu łatwo wypić jedną lub cztery, jeśli nie będziesz ostrożny. Pisco zarówno wysokiej, jak i niskiej jakości jest wszędzie w Chile, ale poproś o pisco z regionu Elqui, jeśli chcesz spróbować najlepszego w kraju.

Kazuela

Cazuela to rodzaj garnka używanego do gotowania gulaszu, ale nazwa odnosi się do samego gulaszu, pierwotnie podstawowego produktu ludu Mapuche. Cazuela może być na bazie wołowiny, kurczaka, indyka lub owoców morza, a inne składniki będą zależeć od tego, co jest dostępne sezonowo. Wzimą, ziemniaki, dynie, boćwina, szpinak i marchewka rozgrzewają brzuch i powstrzymują głód godzinami, podczas gdy letnie cazuele zawierają lżejsze składniki, takie jak zielona fasola, kukurydza i pomidory. Zioła takie jak tymianek, pietruszka lub oregano dodają bulionu, dzięki czemu danie jest równie aromatyczne, co kojące.

Ceviche

Ceviche wyróżnia jeden z najpopularniejszych gatunków ryb w Chile: reineta (pomfret). Pokrojony na mniejsze kawałki niż w peruwiańskiej wersji tego dania, łagodny, biały miąższ marynuje się w soku z cytryny. Po utwardzeniu ryby sokiem z cytryny szefowie kuchni mieszają ją z żółtą cebulą, kolendrą i papryką, aby stworzyć lekkie, ale sycące danie. Ciesz się pikantnym smakiem bez zmian lub dodaj pikantny poncz, posyp papryczką chili wędzoną solą i prażoną kolendrą, klasyczną przyprawą Mapuche.

Porotos Granados

Oryginalnie od mieszkańców Mapuche, porotos granados to gęsty gulasz z sezonowych składników, tradycyjnie podawany latem. Rozgnieciona kukurydza, fasola żurawinowa, cebula, bazylia i czosnek łączą się, aby uzyskać bogaty smak, a dynia dodaje się, aby uzyskać gęstość i odrobinę słodyczy. Zwykle podawane z chilijską sałatką (marynowane, kukurydziane, dyniowe i pomidorowe), danie jest tradycyjnie wegetariańskie, ale czasami można je przygotować z bulionem z kurczaka lub wołowiny. Nieczęsto spotykane w restauracjach, najlepiej zaprzyjaźnić się z Chilijczykiem, który lubi gotować i spróbować tego w ich domu w miesiącach letnich.

Chacarero

Ach, chacarero. Czy to tani specjalny lunch, czy odpowiedź na późny głód wywołany alkoholem w miejscowym fuente de soda? Ty decydujesz. Pozornie niekompatybilna dla niewprawnego oka, ta kanapka układa cienkie paski grillowanego steku, pokrojonych w plastry pomidorów, zielonej fasoli i zielonego chili między dwie kromki chleba z finki. Kluczowy składnik, zielona fasola, jest zwykle gotowany, a posiekane papryczki chili nadają mu ogólnie łagodny pikantny smak. Typowe przyprawy to majonez, ser lub awokado.

Empanady

Chociaż wciąż jest to pikantna paczka mięsa, chilijska wersja empanady znacznie różni się od jej argentyńskiego kuzyna. Po pierwsze, chilijskie empanady są ogromne w porównaniu do argentyńskich, prawie dwukrotnie większe. Po drugie, mają swoje tradycyjne nadzienie: pino, które jest mieszanką siekanej wołowiny, cebuli, czarnych oliwek, jajka na twardo i rodzynek. Zapiekane lub smażone, są świetnym posiłkiem lub przekąską do dzielenia się. Znajdź je w regionalnych odmianach w całym kraju, w tym jagnięce w Patagonii i krewetki wzdłuż wybrzeża.

Pastel de Choclo

Podobny wyglądem i konsystencją do ciasta pasterskiego, pastel de choclo jest pieczonym ciastem chilijskim, pełnym choclo, rodzaju kukurydzy pochodzącej z Chile i innych krajów Ameryki Południowej. Pino jest głównym wypełniaczem do tego dania, które przed włożeniem do piekarnika piekarze łączą z mlekiem i smalcem, a czasem z kurczakiem. Kukurydza i jajko to robiąkremowy, podczas gdy oliwki konkurują z rodzynkami o słono-słodki smak. Znany jako komfortowa żywność w całym kraju, można ją znaleźć na targowiskach rolniczych, a także w restauracjach.

Curanto

Tradycyjny sposób gotowania Chonosów, rdzennych mieszkańców archipelagu Chiloé w południowym Chile, to danie to coś więcej niż jedzenie. Curanto odnosi się do samego dania i całego procesu gotowania. Pomyśl o tym jak o chilijskim pieczeniu małży. Sięgająca co najmniej 6000 lat metoda polega na wykopaniu dziury w ziemi, wypełnieniu jej gorącymi kamieniami i gotowaniu w niej małży, mięsa, kiełbasek, warzyw i mleka (chleba ziemniaczanego). Liście i wodorosty są ułożone warstwami wewnątrz dołu, a gigantyczne liście rabarbaru są umieszczone na wierzchu, aby stworzyć uszczelnienie dla pary, aby stworzyć styl gotowania w kamiennym piecu.