Jedzenie na targu festiwalowym Lau Pa Sat w Singapurze

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:40

Delikatna, filigranowa, żeliwna konstrukcja Lau Pa Sat Festival Market z epoki wiktoriańskiej wygląda dość nie na miejscu w hipernowoczesnej dzielnicy biznesowej Singapuru, ale udało jej się uniknąć niszczącej kuli, płynąc z prądem.

Stojąc między Cross Street, Boon Tat Street i Robinson Road, ponad stuletni budynek targowy kołysze się w dzień i w nocy, oferując odwiedzającym najwyższej jakości jedzenie.

Wczorajszy rynek publiczny, dzisiejsze Massive Hawker Center

Centralne położenie targu sprawia, że jest on główną atrakcją dla turystów i pracowników biurowych w sąsiedniej dzielnicy biznesowej: na 5500 metrach kwadratowych powierzchni wewnętrznej mieści się około 2000, choć często w porze lunchu lub w weekendowe wieczory.

Budynek jest jednym z najstarszych w Singapurze: żeliwna konstrukcja targowa pochodzi z 1894 roku i od tego czasu jest w ciągłym użyciu, z wyjątkiem kilku lat pod koniec lat 80. (została rozebrana podczas budowana była lokalna linia MRT [system lekkiej kolei] i ponownie składana po otwarciu MRT).

Jak się tam dostać: Targ festiwalowy Lau Pa Sat znajduje się na skrzyżowaniu Boon Tat Street i Robinson Road. Aby dostać się do Lau Pa Sat przezMRT, wysiądź na stacji Raffles Place MRT i zjedź zjazdem I. Zobaczysz naprawdę długi tunel, który wyłania się kilka przecznic od Lau Pa Sat. Kieruj się znakami, przejdź przez Cross Street i gotowe.

Zdobne wiktoriańskie wnętrze

Budynek mieszczący Lau Pa Sat (wcześniej znany jako Telok Ayer Market) pochodzi z 1894 roku. Zaprojektowany przez brytyjskiego inżyniera kolonialnego Jamesa MacRitchie, ośmiokątna konstrukcja została wzniesiona, aby pomieścić rynek, który przeniósł się do tego obszaru po jego starym miejsce i imiennik w Telok Ayer w Chinatown został zburzony. (Obecna nazwa budynku pochodzi od początków rynku; „Lau pa sat” to Hokkien oznaczające „stary rynek”).

Stary rynek został zrobiony z drewna i strzechy palmowej. MacRitchie postanowił zrekapitulować stary projekt w prefabrykowanym żeliwie sprowadzonym ze Szkocji, zachowując stary ośmiokątny plan. Nowy rynek zyskał ozdobne belki i słupy, z żelaznym filigranem zdobiącym wewnętrzne narożniki i łuki.

Z czasem obszar wokół Lau Pa Sat przekształcił się w centralną dzielnicę biznesową Singapuru, a sam rynek stanął w obliczu niepewnej przyszłości. Przekształcony w centrum straganiarzy w 1973 r., budynek targowy działał prężnie, dostarczając pracowników biurowych, dopóki budowa pobliskiej stacji MRT nie wymusiła jego zamknięcia w 1986 r.

Władze nie planowały jednak trwałego oszalowania historycznego obiektu: budynek został starannie rozebrany, a jego 3000 części oznakowano i przechowywano na późniejrekonstrukcja. Po trzech latach i 6,8 mln SGD (około 5,3 mln USD), przebudowany rynek został ponownie otwarty, aby obsłużyć głodnych gości.

Ekspansywny wybór potraw

Masywne wnętrze zapewnione przez żeliwną konstrukcję Lau Pa Sat skrywa ponad 200 stoisk z jedzeniem rozmieszczonych wzdłuż ośmiu korytarzy, wszystkie zbiegają się w centralnym atrium, gdzie stoisko z napojami podaje piwo, wodę i napoje bezalkoholowe do mycia pikantnych potraw w dół.

Wybór jedzenia jest szeroki, tani (ale nieco droższy niż chow w publicznych centrach handlowych, takich jak Old Airport Road i Bukit Timah) i bardzo międzynarodowy. Oprócz kuchni lokalnej, którą znajdziesz w każdym centrum straganiarzy (chińska, malajska, indyjska i „zachodnia”), w Lau Pa Sat znajdują się również stragany serwujące dania koreańskie, japońskie, wietnamskie i filipińskie.

Jedzenie na ulicy po zmroku

Po 19:00 (lub 15:00 w weekendy i święta) Lau Pa Sat staje się ośrodkiem ulicznego targu spożywczego, który zajmuje również sąsiednią ulicę Boon Tat. Wzdłuż Boon Tat Street rozstawionych jest kilkanaście straganów na świeżym powietrzu, a wieczorne powietrze gęstnieje od zapachu grillowanego satay, skrzydełka kurczaka i grillowanych owoców morza.

Kierownictwo pokrywa ulicę rozkładanymi stołami i plastikowymi krzesłami, które zapełniają się w ciągu kilku minut. W restauracjach Lau Pa Sat na świeżym powietrzu jest coś rażąco retro: jakby las otaczających wieżowcówLau Pa Sat nie udało się przebić tej starej bańki tradycyjnych potraw. Jest to tak bliskie oryginalnemu singapurskiemu ulicznemu jedzeniu, jakie można uzyskać w dzisiejszych czasach. Przypomina to stare dobre czasy, zanim rząd ograniczył ulicznych handlarzy do ich własnych centrów handlowych w latach 70.

W dawnych czasach singapurscy straganiarze grillowali skrzydełka z kurczaka na przewróconej beczce po oleju wypełnionej węglem drzewnym. Dziś stragany wyglądają nowocześniej (i znacznie bardziej przenośne), ale smak pozostaje wierny swojej historii, bogaty w tradycyjne marynaty i podawany z pikantnymi papryczkami chili. Satay jest podawany z gęstym, bogatym sosem orzechowym, we wszystkich rodzajach mięsa z wyjątkiem wieprzowiny (sprzedawcy satay są zazwyczaj muzułmanami).

Scena grillowa na Boon Tat pozostaje otwarta do 3 nad ranem