Odwiedzanie greckich świątyń przydrożnych

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 01:06

Podróżując greckimi drogami, już niedługo twoją uwagę przyciągną metalowe pudła na cienkich drucianych nogach. Może minąć kilka z nich, zanim zdasz sobie sprawę, że to, co widzisz, nie jest dziwną skrzynką pocztową ani grecką wersją przydrożnego telefonu. Za małymi szklanymi drzwiczkami migocze świeca, kolorowy obraz świętego patrzy w tył, a górną część pudełka wieńczy krzyż, a może rząd greckich liter. Dalej jasno pobielony budynek wielkości domku dla dzieci wyróżnia się na tle szarozielonych liści drzew oliwnych.

Pochodzenie świątyń

Turyści zwykle zakładają, że sanktuarium zostało zbudowane, aby służyć jako miejsce pamięci ofiary wypadku drogowego. To prawda w niektórych przypadkach, ale często są zmuszane do publicznego dziękowania świętemu za dobro, a nie do upamiętniania tragedii. Jeden z najbardziej niezawodnie utrzymanych miał oznaczać śmierć kierowcy autobusu wycieczkowego. Stoi przed wejściem do ruchliwego stanowiska archeologicznego w Delfach, gdzie czasami wpadają na niego rozproszeni turyści. Ale ten nieustanny gwar aktywności ma też swoje zalety. Jeśli świeca zgaśnie, to zwykle tylko na kilka chwil – pierwszy kierowca, który to zauważy, podjedzie do kapliczki, pomodli się chwilę i zapali świeżą świecę.

Starożytne kapliczki, nowe znaczenia

Niektóre lokalizacje świątyń mogły przetrwać tak długo, jak same drogi. Nicholas Gage, autor bestsellerowej „Eleni”, opowieści o życiu matki w Grecji podczas II wojny światowej, pisze w „Hellas” o wszechobecnych kapliczkach. Wskazuje, że „świątynie pogańskich bogów budowano w tych samych miejscach i w tym samym celu – aby zapewnić podróżnikowi chwilę wytchnienia i modlitewnej refleksji”. Służą też podobnemu celowi podróżnikom, którzy zatrzymają się na szybką okazję do zrobienia zdjęcia i kończą wpatrywać się w niekończące się gaje oliwne znikające w oddali lub znaleźć świecący czerwony cyklamen lub żółte krokusy niespodziewanie przebijające się przez trawę u ich stóp. Zatrzymanie się w tych serdecznych przydrożnych kapliczkach natychmiast łączy odwiedzającego z wiecznym życiem Grecji.

Połączenie starożytnej wiary i nowoczesnych praktyk jest często łatwo widoczne. Akroterion Afrodyty jest poparty prostym białym krzyżem na szczycie peloponeskiej świątyni znajdującej się na drodze między Hermioni a Nafplion.

Gdzie znaleźć kapliczki

Gdzie jest pięknie zbudowana świątynia, spójrz na krawędzie gajów za nią. Często istnieje starszy poprzednik, czasami mniej starannie pielęgnowany, ale pozostający jako testament dawnej wiary.

W miarę jak poprawiają się rodzinne fortuny, poprawiają się także świątynie. W innych częściach Grecji sanktuaria przybierają wygląd miniaturowych kaplic, czasami z przestrzeniami wewnętrznymi wystarczająco dużymi, aby pomieścić małe ceremonie.

Mykonos słynie z małych rodzinnych kaplic, które zwykle są otwierane w dniuświęto towarzyszącego mu świętego lub dla upamiętnienia innego ważnego dnia w historii rodziny. Urocza kaplica stoi na końcu portu, czekając na ostatnie modlitwy żeglarzy przed wypłynięciem po często wzburzonych wodach środkowego Morza Egejskiego. Inne znajdują się w sercu ruchliwych, świeckich ulic regionu Venezia.

Podczas podróży samochodem po Grecji zobaczysz starożytne świątynie, imponujące greckie kościoły prawosławne z łukowatymi kopułami i wspaniałe pozłacane ikony. Wszędzie zobaczysz dowody tysięcy lat greckich wierzeń. Ale żeby to poczuć, wejdź do jednej z kapliczek. Albo stanąć na chwilę na dzikim poboczu drogi przy małej kapliczce, w której czyjeś nadzieje, bóle lub życie są nieustannie upamiętniane, a nasze duchy przywraca chwila ciszy w sercu Grecji.