Buddyjskie obchody Nowego Roku w Azji Południowo-Wschodniej

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:53

Połowa kwietnia zbiega się z tradycyjnymi obchodami Nowego Roku w krajach, w których przeważa buddyzm Theravada. To jedne z najbardziej oczekiwanych festiwali w Azji Południowo-Wschodniej.

Tajlandia Songkran, Kambodża Chol Chnam Thmey, Laos Bun Pi Mai i Wszystkie Thingyan w Birmie mają miejsce w odstępie kilku dni, pochodzą z kalendarza buddyjskiego i zaplanowano na koniec sezonu sadzenia (okno rzadkiego wypoczynku w gorączkowym harmonogramie sadzenia w ciągu roku).

Nazwa pochodzi od sanskryckiego słowa samkranti („przejście astrologiczne”) i powraca poza tajlandzki Songkran do Sangkhan w Laosie i kambodżańskiego festiwalu Angkor Sankranta. Podobieństwa między każdym festiwalem – jedzeniem, oddawaniem czci i obfitym pluskiem wody – bledną w porównaniu z indywidualnym duchem Nowego Roku, który każdy lokal wprowadza na okres świąteczny.

Aby zrozumieć ducha obchodów Nowego Roku, musisz zobaczyć każdy z nich na własne oczy!

Songkran, Tajlandia

Songkran jest znany jako „Festiwal Wody” – Tajowie wierzą, że woda zmyje pecha i spędzi dzieńobficie spryskując się nawzajem wodą. Cudzoziemcy nie są oszczędzeni od tej tradycji - jeśli jesteś poza domem na Songkran, nie spodziewaj się, że wrócisz do swojego pokoju hotelowego suchy!

Songkran rozpoczyna się 13 kwietnia, pod koniec starego roku, a kończy 15, pierwszego dnia Nowego Roku. Większość Tajów spędza te dni ze swoimi rodzinami, spiesząc do domów na prowincje, z których przybyli. Nic dziwnego, że Bangkok może być stosunkowo cichy o tej porze roku.

Ponieważ Songkran jest oficjalnym świętem, wszystkie szkoły, banki i instytucje rządowe są zamknięte przez trzy dni festiwalu. Domy są czyszczone, a posągi Buddy myte, podczas gdy młodsi ludzie oddają hołd swoim starszym, z szacunkiem polewając ich dłonie pachnącą wodą.

Możesz zostać w Bangkoku, aby uczcić Songkran (przyjazne zwiedzającym pluskanie na Khao San Road to niemal rytuał przejścia dla turystów z Tajlandii) lub możesz udać się do bardziej historycznych miejsc, takich jak Ayutthaya, gdzie pluskanie jest poprzedzane przez bardziej uroczyste zwyczaje, takie jak jałmużna przed świątyniami, takimi jak Wihan Phra Mongkhon Bophit.

Aby poznać resztę świątecznego kalendarza Tajlandii, przeczytaj o innych tajlandzkich festiwalach.

Bun Pi Mai, Laos

Nowy Rok w Laosie – znany jako Bun Pi Mai – jest prawie tak głośny, jak obchody w sąsiedniej Tajlandii, ale przesiąkanie w Laosie jest procesem łagodniejszym niż w Bangkoku.

Bun Pi Mai odbywa się w ciągu trzech dni, podczas których (według Laosów) odchodzi stary duch Songkranten samolot, ustępując miejsca nowemu. Lao kąpie wizerunki Buddy w swoich lokalnych świątyniach podczas Bun Pi Mai, polewając rzeźby wodą pachnącą jaśminem i płatkami kwiatów.

Laotańczycy z szacunkiem wylewają wodę na mnichów i starszych podczas Bun Pi Mai, a mniej na siebie nawzajem! Cudzoziemcy nie są zwolnieni z tego zabiegu – jeśli jesteś w Laosie podczas Bun Pi Mai, spodziewaj się, że przemoczą się przechodzące nastolatki, które będą Cię traktować na mokro z wiader z wodą, węży lub pistoletów na wodę pod wysokim ciśnieniem.

Luang Prabang, kulturalna stolica Laosu, zachowuje najdłuższe i najbardziej ukochane tradycje Songkran w kraju, od wyborów Miss Nowego Roku po jarmarki uzupełniające Nocny Targ po procesję, która ujawnia imiennika miasta, świętość Posąg Pha Bang.

Przeczytaj o innych wakacjach w Laosie.

Chol Chnam Thmey, Kambodża

Chol Chnam Thmey oznacza koniec tradycyjnego sezonu żniw, czasu wolnego dla rolników, którzy przez cały rok trudzili się przy sadzeniu i zbieraniu ryżu.

Do XIII wieku Khmerski Nowy Rok obchodzono pod koniec listopada lub na początku grudnia. Król Khmerów (albo Suriyavaraman II albo Jayavaraman VII, w zależności od tego, kogo zapytasz) przeniósł uroczystość tak, aby zbiegła się z końcem zbiorów ryżu.

Khmerowie upamiętniają swój Nowy Rok ceremoniami oczyszczenia, wizytami w świątyniach i graniem w tradycyjne gry.

W domu spostrzegawczy Khmerowie robią swoje wiosenne porządki i ustawiają ołtarze, aby składać ofiary bóstwom nieba, czyli devodom, którzy sąuważa się, że o tej porze roku udają się na legendarną górę Meru.

Wejścia do świątyń są ozdobione liśćmi i kwiatami kokosa. Khmerowie składają ofiary żywnościowe zmarłym krewnym w pagodach i grają w tradycyjne gry na dziedzińcu świątyni. Niewiele jest nagród pieniężnych dla zwycięzców - tylko nieco sadystyczna zabawa polegająca na stukaniu stawów przegranych solidnymi przedmiotami!

Chmerski Nowy Rok najlepiej obchodzi się w świątyniach Angkor w Siem Reap, gdzie przez kilka dni odbywa się festiwal Angkor Sankranta.

Różne lokalizacje świątyń Angkor służą jako tło dla zróżnicowanego programu Angkor Sankranta – wieczoru z latającymi lampionami w fosie Angkor Wat; recitale tańca klasycznego i teatru na Tarasie Słoni; i targi naprzeciwko wejścia do Angkor Wat. Odwiedź oficjalną stronę Angkor Sankranta tutaj: angkorsankranta.org.kh.

Przeczytaj o świątecznym kalendarzu Kambodży.

Thingyan, Birma

Thingyan - jeden z najbardziej oczekiwanych festiwali w Birmie - trwa od czterech do pięciu dni. Podobnie jak w pozostałej części regionu, rzucanie wodą jest główną częścią świąt, a ulice patrolują ciężarówki z platformami z biesiadnikami rzucającymi wodę na przechodniów.

W przeciwieństwie do reszty regionu, święto wywodzi się z hinduskiego folkloru - uważa się, że Thagyamin (Indra) odwiedza Ziemię w tym dniu. Ludzie powinni dobrze bawić się z pluskaniem i ukrywać wszelkie irytacje - lubw przeciwnym razie ryzykujesz dezaprobatę Thagyamina.

Aby zadowolić Thagyamina, podczas Thingyan obchodzone jest karmienie ubogich i dawanie jałmużny mnichom. Młode dziewczęta myją lub myją starszych na znak szacunku.

Podczas gdy podczas Thingyan zmoczysz się praktycznie wszędzie w miejscach publicznych, w Rangunie najlepszym miejscem na spędzenie wakacji jest jezioro Kandawgyi, gdzie woda jest pobierana prosto z jeziora, aby zaspokoić potrzeby mieszkańców.

Stacje spryskiwania wodą znane jako „man-dat” wyrastają wokół jeziora, wszystkie ubrane w kwiaty padauck (oficjalny kwiat świąt Thingyan) i grające głośną muzykę imprezową, gdy ich węże przesiąkają wszystkich, którzy przechodzą za pomocą. Nastrój jest niemal euforyczny, ponieważ zarówno miejscowi, jak i turyści cieszą się chłodzącym efektem parującej wody i okazjonalnym zimnym uderzeniem strumienia wody skierowanego w ich stronę.

Niektóre obszary są wydzielone, aby zapewnić rozrywkę na żywo – sceny pokazują występy na żywo, takie jak taniec Thingyan zwany „Yane”, wysiłek grupowy wykonywany wspólnie i w kostiumach.