Świątynia Zeusa Olimpijskiego: Kompletny przewodnik

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 01:05

Budowa Świątyni Zeusa Olimpijskiego zajęła prawie 650 lat. Dominuje nad ogromnym stanowiskiem archeologicznym poniżej Akropolu w środkowych Atenach i był niegdyś największą świątynią starożytnego świata. Ale pierwotnie nie miał wcale na celu uhonorowania Zeusa olimpijskiego. I tak naprawdę nie jest nawet grecki.

Miejsce świątyni Zeusa Olimpijskiego w Atenach, znanej jako Olympeion, to 15-akrowy park archeologiczny na południowy wschód od Akropolu. W szczytowym momencie swojej świetności, która trwała tylko około 100 lat, ogromna świątynia w jej centrum składała się ze 104 marmurowych kolumn o wysokości nieco ponad 56 stóp. Każda z kolumn, zwieńczona misternie rzeźbionymi kapitelami korynckimi, miała 5,57 stopy średnicy i 17,51 stopy wokół. Każda z żłobkowanych kolumn miała po 20 żłobków i była ułożona w podwójnych rzędach po 20 wzdłuż długości i potrójnych rzędach po osiem wzdłuż końców.

Patrząc z innej strony, świątynia miała 362 stopy długości i 143,3 stopy szerokości. Wewnątrz znajdowały się dwie równie masywne posągi – rzeźba Zeusa z kości słoniowej i złota oraz druga przedstawiająca rzymskiego cesarza Hadriana, który uważał się za boga.

Jeśli dzisiaj odwiedzisz tę witrynę, będziesz musiał pracować nad wyobraźnią, aby wyobrazić sobie tę ogromną świątynię. Wszystko, co pozostało z tego, co było największeŚwiątynia w Grecji (i prawdopodobnie największa w tym czasie na świecie) składa się z 16 potężnych marmurowych kolumn – 15 stojących i jedna nawiana przez wiatry pod koniec XIX wieku.

Inne najważniejsze atrakcje

Miejsce pierwotnie graniczyło z rzeką Ilissos (obecnie głównie w podziemnych kanałach), Sanktuaria poświęcone rozmaitym tytanom, bogom i nimfom, znane jako Sanktuaria Parilissia, znajdowały się wzdłuż brzegów rzeki, obracając cały obszar w zalesione centrum religijne na obrzeżach miasta.

Przez wieki Olimp był również miejscem rzymskich łaźni, klasycznych domów, bazyliki z V wieku i części murów miejskich. Ruiny niektórych z nich można zobaczyć na miejscu lub tuż poza nim.

Obecnie granica placu świątynnego jest jednym z rzadkich cichych zakątków Aten. Wędruj wśród fundamentów wczesnych sanktuariów i sanktuariów, otoczonych naturalnymi, stosunkowo niepielęgnowanymi krzewami i drzewami, aby dowiedzieć się, jak musiał wyglądać ten święty obszar nad rzeką tysiące lat temu. Znajdujące się wokół krawędzi i na północ od głównej platformy, poszukaj następujących elementów:

• Dorycka świątynia Apolla Delphinios
• Dwór Delphinion, przestronny dziedziniec i zarys pomieszczeń datowany na 500 rok p.n.e. Ten sąd był miejscem, w którym Ateńczycy osądzali morderstwa, które uważali za „sprawiedliwe”.
• Bramy Muru Temistokowskiego, nazwane na cześć ateńskiego męża stanu i zbudowane w celu obrony przed walczącymi Persami w V wieku p.n.e.
• Łuk Hadriana, monumentalny podwójny łuk o wysokości prawie 60 stóp, poświęconyzarówno Hadrian, jak i Tezeusz, mityczny bohater i założyciel Aten. Łuk znajduje się tuż za murami obrębu świątyni w północno-zachodnim rogu terenu.

Podążaj ścieżką przez drzewa wzdłuż wschodniego krańca terenu świątyni, aby znaleźć niegdyś obszar nadrzeczny i święte gaje. Wśród drzew przewrócone kamienie i fundamenty to:

• Mała świątynia poświęcona Kronosowi i Rei, greckim tytanom, którzy byli bogami w swojej historii stworzenia i rodzicami Zeusa.
• Skaliste zbocze poświęcone Gai lub Ziemi.
• Pozostałości niektórych sanktuariów w Paryżu, nazwanych tak, ponieważ znajdowały się nad rzeką Ilissos. Tutaj starożytni Ateńczycy przybyli, aby kontemplować i czcić bogów rzecznych i być może złożyć ofiary bogom podziemi.
• W skrajnie południowo-zachodnim narożniku miejsca poszukaj kościoła Aghia Fotini. Prawie za nim, głęboko w cieniu i spowita subtropikalnymi roślinami, znajduje się pionowa ściana skalna, na której możesz dostrzec obraz Pana. Możesz nawet, nie zauważając tego, natknąć się na mały odcinek samego Ilissos, który wciąż płynie.

Co warto wiedzieć

• Jak znaleźć w Atenach: Przewodniki lubią mówić, że nie możesz przegapić tego pomnika, ponieważ znajduje się w samym środku Aten. Może to prawda, ale tak samo jest z kilkoma parkami otaczającymi imponujące ruiny. Skieruj się do głównego wejścia na Leof. Vasilissis Olgas po północnej stronie terenu. Jest mały parking i ścieżka między Ateńskim Klubem Tenisowym a wejściem i budką biletową na stronę. To około 200 metrów od przystanku autobusu turystycznego w pobliżu Bramy Hadriana na Leof. Andrea Siggrou, po zachodniej stronie parku. Nie zawracaj sobie głowy szukaniem przejścia w innym miejscu na terenie, ponieważ jest ono ogrodzone lub otoczone murem dookoła.
• Godziny: Codziennie od 8:00 do 15:00. od października do kwietnia w godzinach od 8:00 do 20:00 Od maja do września. Zamknięte 1 stycznia, 25 marca, Niedziela Wielkanocna, Boże Narodzenie i Drugi Dzień Świąt (26 grudnia).
• Bilety: Bilety w pełnej cenie kosztują 6 €. Jeśli planujesz odwiedzić kilka zabytków i muzeów w Atenach, prawdopodobnie warto zainwestować w specjalny pakiet biletowy za 30 euro. Jest dobry przez pięć dni i obejmuje Akropol, Starożytną Agorę w Atenach, Muzeum Archeologiczne, Muzeum Starożytnej Agory, północne i południowe zbocza Akropolu i kilka innych miejsc wokół Aten.
• Wskazówka: Załóż kapelusz i przynieś butelkę wody, ponieważ jedyny cień znajduje się wokół krawędzi terenu, z dala od samych ruin.

Historia Świątyni Zeusa Olimpijskiego

Spójrz ze Świątyni Zeusa Olimpijskiego do Partenonu, poświęconego Atenie, wysoko nad nią na Akropolu, a szybko zdasz sobie sprawę, że Ateny to jedno miasto, w którym Zeus, król bogów Olimpu, naprawdę nie oceniłem zbyt wiele. Z tego powodu świątynia, kiedy została uruchomiona, była po prostu poświęcona Zeusowi bez „przydomka olimpijskiego”. Prawdopodobnie dlatego też zajęło to kilka prób i prawie 650 lat, aby zakończyć.

Zbudowany na miejscu, które było miejscem kultu iofiara dla bogów podziemi, a później zewnętrzne sanktuarium dla Zeusa, świątynia została założona przez ateńskiego tyrana Peisistratusa około 550 p.n.e. Celem było zbudowanie go z piaskowca ze stosunkowo prostymi kolumnami doryckimi. Kiedy tyran zmarł, około 527 p.n.e., projekt został porzucony i zburzony.

Znowu podjął ją jego syn Hippiasz, także tyran, który zaplanował coś większego io wiele bardziej wymyślnego. Ale kiedy został obalony i wydalony z Aten w 510 pne, projekt budowlany został ponownie porzucony. Pozostał prawie nietknięty przez następne 300 lat.

Pomijając ciekawą kulturę, wydaje się, że Ateńczycy nie byli zadowoleni z budowania wspaniałych pomników. Sam Arystoteles cytował to jako taktykę tyranów, którzy angażują ludzi w wielkie projekty, nie pozostawiając im czasu, energii ani funduszy na bunt.

Świątynia została na krótko zajęta setki lat później przez króla Antiocha IV, greckiego Greka, który był marionetką rzymską i, nawiasem mówiąc, głównym złoczyńcą żydowskiej historii Chanuka.

W końcu Rzymianom pozostawiono dokończenie pracy. Cesarz Hadrian dokończył świątynię, teraz z marmuru ze skomplikowanymi kapitelami korynckimi, dodając „olimpijczyk” do tytułu Zeusa w 125 A, D (lubił budować bardzo duże rzeczy – rozważ Mur Hadriana, mur, który zbudował od wybrzeża do wybrzeża na północy Anglii.) Była to największa świątynia w Grecji i mieściła jeden z największych posągów religijnych na świecie.

To po prostu nie trwało długo. W ciągu 100 lat barbarzyńcy najechali, plądrując kość słoniową i złotoposąg i siejąc spustoszenie dookoła. Nigdy nie został naprawiony, a ruiny wykorzystano do budowy materiałów wokół miasta.

Co zobaczyć w pobliżu

W odległości krótkiego spaceru można również odwiedzić:

• Akropol: nieco ponad milę pieszo
• Muzeum Akropolu: około 800 metrów lub 10 minut spacerem
• Pchli targ Monastiraki: około kilometra
• Plac Syntagma: rządowe, ceremonialne i turystyczne centrum Aten
• Plaka: prawie po drugiej stronie ulicy, kierując się na zachód od Łuku Hadriana