Świątynia Horusa w Edfu, Egipt: Kompletny przewodnik

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:20

Świątynia Horusa znajduje się w starożytnym mieście Edfu na zachodnim brzegu Nilu, mniej więcej w połowie drogi między dwoma głównymi portami Luksoru i Asuanu. Jako jeden z najlepiej zachowanych zabytków w Egipcie, jest ulubionym przystankiem dla turystów i niezależnych turystów podróżujących drogą lądową przez dolinę Nilu. Są dwa powody jego niesamowitego stanu. Po pierwsze, został zbudowany znacznie później niż najstarsze zabytki faraonów w Egipcie; a po drugie, przed wydobyciem w połowie XIX wieku był wypełniony ochronnym piaskiem pustynnym. Dziś jest to jedna z najbardziej klimatycznych starożytnych świątyń w kraju.

Historia świątyni

Istniejąca Świątynia Horusa została zbudowana na miejscu wcześniejszej świątyni, również poświęconej Horusowi, bogu nieba o głowie sokoła. Ponieważ był uważany za obrońcę faraonów, Horus był popularnym wyborem do poświęcenia świątyń w starożytnym Egipcie. Obecna świątynia jest raczej ptolemejska niż egipska, jednak została zlecona przez Ptolemeusza III Euergetesa w 237 pne i ukończona w 57 pne za panowania ojca Kleopatry, Ptolemeusza XII Auletesa. Dynastia Ptolemeuszów została założona w 305 rpne przez macedońskiego rodakaAleksander Wielki i był ostatnią i najdłużej panującą dynastią w historii Egiptu.

Świątynia była największą świątynią poświęconą kultowi Horusa w całym Egipcie i byłaby gospodarzem wielu festiwali i uroczystości organizowanych na jego cześć. Jego rozmiar daje wyobrażenie o pomyślności epoki Ptolemeuszy, a bogactwo inskrypcji w znacznym stopniu przyczyniło się do naszej wiedzy o Egipcie jako państwie hellenistycznym. Świątynia była ważnym miejscem kultu do 391 r., kiedy cesarz rzymski Teodozjusz I wydał edykt zakazujący pogaństwa w całym Imperium Rzymskim. Chrześcijanie nawróceni próbowali zniszczyć wiele płaskorzeźb świątyni, podczas gdy czarne przypalenia na suficie hipostylowej sali sugerują, że próbowali ją spalić do ziemi.

Na szczęście ich wysiłki nie powiodły się. Z biegiem czasu świątynia została zasypana pustynnym piaskiem i mułem z rzeki Nil, aż widoczne były tylko górne partie jej pylonu, czyli monumentalna brama. Pylon został zidentyfikowany jako należący do Świątyni Horusa przez francuskich odkrywców w 1798 roku. Jednak dopiero w 1860 roku legendarny francuski egiptolog Auguste Mariette rozpoczął żmudne zadanie odkopania miejsca i przywrócenia mu dawnej świetności. Jako założycielka egipskiego Departamentu Starożytności, Mariette była odpowiedzialna za odzyskanie i odrestaurowanie wielu najsłynniejszych starożytnych zabytków Egiptu.

Układ i ciekawe miejsca

Świątynia Horusa jest zbudowana z bloków piaskowca i pomimo tego, że została zamówiona przez Ptolemeuszy, została zaprojektowana w celu odtworzenia budynkutradycje wcześniejszych epok faraonów. W rezultacie zapewnia nieoceniony wgląd w szczegóły architektoniczne, które zostały utracone we wcześniejszych świątyniach, takich jak Luksor i Karnak. Odwiedzający wchodzą przez imponującą, monumentalną bramę, która ma ponad 118 stóp wysokości i jest otoczona z obu stron granitowymi posągami Horusa w postaci sokoła. Na samej bramie wysokie płaskorzeźby przedstawiają Ptolemeusza XII Auletesa bijącego swoich wrogów, podczas gdy Horus patrzy.

Przejdź przez pylon i wejdź na wielki dziedziniec, gdzie 32 kolumny ciągną się z trzech stron otwartej przestrzeni, która kiedyś była używana do ceremonii religijnych. Ściany dziedzińca zdobią kolejne płaskorzeźby, z których jeden szczególnie interesujący przedstawia doroczne spotkanie Horusa i jego żony Hathor, które przybyły z wizytą ze swojej świątyni w Denderze. Po drugiej stronie dziedzińca drugie wejście prowadzi do sali zewnętrznej i wewnętrznej hipostylowej. W przeciwieństwie do większości starszych świątyń w Egipcie, sufity w tych salach są nadal nienaruszone, co dodaje niesamowitej atmosfery do doświadczenia wejścia do środka.

Dwanaście kolumn wspiera obie sale hipostylowe. W holu zewnętrznym znajdują się dwie izby po lewej i prawej stronie, z których jedna służyła jako biblioteka rękopisów religijnych, a druga była Salą Konsekracji. Jedna z komnat wychodząca z wewnętrznej sali hipostylowej służyłaby jako laboratorium do przygotowywania kadzideł i rytualnych perfum. Za hipostylową salą znajdują się pierwsze i drugie przedsionki, w których kapłani świątynni zostawiliby ofiary Horusa. Najświętsze miejsce w świątyni,sanktuarium, jest dostępne przez te przedsionki i nadal mieści się w nim świątynia z polerowanego granitu, na której kiedyś stała złota kultowa statua Horusa. Drewniana barka (używana do noszenia posągu podczas festiwali) jest repliką oryginału, obecnie wystawioną w Luwrze w Paryżu.

Na terenie świątyni interesujący jest również nilometr, używany do mierzenia poziomu wody w rzece, przewidywania powodzenia nadchodzących żniw oraz zrujnowany pylon należący do wcześniejszej świątyni Nowego Królestwa, którą zastąpiła obecna struktura.

Jak odwiedzić

Jeśli planujesz rejs po Nilu między Luksorem a Asuanem (lub odwrotnie), Twój plan podróży prawie na pewno będzie obejmował przystanek w Edfu. Wiele firm oferuje również jednodniowe wycieczki do Edfu z Luksoru, zwykle zatrzymując się w świątyni Kom Ombo. Sprawdź Viator, aby zapoznać się z różnymi opcjami. Podróżowanie w ramach wycieczki ma swoje zalety; przede wszystkim przewodnik egiptolog, który może wyjaśnić znaczenie płaskorzeźb i posągów świątyni. Jeśli jednak chcesz zwiedzać samodzielnie, możesz wynająć prywatny samochód lub taksówkę z Luksoru lub skorzystać z lokalnego pociągu. Pociąg jedzie 1,5 godziny z Luksoru i niecałe 2 godziny z Asuanu. W świątyni znajduje się centrum dla zwiedzających z kasą biletową, kawiarnią, toaletami i teatrem, w którym wyświetlany jest 15-minutowy film o historii świątyni.

Rzeczy do zobaczenia w pobliżu

Jako miasto, samo Edfu poprzedza świątynię o kilka tysięcy lat i niegdyś służyło jako stolica drugiego nomu Górnego Egiptu. Pozostałości starożytnej osady znajdują się dona zachód od świątyni i znany jako Powiedz Edfu. Chociaż wiele budynków zostało zniszczonych lub zniszczonych na przestrzeni wieków, to, co pozostało, daje wgląd w rozwój Edfu od końca Starego Państwa do epoki bizantyjskiej. Około trzech mil na południe od miasta leżą pozostałości małej piramidy schodkowej. Chociaż nie imponuje w porównaniu z w dużej mierze nienaruszonymi piramidami w Gizie i Sakkarze, uważa się, że pochodzi z czasów panowania faraona Huni trzeciej dynastii, co oznacza, że ma ponad 4600 lat.

Informacje praktyczne

Edfu ma gorący pustynny klimat, a temperatury latem mogą być upalne ze średnimi temperaturami około 104 stopni Fahrenheita. Grudzień i styczeń to szczyt sezonu i mogą być zatłoczone, więc dla wielu podróżnych najlepszą porą na wizytę jest okres przejściowy od lutego do kwietnia i od września do listopada. Nawet w tych miesiącach temperatury pozostają wysokie, więc pamiętaj o zabraniu dużej ilości wody i ochrony przeciwsłonecznej. Jeśli masz wybór, zwiedzanie wcześnie rano lub późnym popołudniem jest zazwyczaj przyjemniejsze pod względem upałów i tłumów. To także najlepszy czas na sfotografowanie świątyni. Wejście kosztuje 100 funtów egipskich za osobę dorosłą.