Fort Chittorgarh w Radżastanie: Kompletny przewodnik

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:39

Prześwietny Fort Chittorgarh był przez osiem wieków stolicą najdłużej rządzącej dynastii świata, królestwa Mewar. Nie tylko jest uważany za największy fort w Radżastanie, ale jest to jeden z największych fortów w Indiach i wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W swoim czasie fort był sceną wielu dramatycznych i tragicznych wydarzeń, z których niektóre posłużyły jako inspiracja dla kontrowersyjnego filmu dramatycznego z okresu indyjskiego z 2018 roku „Padmaavat” (opartego na epickim poemacie opowiadającym legendę o królowej Padmavati, żonie z XIV wieku). monarcha Maharawal Ratan Singh).

Dowiedz się więcej o fascynującej historii fortu Chittorgarh i o tym, jak go odwiedzić, z tego przewodnika.

Historia

Początki fortu Chittorgarh sięgają VII wieku, kiedy to podobno jego fundamenty położył Chitrangad Mori z dynastii Maurya. W połowie VIII wieku fort przeszedł w posiadanie Bappy Rawala, który założył dynastię Mewarów. Istnieją jednak sprzeczne relacje o tym, jak to się stało. Albo otrzymał fort w darze w posagu, albo przejął go w bitwie. Niemniej jednak uczynił fort stolicą swojego rozległego nowego królestwa, które rozciągało się od stanu Gujarat do Ajmer w 734.

Wszystko było dobrzeaż do 1303 roku, kiedy fort został po raz pierwszy zaatakowany przez Allaudina Khilji, brutalnego władcę sułtanatu Delhi. Czy to dlatego, że chciał mieć dla siebie silny i strategicznie położony fort? A może, zgodnie z folklorem, dlatego, że pragnął wspaniałej żony króla Padmavati (Padmini) i chciał ją dla swojego haremu?

Niezależnie od tego, wynik był druzgocący. Około 30 000 mieszkańców fortu zostało zamordowanych, król został schwytany lub zabity w bitwie, a Padmavati podpaliła się (wraz z innymi królewskimi kobietami), aby uniknąć zniesławienia przez Allaudina Khilji i jego armię.

The Mewars zdołali odzyskać fort Chittorgarh i ponownie ustanowić tam rządy swojego królestwa w 1326 roku. Rana Kumbha wzmocnił większość murów fortu podczas jego rządów w latach 1433-1468. Miał miejsce drugi atak na fort kilka wieków później, w 1535 roku, sułtana Bahadura Shaha Gudżaratu, który pragnął poszerzyć swoje terytorium. Do tego czasu władcy Mewar rozwinęli swoje królestwo w siłę militarną, z którą należy się liczyć. Nie przeszkodziło to jednak Sułtanowi w wygraniu bitwy. Chociaż owdowiała matka króla, Rani Karnavati, zwróciła się o pomoc do cesarza Mogołów Humajuna, nie dotarła ona na czas. Król i jego brat Udai Singh II uciekli. Jednak mówi się, że 13 000 kobiet wspólnie podpaliło się, zamiast się poddać.

To było krótkotrwałe zwycięstwo, ponieważ cesarz Humajun szybko wypędził sułtana z Chittorgarh i przywrócił niedoświadczonego młodego króla Mewara, Ranę Vikramadityę, być może sądząc, że mógłbyłatwo nim manipulować.

Jednak, w przeciwieństwie do wielu władców Radżputów, Mewarowie nie poddali się Mogołom. Zastosowano naciski w postaci wyczerpującego ataku na fort przez cesarza Mogołów Akbara w 1567 roku. Jego armia musiała kopać tunele, aby dotrzeć do murów fortu, a następnie wysadzić mury minami i armatami, aby je przebić, ale w końcu udało się to przejęcie fortu w 1568 roku. Rana Udai Singh II zdążył już uciec, pozostawiając fort w rękach swoich wodzów. Armia Akbara wyrżnęła dziesiątki tysięcy zwykłych ludzi, a w forcie kobiety radźputskie dokonały kolejnej masowego podpalenia.

Stolica Mewar została następnie ponownie założona w Udaipur (gdzie rodzina królewska nadal mieszka i przekształciła część swojego pałacu w muzeum). Najstarszy syn Akbara, Jehangir, w 1616 r. oddał fort Mewarom w ramach pokojowego traktatu sojuszniczego. Jednak warunki traktatu uniemożliwiały im prowadzenie jakichkolwiek prac remontowych lub rekonstrukcyjnych. Później Maharana Fateh Singh dodał kilka struktur pałacowych podczas swoich rządów w latach 1884-1930. Miejscowi zbudowali jednak domy wewnątrz fortu, tworząc w jego murach całą wioskę.

Lokalizacja

Chittorgarh Fort rozciąga się na 700 akrach na szczycie wzgórza o wysokości 180 metrów (590 stóp), około dwóch godzin na północny wschód od Udaipur, w południowej części stanu Radżastan. Wzgórze i fort znajdują się w pobliżu rzeki Gambhiri, dzięki czemu otoczenie jest szczególnie spektakularne.

Jak odwiedzić Chittorgarh

Fort jest idealny do zwiedzania podczas jednodniowej wycieczki lub wycieczki bocznej z Udaipur, gdzie znajduje się najbliższe lotnisko. Najwygodniejszym sposobem dotarcia na miejsce jest wynajęcie samochodu i kierowcy w jednym z wielu biur podróży w Udaipurze (należy zapłacić około 3500 rupii za cały dzień) i skorzystanie z National Highway 27.

Ci, którzy podróżują z ograniczonym budżetem, mogą preferować podróż pociągiem do Chittorgarh. Jeśli nie masz nic przeciwko wczesnemu uruchomieniu (co jest dobrym pomysłem, aby uniknąć palącego upału), 12991/Udaipur City - Jaipur Intercity Express odjeżdża z Udaipur o 6 rano i przybywa do Chittorgarh o 8 rano. Spodziewaj się zapłacić około 200 rupii dostać auto rikszę z dworca do fortu. Udostępnione samochody są dostępne za mniej. Aby wrócić do Udaipur, złap pociąg 12992/Jaipur-Udaipur City Intercity Express z powrotem o 19.05. Alternatywnie, jeśli wolisz odjazd wcześniej po południu, możesz wybrać spośród wielu innych pociągów.

Luksusowe pociągi Palace on Wheels i Royal Rajasthan on Wheels również zatrzymują się w Chittorgarh.

Fort Chittorgarh jest wolny, aby wejść i otworzyć przez cały czas. Musisz jednak kupić bilet, jeśli chcesz odwiedzić kilka konkretnych zabytków, takich jak Pałac Padmini (główna atrakcja). Koszt to 40 rupii dla Hindusów i 600 rupii dla obcokrajowców. Wstęp od 9.30 do 17.00. (ostatni wpis) codziennie. Muzeum rządowe w pałacu Fateh Prakash ma również osobną opłatę za wstęp w wysokości 20 rupii dla Indian i 100 rupii dla obcokrajowców. W poniedziałki jest nieczynne.

Poważny rozmiar fortu będzie wymagał posiadania jakiegośtransport do poruszania się. Jeśli nie masz własnego samochodu, możesz wypożyczyć rower lub auto rikszę na cały dzień. Są one dostępne w pobliżu kasy biletowej wraz z przewodnikami turystycznymi (polecane, jeśli chcesz poznać szczegółową historię fortu). Jeśli zdecydujesz się wynająć przewodnika, upewnij się, że dobrze się targujesz i wybierasz. Ich stawki i wiedza są zmienne.

Pozwól na obejrzenie ważnych zabytków przez co najmniej trzy do czterech godzin. Wszystkie są oznaczone w Mapach Google, co zapewnia łatwy sposób nawigacji. Najlepiej zaplanuj swoją wizytę również na zachód słońca w forcie.

Najlepszym miesiącem na zwiedzanie fortu są od września do marca, ponieważ letnie upały (od kwietnia do czerwca) są dość dzikie, a po nim następuje sezon monsunowy aż do końca sierpnia. W Chittorgarh nie pada dużo deszczu, więc przez cały monsun pozostaje nieprzyjemnie gorąco.

Zadbaj o ochronę przeciwsłoneczną, taką jak czapka, krem z filtrem i wygodne buty do chodzenia.

Zauważ, że w forcie są małpy. Mają tendencję do zachowywania się, ale mogą być nieprzewidywalne i dlatego najlepiej ich unikać.

Ponadto fakt, że do fortu jest bezpłatny, oznacza, że przebywa tam wielu mieszkańców. Kobiety, zwłaszcza cudzoziemki, mogą otrzymywać niechcianą uwagę i czasami czuć się niekomfortowo.

Jeśli wolisz zostać w Chittorgarh niż odwiedzić go podczas jednodniowej wycieczki, Chittorgarh Fort Haveli to przyzwoita opcja budżetowa, która znajduje się wewnątrz murów fortu w pobliżu bramy Rampole. Ceny wahają się od 1 500 do 2 500 rupii (20-34 USD) za noc za pokój dwuosobowy. Thedoskonale odnowiony pensjonat Padmini Haveli, znajdujący się w wiosce wewnątrz fortu, jest również wspaniałym miejscem na pobyt. Oczekuj, że za noc zapłacisz od 3500 do 4500 rupii (od 48 do 62 USD) ze śniadaniem.

Padmini Havel ma restaurację na dachu, która serwuje pyszne wegetariańskie potrawy radżastańskie. To orzeźwiające miejsce na zakończenie dnia lub zjedzenie lunchu.

Co warto zobaczyć

Wejście do fortu jest przeżyciem samym w sobie, ponieważ przechodzisz przez siedem potężnych, ufortyfikowanych kamiennych bram zwanych pols. Fort jest w trakcie renowacji i renowacji, a prace mają zostać zakończone do 2020 roku. Do tego czasu niestety nie wszystko jest dostępne.

Padmini Palace, nic dziwnego, przyciąga największy tłum. Ten biały, trzypiętrowy budynek jest w rzeczywistości XIX-wieczną repliką tego, jak mogła wyglądać oryginalna siedziba królowej Padmavati. Maharana Sajjan Singh zlecił jej budowę w 1880 roku. Niestety znaczna część jest zniszczona. Większość ludzi odwiedza go tylko ze względu na związaną z nim słynną legendę. Inne autentyczne miejsca fortu są warte zobaczenia więcej.

Rozległy XV-wieczny pałac Rana Kumbha jest największą budowlą fortu i wskazuje na to, jak chwalebne musiało być jego panowanie. Sugestywny pałac Rana Ratan Singh II został dodany w XVI wieku i znajduje się w odosobnieniu nad jeziorem po północnej stronie fortu. Jego lokalizacja z dala od centralnego obszaru zabytków oznacza, że jest mniej zatłoczony i jest doskonałym miejscem do fotografowania.

Wewnątrzw pobliżu pałacu Fateh Prakash nowo odrestaurowane muzeum rządowe posiada bogatą kolekcję broni, królewskich obrazów, średniowiecznych rzeźb, makiety fortu i wspaniałego odtworzenia królewskiego durbaru królów Mewar. Warto go odwiedzić, aby dowiedzieć się więcej o forcie i jego historycznym znaczeniu, a także o pięknej architekturze pałacowej.

Fort ma dwie charakterystyczne wieże - Vijay Stambha (Wieża Zwycięstwa) wzniesiona przez Ranę Kumbhę, aby zaznaczyć jego triumf nad Mohammedem Khilji z Malwa w XV wieku, oraz XII-wieczną Kirti Stambha (Wieża Sławy)) zbudowany przez kupca Jain, aby wywyższyć pierwszego Jain tirthankara (duchowego nauczyciela) Adinatha.

Mnogość zbiorników wodnych fortu, aby utrzymać ogromną armię, jest przedmiotem zainteresowania. Najważniejszym z nich jest malowniczy zbiornik Gaumukh po zachodniej stronie fortu, niedaleko Vijay Stambha. Miejscowi uważają ją za świętą i zawierają ryby, które można karmić.

Chittorgarh Fort jest również powiązany z inną znaną postacią historyczną w Indiach, Meerą Bai, duchową poetką i oddaną wyznawczynią Pana Kryszny. Na początku XVI wieku poślubiła księcia Mewara Bhojraja Singha. Mówi się, że po tym, jak został zabity na wojnie, odmówiła popełnienia sati (rzucenia się na jego stos pogrzebowy) i przeniosła się do Vrindavan, aby wzmocnić swoje oddanie Panu Krysznie. Jej poświęcona jest świątynia Meera w pobliżu Vijay Stambha. Do zobaczenia jest wiele innych dobrze utrzymanych świątyń, w tym wspaniałe, misternie rzeźbione świątynie Jain.

Miejsce, w którym odbywały się królewskie kremacje, znane jako MahaSati to trawiasty teren poniżej Vijay Stambha. Najwyraźniej to tam samospaliły się również królewskie kobiety Radźputów. Kobiety radźputskie organizują coroczną procesję Jauhar Mela wewnątrz fortu w każdym lutym, aby upamiętnić odwagę swoich przodków, którzy wybrali tę śmierć przed hańbą.

Jeśli chcesz posłuchać opowieści o historii fortu i związanych z nim postaciach, możesz zostać z powrotem, aby wziąć udział w wieczornym pokazie dźwięku i światła w forcie.

Co jeszcze można robić w pobliżu

W okolicy jest wystarczająco dużo do zrobienia, aby zająć cały dzień. Jeśli chcesz iść na zakupy, unikaj kupowania czegokolwiek w forcie Chittorgarh (zapłacisz za dużo i/lub otrzymasz produkty złej jakości). Zamiast tego przeszukaj targowiska w mieście Chittorgarh. Popularne z nich to Sadar Bazaar, Rana Sanga Market, Fort Road Market i Gandhi Chowk. Znajdziesz szereg towarów, w tym metaloplastykę, tekstylia, miniaturowe obrazy, tradycyjną biżuterię Thewa, skórzane buty, lalki i ręcznie robione zabawki. Drukowane tkaniny Akola, wykonane z barwników roślinnych, to specjalność regionu.

Nagri, około 25 minut na północny wschód od Chittorgarh, wzdłuż rzeki Bairach, było ważnym starożytnym miastem znanym jako Madhyamika. Wykopaliska znaleziono tam wybite stemplami monety, które, jak się uważa, pochodzą z około VI wieku p.n.e. W Nagri odkryto również najstarszą świątynię Wisznu w Radżastanie, pochodzącą z II wieku p.n.e. Miasto rozkwitło w okresie Mauyan i Gupta i pozostało ważnym ośrodkiem religijnym aż do VII wieku. Jest w ruinieteraz, chociaż wciąż pojawiają się stare monety.

W wiosce Bassi, około 15 minut dalej od Nagri, jest więcej rzeczy do zobaczenia. Rękodzieło, takie jak rzeźby, ceramika i stolarka, są atrakcją. Inne atrakcje to świątynie, studnie schodkowe i cenotafy.

Jeśli podróżujesz drogą z Udaipur do Chittorgarh, świątynię Sanwariyaji poświęconą Panu Krysznie można odwiedzić autostradą około 50 minut od Chittorgarh. Niedawno został gruntownie przebudowany i wygląda zniewalająco.