Tokyo Memory Lane: Kompletny przewodnik

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 01:05

W Japonii istnieją pojęcia honne i tatemae, dwa słowa, które reprezentują różnicę między prywatnym ja lub wewnętrznymi uczuciami, a zewnętrznym ja, twarzą, którą pokazujesz światu, która działa i odpowiada w społecznie odpowiednie sposoby. Te idee nie są jedynym kluczem do zrozumienia całej japońskiej kultury, ale honne i tatemae pomagają odkryć tajemnice niektórych zachowań, które możesz zobaczyć w Japonii, ujawniając możliwości niewidzialnego znaczenia w tym, co wydaje się najbardziej nieciekawe z przyjemnych uprzejmości.

Tokyo Memory Lane, czyli Omoide Yokocho, to przykład japońskiego honne w prawdziwym życiu. Ukryty za zdrową fluorescencją Uniqlo i innych nowoczesnych sklepów otaczających stację Shinjuku, Memory Lane to niewielki obszar wąskich uliczek z restauracjami i straganami z jedzeniem. Ciemne, zatłoczone i obskurne, większość struktur jest zniszczona i stara, z miejscem dla zaledwie pół tuzina klientów. Kufle piwa i paluszki yakitori podawane są rzeczowo, bez czystej widowiskowości, która charakteryzuje inne japońskie dania. Wchodząc do Memory Lane, odwiedzający mogą poczuć się, jakby przekroczyli próg do innego, ciemniejszego japońskiego świata, który zwykle istnieje poza zasięgiem wzroku.

Historia

Jeśli jest to Twój pierwszy lub nawetprzy drugiej wizycie w Memory Lane możesz mieć problem z jej odnalezieniem. Na północ od zachodniego wyjścia ze stacji Shinjuku, za wielopoziomowym sklepem Uniqlo, znajdują się elektryczne zielono-żółte banery, które oznaczają wejście w języku japońskim. Stacja Shinjuku w Tokio jest najbardziej ruchliwym węzłem komunikacyjnym na świecie: codziennie przez tę stację i jej stacje przesiadkowe przejeżdża ponad 3,64 miliona osób dojeżdżających do pracy. 200 wyjść i 50 platform wymaga prawie własnego przewodnika.

Shinjuku od dawna istnieje jako centrum rozdroża i chaosu: kiedy pierwszy szogun Tokugawa uczynił Edo (Tokio) swoją stolicą, obszar ten wyznaczał skrzyżowanie dwóch dróg prowadzących do miasta z zachodu. W 1868 roku cesarz Meiji zamienił skrzyżowanie Shinjuku w głowicę kolejową łączącą miasto z zachodnimi prefekturami Japonii. Shinjuku było modnym, artystycznym miejscem lat 30. (podobnie jak dzisiejsze Koenji), w którym artyści i pisarze mogli z łatwością egzystować na marginesie międzywojennego społeczeństwa.

Podczas II wojny światowej bomby zapalające w mniejszym lub większym stopniu zniszczyły Shinjuku. Ale z popiołów wyrosło Memory Lane, centrum działalności czarnorynkowej w okupowanej Japonii. Tutaj ludzie mogli kupować żywność i inne artykuły, które były ściśle regulowane przez obecność aliantów. To właśnie wtedy Memory Lane zaczęła zdobywać swoją niechlubną reputację, ostatecznie przekształcając się w strefę restauracyjną, w której wciąż panował porywający brak uprzejmości głównego nurtu.

Nazwa Memory Lane jest rodzajem żartobliwej nostalgii za powojennymi czasami czarnego rynku i pomimo XX-wiecznej metamorfozy Tokio w nowoczesną metropolię, obszar ten zachowałjego odrapany urok. Czasami Memory Lane jest określane jako Shonben Yokocho lub „Sików Alley”. Chociaż toalety robocze już dawno zostały zainstalowane, przydomek wskazuje, że nie zawsze tak było. Dziś Memory Lane, położona wśród domów towarowych, linii metra i drapaczy chmur, zachowuje swój wyjątkowy charakter, oferując swoim klientom zdrową różnorodność potraw i napojów w stylu izakaya.

Gdzie jeść i pić

Jeżeli podczas podróży do Japonii chcesz zjeść tylko pierwszorzędne dania, najlepiej opuścić Memory Lane ze swojego planu podróży. Większość jedzenia tutaj jest prosta, bezpośrednia i stosunkowo tania, co sprawia, że jest to miejsce, w którym japońscy pensjonariusze wychodzą z pracy. Chociaż możesz przejrzeć listę restauracji i straganów na anglojęzycznej stronie Memory Lane, najlepiej wiedzieć, że większość lokali sprzedaje małe talerze, na których oprócz jednego lub dwóch drinków należy zamówić kilka rzeczy.

Dominuje tu Yakitori, z ponad 16 straganami grillującymi uda, szyje, żołądki, skórę, wątroby i serca do idealnego przypalenia. Japońscy biznesmeni i kobiety siedzą ramię w ramię w zadymionych wnętrzach tych restauracji, popijając piwo i podgryzając kawałki kurczaka.

Ale Memory Lane jest również znana z motsu-yaki, czyli grillowanych wnętrzności. Na powojennym czarnym rynku doświadczeni Tokijczycy zaczęli tworzyć biznesy oparte na sprzedaży nieuregulowanych towarów, w tym niepożądanych wnętrzności zwierząt. Niektóre stragany nadal gotują grillowane jelita wieprzowe, śledziony, nerki, a nawet odbytnicy dla chętnychklienci. Od ponad 40 lat restauracja Asadachi wykorzystuje zdolność dziwacznego jedzenia do przyciągnięcia uwagi opinii publicznej, serwując dania zaprojektowane tak, aby zwiększyć Twoją wytrzymałość: szaszłyk z salamandry, żółwia, penisa końskiego, jądra wieprzowe, sashimi z żab i likier fermentowany w słoikach pełnych węży.

Rzeczy do zrobienia w pobliżu

Memory Lane to świetne miejsce do odwiedzenia przed lub po nocy zwiedzania niektórych innych niesławnych dzielnic Shinjuku: Kabuki-cho, dzielnica rozrywki; Golden Gai, obszar małych, przytulnych barów; i Ni-chome, centrum kultury gejowskiej w Japonii. Chociaż wiele straganów otwiera się około godziny 16:00, najbardziej klimatycznie jest wieczorem, kiedy papierowe lampiony delikatnie oświetlają alejki.

Tutaj każdy sklep jest dziurą w ścianie, każdy z własnym, utrwalonym w czasie urokiem. Te maleńkie uliczki są pęknięciami w tatemae Tokio, oczyszczonej powierzchni miasta.