Najlepsze potrawy do spróbowania w Paragwaju

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:18

Tradycyjne paragwajskie jedzenie wywodzi się z połączenia przepisów guarani i hiszpańskich. Wołowina, maniok, ser i kukurydza występują głównie w wielu potrawach, a wysokokaloryczne i odżywcze talerze opracowane podczas i po wojnie paragwajskiej nadal stanowią znaczną część współczesnej diety. Gulasze i zupy, takie jak bife koygua, bori-bori i pira caldo, są raczej przystawkami niż przystawkami, podczas gdy chipa, sopa paraguaya i pastelowe mandi’ó są prostym, lekko sycącym jedzeniem ulicznym. Spróbuj lokalnych słodyczy, takich jak dulce de mamón, lub klasycznych warzyw, takich jak kivevé. Jeśli potrzebujesz oczyścić podniebienie lub chcesz odpocząć od upału, soczyste tereré można znaleźć w całym kraju.

Chipa

Chipa, ulubiona przekąska Paragwaju, to chleb do żucia z mąki manioku. Chrupiąca na zewnątrz, miękka i tandetna w środku, zwykle przygotowywana jest w kształcie kuli lub koła. Doprawiona anyżem i gotowana ze smalcem chipa ma prawie słodki smak. Pierwotnie pokarm rdzennych mieszkańców Ameryki Południowej Guarani, misjonarze jezuiccy odegrali rolę w rozwoju obecnej receptury, kiedy wprowadzili produkty mleczne do Guarani. Sprzedaje się go z koszy przy drodze lub wewnątrz autobusów. Dla czegośinny, udaj się na targ po chipa asador, grillowaną, tandetniejszą wersję chleba.

Sopa Paragwaj

Chociaż jego nazwa dosłownie oznacza „zupa paragwajska”, to danie nie jest zupą. Pełen sera i cebuli, to skrzyżowanie sufletu serowego i chleba kukurydzianego, zazwyczaj w połączeniu z prawdziwą zupą. To oficjalne danie narodowe, podawane ambasadorom odwiedzającym kraj, a także głodnym turystom podczas dalekobieżnych autobusów. Jedna z relacji mówi, że sopa paraguaya powstała, gdy szef kuchni prezydenta Paragwaju Don Carlos Antonio López wlał za dużo mąki kukurydzianej do jej mieszanki zup, a następnie postanowił upiec miksturę i mimo to ją podać. Prezydent rozkochany w kreacji zaczął ją obdarowywać przyjezdnymi dygnitarzami. Jeśli nie jesteś zaproszony do Pałacu Prezydenckiego, możesz z łatwością spróbować go w lokalnej restauracji Bolsi w Asunción.

Kiveve

Jeśli słyszysz słowo „kivevé” w Paragwaju, mówca albo mówi o jasnoczerwonej zupie z dyni zrobionej z lekko kwaśnego sera paragwajskiego, albo odnosi się do rudej. Zrobione z dyni andai, cebuli, soli, cukru, mąki kukurydzianej i śmietany danie jest wysokokaloryczne i ma półsłodki smak. Znany również jako quibebé, spróbuj go jako wegetariańskiego dania głównego, asado (grill) lub deseru w wielu tradycyjnych restauracjach w całym kraju. Jedna z kilku hiszpańsko-guarańskich potraw fusion, spopularyzowana podczas wojny paragwajskiej, pomogła nakarmićkraj, w którym brakowało żywności, a zapotrzebowanie na produkty wysokokaloryczne i bogate w białko było wysokie.

Mbejú

Wykonany z mąki lub skrobi z tapioki, ten naleśnik pojawia się w mitologii Guarani i jest jednym z najstarszych paragwajskich potraw. Bezglutenowa przekąska była jedną z pierwszych potraw, które Guarani podzielili się z hiszpańskimi kolonizatorami, kiedy przybyli. Składający się z soli, wody, jajek, mleka, rozdrobnionego sera, a czasem słoniny, podawany jest na śniadanie z kawą, mlekiem lub mate cocido (herbata z dużą zawartością kofeiny). Szczególnie popularny w miesiącach zimowych i podczas festiwalu San Juan, jest suchy na zewnątrz i lekko lepki, lekko tandetny w środku. Zamów jeden w Café de Acá lub w La Herencia, oba zlokalizowane w Asunción.

Pira Caldo

Kolejne danie zrodzone w czasach wojny paragwajskiej, pira caldo to wysokokaloryczna zupa rybna przyrządzana z różnych sumów, takich jak mandi'y, tare'y lub mięsiste surubí. Do jej przygotowania warzywa takie jak papryka, cebula, marchewka, seler lub por smaży się na tłuszczu wołowym lub wieprzowym, po czym dodaje się wodę i suma oraz przyprawy, aby dopełnić danie. Zazwyczaj przybrane papryczkami chili i natką pietruszki, różne odmiany zawierają również mleko lub ser paragwajski, aby go zagęścić i uczynić go jeszcze bardziej sycącym. Napij się miski w Mercado Cuatro w Asunción na stoisku nr 33, gdzie jadł obiad Anthony Bourdain, a paragwajska historyczka kulinarna Graciela Martínez zabiera krytyków kulinarnych.

Bori-Bori

Gęsta zupa z kurczaka, pełna serowych kuleczek kukurydzianych, podawana w miesiącach zimowych, bulion bori-bori z szafranem, marchewką, selerem i cebulą z goździkami i liśćmi laurowymi dla profilu smakowego zarówno słodkiego, jak i pikantnego. Mówi się, że ma zapobiegać chorobom, rozwinął się z mieszanki kultur hiszpańskiej i guarani (słowo „bori” pochodzi z tłumaczenia na język Guarani hiszpańskiego słowa „bolita” [mała kulka], odnoszącego się do mini klusek z zupy). Czasami pisane „vorí vorí”, można go również przygotować z wołowiną i zazwyczaj podaje się go razem z mięsem. Wypij miskę w tradycyjnym barze Lido w Asunción.

Terere

Ten schłodzony, orzeźwiający napój łączy mate (herbatę o wysokiej zawartości kofeiny) z ziołami, takimi jak mięta pieprzowa lub trawa cytrynowa w guampie (filiżance wykonanej z rogu). Może być również przyrządzony jako napar z sokiem z limonki, cytryny lub brzoskwini. Pijany przez bombillę (przefiltrowaną metalową słomkę), tereré cieszy się każdą klasą społeczną i jest na ogół dzielony w małych grupach. Okrzyknięty za swoje właściwości chłodzące i lecznicze, można go znaleźć wszędzie. Aby tego skosztować, zapytaj grupę, którą pijesz, czy możesz jej spróbować, ale wypij całą guampę, kiedy to robisz, ponieważ samo wypicie łyka jest złą formą.

Pastelowe Mandi’ó

Zasadniczo empanadaszrobione z manioku i mąki kukurydzianej to paragwajskie jedzenie uliczne nadziewane mieloną wołowiną, gotowanymi jajkami, cebulą i papryką. Danie przekazywane przez Guarani, są nieco bardziej gąbczaste i słodsze niż empanady ze względu na maniok. Dostępne w barach i eleganckich restauracjach, Paragwajczycy spożywają je masowo podczas Festiwalu w San Juan podczas przesilenia letniego. Kup je na większości rogów ulic lub ubierz się i zamów ich talerz z ostrym sosem w Pakuri w Asunción.

Dulce de Mamón

Syropowy deser z papai, cukru i wody, dulce de mamón, zazwyczaj podawany jest z kawałkiem kremowego sera, aby odświeżyć podniebienie podczas jego spożywania. Przepis ludu Guarani, przyrządzany z pokrojonej zielonej lub dojrzałej papai. Gotowana przez wiele godzin papaja w końcu uwalnia wodę, zanim zmieni kolor na bursztynowy. Niektórzy Paragwajczycy przygotowują dulce de mamón z goździkami, skórką lub sokiem z cytryny, skórką pomarańczy lub grejpfrutem, aby złagodzić jego czasami zbyt słodki smak. Zamów go w restauracji Asuncion Bolsi na intensywną gorączkę cukru.

Bife Koygua

Bife koygua, co w języku guarani oznacza „ukrytą wołowinę”, odnosi się do sposobu, w jaki steki wołowe pokrywane są pomidorami i cebulą podczas przygotowywania tego obfitego gulaszu. Steki, przyprawione oregano, solą i pieprzem, dodaje się do ugotowanej cebuli z wodą, tworząc mięsisty bulion. Po zakończeniu jest zwieńczone płynnym jajkiem i świeżą pietruszką. Zamów miskę w Bar San Miguel wraz z boku manioku i kieliszkiemczerwonego wina.