Jak się przywitać w podstawowym języku koreańskim

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 01:06

Podczas podróży do obcego kraju często warto nauczyć się typowych pozdrowień i zwrotów, aby ułatwić nawiązywanie kontaktów z mieszkańcami. W Korei powiedzenie „cześć” to świetny sposób na okazanie szacunku i zainteresowania lokalną kulturą.

Powitanie ludzi w ich własnym języku to pewny sposób na uśmiech i przełamanie lodów. Nie martw się, ponieważ Koreańczycy zazwyczaj przechodzą na angielski, aby poćwiczyć i kontynuować rozmowę, ale jest to niezbędna i pełna szacunku umiejętność, której należy się nauczyć przed kolejną podróżą do Korei Południowej.

Pisownia angielskiej transliteracji z Hangul, alfabetu koreańskiego, różni się. Zamiast tego skup się na nauce poprawnej wymowy każdego powitania. Od zwykłego anyong haseyo po formalne anyong hashimnikka, te pozdrowienia wprowadzą Cię w Koreę Południową w możliwie najuprzejmiejszy sposób.

Pozdrowienia po koreańsku

Podobnie jak przy witaniu się w wielu innych językach azjatyckich, okazujesz szacunek i potwierdzasz wiek lub status osoby, używając różnych powitań. Ten system okazywania szacunku za pomocą tytułów jest znany jako zwrot grzecznościowy, a Koreańczycy mają bardzo złożoną hierarchię zwrotów grzecznościowych.

Pozdrowienia uwzględniają to, jak dobrze kogoś znasz; seanswłaściwy szacunek dla wieku i statusu są podstawowymi aspektami „twarzy” w kulturze koreańskiej.

W przeciwieństwie do języków malajskiego i indonezyjskiego, podstawowe pozdrowienia w Korei nie są oparte na porze dnia (np. „dzień dobry”), więc możesz używać tego samego powitania bez względu na porę. Dodatkowo, pytanie, jak ktoś się miewa, typowe na Zachodzie pytanie uzupełniające jest częścią początkowego powitania po koreańsku.

Na szczęście istnieje kilka prostych, domyślnych sposobów na przywitanie, które nie zostaną zinterpretowane jako niegrzeczne.

Trzy Pozdrowienia Tradycyjnej Kultury Koreańskiej

Podstawowym powitaniem w języku koreańskim jest anyong haseyo, które wymawia się „ahn-yo ha-say-yoh”. Chociaż nie jest to najbardziej formalne powitanie, anyong haseyo jest powszechne i nadal jest wystarczająco uprzejme w większości przypadków podczas interakcji z ludźmi, których znasz, niezależnie od wieku. Zgrubne tłumaczenie anyong, inicjator przywitania się po koreańsku, to „Mam nadzieję, że wszystko u ciebie w porządku” lub „proszę, bądź zdrowy”.

Aby okazać jeszcze większy szacunek komuś starszemu lub o wyższym statusie, użyj anyong hashimnikka jako oficjalnego powitania. Wymawiane „ahn-yo hash-im-nee-kah”, to powitanie jest zarezerwowane dla gości honorowych i jest używane od czasu do czasu w przypadku starszych członków rodziny, których nie widziano od bardzo dawna.

Wreszcie, miły, swobodny anyong jest zwykle oferowany wśród przyjaciół i ludzi w tym samym wieku, którzy się znają. Jako najbardziej nieformalne powitanie w języku koreańskim, anyong można porównać do powiedzenia „hej” lub „co słychać” po angielsku. Powinieneś unikać używanianiezależnie od siebie, kiedy wita się z nieznajomymi lub osobami o wyższym statusie, takimi jak nauczyciele i urzędnicy.

Dzień dobry i odbieranie telefonu

Chociaż pewna odmiana czegokolwiek jest głównym sposobem witania nieznajomych Koreańczyków, jest kilka innych sposobów, w jakie Koreańczycy wymieniają pozdrowienia, w tym powiedzenie „dzień dobry” i odbieranie telefonu.

Podczas gdy podstawowe powitania działają niezależnie od pory dnia, joun achim (wymawiane „joh-oon ah-chim”) może być używane rano z bliskimi przyjaciółmi. W Korei powiedzenie „dzień dobry” nie jest zbyt popularne, więc większość ludzi po prostu domyślnie mówi „dowolna” lub „dowolna” haseyo.

Ponieważ umiejętność przywitania się w Korei w dużej mierze zależy od okazywania odpowiedniego szacunku, podczas odbierania telefonu używane jest specjalne powitanie, jeśli wiek lub pozycja kogoś jest nieznana: yoboseyo. Wymawiane „yeow-boh-say-oh”, yoboseyo jest na tyle uprzejme, że można go użyć jako powitania podczas odbierania telefonu; jednak nigdy nie jest używany podczas witania się z kimś osobiście.