Jak wspiąć się na górę Lykabettus: kompletny przewodnik

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:40

Nie ma mowy, abyś mógł przegapić Górę Lykabettus. Najwyższe z siedmiu wzgórz Aten wznosi się nagle ze środka miasta i podobnie jak Akropol, nad którym góruje, jest widoczne z niemal każdego miejsca. Prawie aż prosi się o wspinaczkę i prędzej czy później, jeśli masz wolne popołudnie w Atenach i jesteś nawet umiarkowanie sprawny, będziesz kuszony, aby spróbować.

Oto wszystko, co musisz wiedzieć o górze Lykabettus, o wspinaczce na szczyt io tym, co tam jest.

Fakty i bajki o górze Lykabettus

Na wysokości 277 metrów (909 stóp) jest nieco mniej niż dwa razy wyższy niż Akropol. (Słowo Akropol oznacza szczyt miasta, ale kiedy został zbudowany, Lykabettus znajdował się poza granicami miasta.) Widoki ze szczytu obejmują całe Ateny, po drugiej stronie morza i w głąb gór Peloponezu (więcej o widoki później).

Możesz wybrać wymyślne powody, dla których nazywa się Lycabettus. Niektórzy twierdzą, że było to kiedyś miejsce, w którym wędrowały wilki – lykoi to greckie słowo oznaczające wilki. Inna historia opowiada, że gdy Atena niosła kawałek góry z powrotem do Akropolu, aby dodać go do swojej świątyni, zaniepokoiły ją złe wieści i upuściła go. Kamień, który upuściła, stał sięLykabettus.

Góra Lykabettus czy Wzgórze Lykabettus? Albo i jedno i drugie. Mimo że ma mniej niż 1000 stóp wysokości, dramatyczna, wapienna wychodnia na szczycie zdecydowanie wygląda jak góra. Ale jej niższe zbocza pokryte są dzielnicami mieszkalnymi, w tym drogimi domami i blokami mieszkalnymi dzielnicy Kolonaki. A kiedy wspinasz się po jego ulicach i łączących je schodach, jest to bardziej strome wzgórze. Więc wybierz. Miejscowi nazywają to obydwoma.

Po co się wspinać: widoki

Głównym powodem, dla którego ludzie wspinają się na Lycabettus, jest cieszenie się zadziwiającymi widokami 360° z najwyższego i najbardziej centralnego punktu Aten. Na platformie widokowej na górze znajduje się stały wizjer, ale jeśli możesz, weź ze sobą lornetkę i turystyczną mapę Aten, aby wybrać to, na co patrzysz. Te pomysły pomogą Ci zacząć:

• Na południowy zachód: Jeśli jesteś jak większość odwiedzających Ateny, będziesz chciał zobaczyć Akropol i świętą górę Aten, zwieńczoną Partenonem, a Erechtejon jest Łatwe do odnalezienia. O zmierzchu, kiedy słońce zachodzi na zachód i rozświetla się Akropol, jest szczególnie pięknie. Morze czerwonych dachówek przed Akropolem to Plaka, najstarsza dzielnica Aten. Na południe od Akropolu – lub na lewo od twojego punktu widzenia – znajduje się Muzeum Akropolu. Patrząc z góry, wygląda trochę jak stos pudeł. Bliżej z tego punktu widzenia, między tobą a Akropolem, znajduje się Plac Syntagma. Widać go po niskim poziomym, jasnożółtym budynku, który się na nim rozpościera. To jest GrekParlament. Duży budynek na prawo od niego to Hotel Grande Bretagne.
• Na południe: Kolonaki, zamożna dzielnica mieszkaniowa Aten, wspina się na niższe zbocza Lykabettus od południowego zachodu i południa. Szeroki, zielony obszar na południe od Placu Syntagma (na lewo od twojego punktu widzenia) to Grecki Ogród Narodowy z jasnożółtym Zappeionem, XIX-wiecznym budynkiem używanym do oficjalnych funkcji i wystaw, pośrodku niego. Na południe od tego (dalej na lewo od twojego punktu widzenia) poszukaj długiego budynku w kształcie litery U. To Stadion Panathenaic, na którym odbyły się pierwsze Nowoczesne Igrzyska Olimpijskie w 1896 roku. Odbudowany na miejscu starożytnego stadionu z 566 rpne, zbudowany jest w całości z białego marmuru. Dziś to tutaj zapala się olimpijski płomień i skąd rozpoczyna swoją podróż.
• Na zachód: Spójrz przez czerwone dachy kampusu Panepistimiou Uniwersytetu Ateńskiego, na dzielnicę znaną jako Omonia. Być może będziesz w stanie dostrzec szklany i stalowy dach głównego targu mięsnego i rybnego w Atenach, poza dzielnicami Psyrri i Thissio oraz zatłoczonymi ulicami targowymi Monastiraki.
• Na północny zachód: Poszukaj Narodowego Muzeum Archeologicznego, dużego klasycznego budynku z ogrodami przed nim. Jest to jedno z najlepszych muzeów w Atenach i jest często pomijane, ponieważ jest oddzielone od głównych obszarów turystycznych.
• Na północ: Ciemny, zielony plac o okrągłym narożniku to Lofos Strefi lub Wzgórze Strefi, kolejne z siedmiu wzgórz Aten. Jest to porośnięty drzewami obszar na skraju Exarchiidzielnica i ludzie mówią, że oferuje najlepszy widok na Lykabettus.
• Na wschód: Patrząc bezpośrednio na wschód, możesz zobaczyć inną drogę w dół przez zalesione wzgórza do dzielnicy mieszkalnej znanej również jako Lycabettus. Kolorowy, pomarańczowo-żółty amfiteatr tuż pod szczytem na wschód to Teatr Lycabettus, w którym latem odbywają się przedstawienia plenerowe, koncerty i przedstawienia. Jest to nowoczesny dodatek, zbudowany w dawnym kamieniołomie w 1965 roku.

Po co się wspinać: flora i fauna

Gdy już wyjedziesz z urbanizacji na dole Lykabettus, niższe zbocza porośnięte są pachnącymi, cienistymi lasami sosnowymi, które sprawiają wrażenie, jakby starożytne nimfy i satyry przemykały przez nie. Nie daj się zwieść. Las został zasadzony pod koniec lat 80. XIX wieku, aby zapobiec wyżeraniu Lykabettusa przez erozję i kamieniołomy. Został w pełni założony dopiero na początku XX wieku.

Powyżej drzew szlaki na szczyt są otoczone typową pustynną florą kaktusową, opuncją i zwykłym asortymentem kolczastych, zakurzonych, ale niezbyt interesujących roślin. Jeśli masz bystre oko i znasz swoje rośliny, możesz zobaczyć małe kępy cyprysu, eukaliptusa i wierzby. Istnieje kilka drzew oliwnych, migdałowych i chleba świętojańskiego, ale te, podobnie jak lasy sosnowe, zostały posadzone i nie pochodzą z tego wzgórza.

Zamiast tego uważaj na ptaki; twitcherzy zgłosili 65 różnych gatunków, w tym pustułki i jastrzębie.

Oczywiście, większość tych wysokich lotów można zobaczyć na wszystkich zalesionych wzgórzach Aten. Prawdziwe królestwo zwierzątGwiazdy Lykabettusa to greckie żółwie, które występują na tym wzgórzu. Mogą osiągnąć długość 20 cm (niecałe 8 cali) i wiadomo, że żyją ponad 100 lat. Są też dość szybkie jak na żółwie i mogą zniknąć w zaroślach, zanim się zorientujesz. Żółwie są uważane za gatunek wrażliwy, więc cokolwiek robisz, nie próbuj ich złapać.

Co jest na górze?

Malutki, XIX-wieczny Agios Georgios – kaplica św. Jerzego – zamyka szczyt Lykabettus. Ma kilka umiarkowanie interesujących fresków, ale szczerze mówiąc jest ciekawszy z zewnątrz niż w środku. Jeśli jest otwarty, daje trochę cienia. Kościół otoczony jest szeroką platformą widokową, na której znajduje się kilka ławek i miejscami niski murek, na którym można usiąść. Posiada również lornetkę na monety. Ale jest tylko jeden i w szczycie sezonu będziesz miał szczęście, jeśli się do niego zbliżysz, więc najlepiej weź własny, jeśli możesz.

Poza kościołem, nieco poniżej kościoła, restauracja Orizontes jest stosunkowo drogą restauracją z owocami morza, bardziej godną uwagi ze względu na widoki o zmierzchu niż jedzenie. Kawiarnia Lycabettus, również na szczycie, nie ma zbyt wielu dobrych opinii. Zatrzymaj się tam na odpoczynek, kawę i być może słodycze przed powrotem na dół.

Trasy na szczyt

Istnieje kilka różnych dróg do platformy widokowej i kościoła na szczycie Lykabettus. Zanim zaczniesz, bądź realistą, jak bardzo lubisz wspinać się po schodach, ponieważ, z wyjątkiem kolejki linowej, większość tras obejmuje strome odcinki na szerokich, łatwych w nawigacji, ale długich odcinkachkroki.

Noś wygodne, mocne buty. Tak, wiemy, że ludzie zgłaszają, że chodzili tam w klapkach, ale ludzie robią wiele głupich rzeczy, prawda? Bądź bezpieczny i noś rozsądne buty. Noś jakiś kapelusz przeciwsłoneczny, ponieważ duża część trasy jest wystawiona na działanie palącego słońca i noś butelkę wody.

Przejście na szczyt może zająć od 30 do 90 minut, w zależności od Twojej kondycji. Nie jest to trudny spacer, ale jest to stromy i długi spacer. Wielu odwiedzających wjeżdża na górę kolejką linową, zwaną Teleferikiem, a następnie schodzi w dół, co może być rozsądną alternatywą.

Najlepszy czas na wejście na górę to chłodny poranek lub wieczorem, aby zobaczyć zachód słońca. Jeśli pójdziesz w górę, zaplanuj sprowadzenie Teleferika z powrotem w dół, ponieważ w ciemności łatwo zgubić niektóre zalesione ścieżki. Oto opcje:

• Teleferik: Unikalna kolejka linowa Lykabettusa wjeżdża na górę ze skrzyżowania ulic Aristippou i Plutarchiou. To trzyminutowa przejażdżka stromym tunelem, która kosztuje 7 euro za podróż w obie strony lub 5 euro w jedną stronę. Ostatnio wyświetlają losowe światła i słowa wewnątrz tunelu, więc nie wchodzisz w zupełną ciemność – ale oczywiście nie ma widoków. Najbliższa stacja metra to Evangelismos. Jest to strome podejście, z około 200 utwardzonymi schodami, od metra do Teleferik, więc jeśli masz problemy z poruszaniem się, weź taksówkę prosto do stacji Teleferik. Teleferik kursuje od 9:00 do 1:30. Czasami kursuje później, więc warto zapytać, czy planujesz późną nocOryzonty-kiedy ostatni samochód zjeżdża).
• Spacer z Aristippou: Skieruj się w stronę stacji Teleferik, skręć w górę ulicą Plutarchiou w prawo. Po kilku krótkich schodach skręć w lewo na szczycie Plutarchio, a zobaczysz wejście na ścieżkę pod górę. To najpopularniejsza droga na szczyt. Jest to szeroki, utwardzony zygzak z okazjonalnymi płytkimi stopniami. Na samym szczycie biegnie około 60 marmurowych schodów, które kończą się na platformie widokowej na zewnątrz kościoła. Ta ścieżka wyłania się z drzew niemal natychmiast i jest całkowicie wystawiona na działanie silnego światła słonecznego. Roślinność, która biegnie obok niego, to głównie kaktusy i opuncja. W szczycie sezonu na tej ścieżce panuje największy ruch, ponieważ zapewnia najlepsze widoki na całej wysokości. Jest to również jeden z najszybszych sposobów chodzenia.
• Aby uzyskać więcej pokrywy leśnej: Jeśli zaczniesz spacer ścieżką prowadzącą z Ilia Rogkakou, możesz wspinać się przez las sosnowy przez około 20 minut, zanim dołączysz do wspomnianej ścieżki zygzakowatej nad. Ilia Rogkakou to nazwa zachodniej strony obwodnicy, która wije się wokół podstawy Lykabettus (droga ta kilkakrotnie zmienia swoją nazwę). Tą drogą kursuje autobus linii 60 do Lycabettus. Ścieżka zaczyna się od zestawu kamiennych stopni po stronie pod górę. Jest ładna i pachnąca, ale miejscami stroma i śliska od igieł sosnowych.
• Spacer lub przejazd z Sarantapichou: Sarantapichou to nazwa okrężnej drogi u podnóża wzgórza po północnej stronie. Z tego kierunku do skrzyżowania wije się utwardzona droga. Jeśli na tym skrzyżowaniu skręcisz w prawo, dotrzesz do małego parkingu przed jaskiniowym kościołem św. Izydora. Z parkingu do jaskini prowadzą strome schody, ale niestety, jeśli nie masz szczęścia, aby zdążyć na specjalny dzień świąteczny, ten kościół i ścieżka do niego są zwykle zamknięte. Jedź dalej tą drogą do następnego małego parkingu. Na zachodnim krańcu tego parkingu znak prowadzi do schodów prowadzących na dół popularnej zygzakowatej ścieżki.
• Jazda z Sarantapichou lub Daskalogianni: Na skrzyżowaniu skręć w lewo, co doprowadzi Cię do dużego parkingu dla teatru Lycabettus. Istnieje również droga z Daskalogianni, która wznosi się od wschodniej strony wzgórza do parkingu teatru. Z teatru ścieżka prowadzi pod górę i na zachód do obszaru widokowego. Jest to szeroka brukowana ścieżka z kilkoma krótkimi schodkami. To prawdopodobnie najłatwiejsza droga dla spacerowiczów. Ścieżka jest oświetlona w nocy i posiada poręcz oraz widoki na północ.

Tak czy inaczej, chyba że skorzystasz z Teleferika, będziesz musiał zaplanować wspinaczkę na część drogi.