Samodzielna wycieczka po paryskiej architekturze: piękne budynki

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:32

Spacer po Paryżu to także spacer po historii. To metropolia, w której można napotkać oszałamiający wachlarz stylów architektonicznych, jeśli pokryjesz wystarczająco dużo miejsca. Wybierz się na samodzielną (lub całkowicie wirtualną) wycieczkę po paryskiej architekturze, aby zobaczyć jedne z najpiękniejszych budynków miasta - i dowiedzieć się więcej o wielowiekowej historii stolicy.

Wskazówka: Jeśli weźmiesz udział w tej wycieczce osobiście, masz dwie możliwości. Możesz potraktować to jako „plan podróży”, odwiedzając sugerowane strony w kolejności pokazanej poniżej, lub wybrać własne punkty początkowe i końcowe. I pamiętaj – najlepsze spacery w Paryżu to spontaniczne odkrycia i małe objazdy. Uważaj na piękne budynki i detale architektoniczne, których nie ma na tej liście.

Conciergerie i Sainte-Chapelle

Pierwszym przystankiem podczas zwiedzania stolicy po architekturze jest imponująca średniowieczna budowla zwana Conciergerie. Jest to prawdopodobnie jeden z najlepiej zachowanych przykładów architektury z czasów średniowiecza i przez wieki służył jako pałac królewski, więzienie rewolucyjne i trybunał. Dziś mieści się w nim Palais de Justice, ważny sąd. Łączy elementy zarówno świeckie, jak ireligijne style architektoniczne.

Pałac istniał w tym miejscu od VI wieku, w okresie Merowingów. Ale dramatyczne wieżyczki, wieże i inne elementy fasady są produktem rozbudowanych rozszerzeń przeprowadzonych pod rządami królewskimi w X-XIV wieku, odzwierciedlających ozdobny styl gotycki. Król Karol IV zbudował imponujące wieże, które wznoszą się nad Sekwaną.

Tymczasem olśniewająca Sainte-Chapelle lub kaplica królewska, która znajduje się obok Conciergerie, jest jednym z najpiękniejszych przykładów gotyckiej architektury „rayonnant” w mieście. Jego wspaniałe, wypełnione światłem wnętrza są cenione za dobrze zachowane, wyszukane witraże i piękną dolną kaplicę.

Więcej informacji o wnętrzach Conciergerie, w tym o niezwykłej wielkiej sali i dobrze zachowanych celach więziennych, znajdziesz w naszym pełnym przewodniku. Możesz także wybrać się na wirtualną wycieczkę lub wycieczkę z przewodnikiem po średniowiecznym Paryżu, aby zobaczyć bardziej oszałamiające przykłady paryskiej architektury ze średniowiecza.

Place des Vosges

Następnie nadszedł czas, aby przekroczyć Sekwanę i udać się do historycznej dzielnicy Marais, w której znajduje się interesująca mieszanka architektury średniowiecznej i renesansowej. Na północno-wschodnim krańcu dzielnicy znajduje się Place des Vosges, królewski plac, którego styl jest zarówno charakterystyczny, jak i stosunkowo rzadki.

Szeroko uważany za jeden z najpiękniejszych placów w Paryżu, został zbudowany w szczytowym okresie epoki renesansu i ukończony około 1612 roku. Składa się zprostokątny układ okazałych budynków z fasadami z czerwonej cegły i stromymi dachami z łupka; zadaszone galerie utworzone z dramatycznych konstrukcji łukowych zdobią poziomy parteru. W centrum znajduje się bujny ogród, znany również jako Plac Ludwika XIII. Pośrodku stoi pomnik tytułowego króla Francji.

Podziwiaj harmonijne elementy architektoniczne Place des Vosges, przechadzając się pod jego galeriami, a następnie stań w centrum placu, aby lepiej przyjrzeć się domom z czerwonej cegły. W tej samej okolicy, w tym w Hotelu Carnavelet, można znaleźć wiele przykładów znakomitych hoteli z epoki renesansu (rezydencji). Mieści się w nim muzeum poświęcone historii Paryża.

Centrum Georges Pompidou

Niewiele budynków w Paryżu budzi więcej kontrowersji niż Centre Georges Pompidou. Niektórzy uwielbiają odważnie kolorowy, dziwaczny budynek, w którym mieści się jedno z najważniejszych muzeów sztuki współczesnej we Francji, księgarnia, kino, biblioteka publiczna i restauracja na dachu z panoramicznym widokiem.

Inni uważają, że jest niczym innym jak brzydkim wzrokiem, nie lubiąc tego, jak jego „zaawansowany technologicznie” styl architektoniczny zderza się ze starszymi budynkami, które go otaczają.

Niezależnie od mieszanych reakcji, które przyciąga, Centrum Pompidou jest uwielbiane przez mieszkańców. Tłumią się, by zająć ogromny, pochyły plac i kręcą się po przestronnym holu na parterze, którego szklane tafle sięgające od podłogi do sufitu wpuszczają mnóstwo światła.

Pompidou został ukończony w 1977 roku i nazwany na cześć FrancuzówPrezes, który to zlecił. Został zaprojektowany przez architektów Renzo Piano, Richarda Rogersa, Su Rogersa i Gianfranco Franchini. Architekci byli pionierami koncepcji „budynku na lewą stronę”, projektując budynek w taki sposób, aby wszystkie jego elementy funkcjonalne - od systemów mechanicznych po klimatyzację - były widoczne na elewacji.

Rury w jasnych kolorach, które biegną w poprzek tylnej elewacji, oznaczają funkcję: zielone rury odpowiadają systemom wodno-kanalizacyjnym, a niebieskie przewody klimatyzacyjne. Urządzenia zabezpieczające i cyrkulacyjne są w kolorze czerwonym, a przewody w kolorze żółtym. Późnomodernistyczny, zaawansowany technologicznie design jest rodzajem hołdu dla kultury i rozwoju technologicznego.

Renzo Piano powiedział o budynku: „Centrum przypomina ogromny statek kosmiczny wykonany ze szkła, stali i kolorowych rur, który niespodziewanie wylądował w sercu Paryża i bardzo szybko zapuścił głębokie korzenie”.

Jeśli jesteś w stanie odwiedzić, upewnij się, że kupiłeś bilet do muzeum, dzięki czemu możesz skorzystać z ruchomych schodów, które wznoszą się na budynek na zewnątrz, a kulminacją są fantastyczne panoramiczne widoki na miasto.

La Samaritaine

Kierując się lekko na zachód iz powrotem nad brzeg Sekwany, czas podziwiać fasadę legendarnego paryskiego domu towarowego La Samaritaine.

Wznoszący się nad mostem Pont Neuf sklep był odważnie nowoczesnym przedsięwzięciem, kiedy został otwarty w 1870 roku, zaprojektowanym przez architektów Frantza Jourdaina i Henri Sauvage.

Ale budynek, który widzisz dzisiaj, zabrał wiele lat i etapów, abykompletny; łączy różne style architektoniczne i elementy z epoki. O ile „kości” domu towarowego pochodzą z końca XIX wieku, to elementy, które najbardziej rzucają się w oczy na fasadach sklepu – motywy roślinne, dramatycznie malowane litery, intensywne użycie dekoracyjnego szkła i wyeksponowanej stali ułożonej w geometryczne wzory – są typowe dla style Art Nouveau i Art Deco w architekturze, popularne na początku XX wieku.

Fasada zwrócona w stronę Sekwany jest szczególnie przyciągającym wzrokiem o wschodzie i zachodzie słońca, kiedy światło ma tendencję do dramatycznego odbijania się od szyb, tworząc efekt poświaty.

Umieść Vendome

Zwracamy teraz uwagę na wybitny przykład architektury z okresu neoklasycystycznego: Place Vendome, prawdopodobnie najbardziej okazały plac w stolicy. W tym majestatycznym miejscu, które dziś jest wyłożone drogimi butikami z biżuterią, prawie nie ma drzew.

Zlecony przez króla Ludwika XIV w XVII wieku Place Vendome został zaprojektowany, aby przekazać wielką władzę królewską, bogactwo i prestiż. Został zaprojektowany przez pierwszego architekta „Króla Słońca”, Mansarta, według harmonijnego ośmiokątnego planu. Jest typowa dla XVII-wiecznej neoklasycznej architektury francuskiej, szczycącej się wspaniałymi kolumnami w stylu korynckim, rzeźbionymi dekoracyjnymi rzeźbami i łączeniem okien z jednego piętra na drugie. W sumie na placu znajduje się 28 rezydencji lub hoteli particuliers.

W centrum stoi posąg cesarzaNapoleon I. W rzeczywistości jest to replika posągu, który został zniszczony podczas rewolucji 1870 roku lub „komuny paryskiej”. Na zachodnim krańcu znajduje się Hotel Ritz, którego wspaniałe pomieszczenia zostały niedawno odnowione.

Przejście Vivienne

Wyobraź sobie, że leje deszcz, a potrzebujesz miejsca, w którym możesz schować się przed zgiełkiem XIX-wiecznego miejskiego życia. Zadaszone galerie lub „arkady” obszaru znanego jako Grands Boulevards byłyby doskonałym miejscem na schronienie się przed ulicą. Nadal też to robią.

Galerie Vivienne to jeden z najbogatszych i najlepiej zachowanych przykładów głównych paryskich galerii, które tworzą rodzaj sieci w 2. i 9. dzielnicy. Ten konkretny korytarz znajduje się w pobliżu Palais Royal (nawiasem mówiąc, kolejnego klejnotu architektonicznego do odkrycia) i został ukończony w 1823 roku.

Rozciągające się na setki stóp, przewiewne, pokryte szklanym dachem korytarze mieszczą historyczne restauracje i kawiarnie, księgarnie, sklepy z antykami i butiki z odzieżą. Podziwiaj wyszukane posadzki z mozaiki, kolumny ze sztucznego marmuru i zalane światłem szklane tafle rozciągające się na dachach.

Poświęć trochę czasu na zapoznanie się ze szczegółami Galerie Colbert na jednym końcu Vivienne; szczyci się imponującą kolumnadą i rotundą. Znajdujący się w tym zakątku galerii dom ze szklaną kopułą mieści Narodowy Instytut Sztuki. Możesz także zjeść lunch lub kolacjęw Le Grand Colbert, wystawnej, starej brasserie z imponującymi wnętrzami w stylu Belle-Epoque.

Opera Garnier

Zaprojektowany przez studenta architektury Charlesa Garniera w 1861 roku, Palais Garnier – znany również jako „Opera” – jest zwycięskim przykładem stylu Napoleona III. Ta XIX-wieczna szkoła łączy w sobie wiele różnych elementów i technik architektonicznych, w tym neoklasycyzm, renesans i barok. W dużym stopniu wykorzystuje dekoracje, w tym złocone fasady, rzeźby i rzeźby, bogate schody i kraty.

Po obejrzeniu okazałej fasady Palais Garnier zwróć uwagę na szerokie bulwary, które go otaczają i prowadzą do niego, w tym na wielką Avenue de l'Opéra. Bulwary te są reprezentatywne dla przeróbki Paryża Georgesa-Eugène'a Haussmanna z połowy XIX wieku.

Przekształcił wąskie uliczki stolicy w tętniące życiem, nowoczesne bulwary i zburzył około 20 000 budynków, aby zastąpić je budowlami mieszkalnymi i handlowymi, które są dziś często postrzegane jako „typowo” paryskie.

Fundacja Louis Vuitton

Na koniec udajemy się na zachodnie krańce Paryża, aby zobaczyć jeden z najciekawszych ostatnich dodatków do panoramy miasta: odważny projekt amerykańskiego architekta Franka Gehry'ego. Otwarte w 2014 roku Fondation Louis Vuitton to centrum sztuki współczesnej, które celowo stanowi centralną atrakcję swojej własnej oszałamiającej, wyjątkowej struktury.

Gehry zaprojektował budynek z 3600 pojedynczych szklanych paneli i 19 000 betonowych odpowiedników. Był częściowo zainspirowany eleganckimi, przewiewnymi konstrukcjami ze szklaną kopułą, które pojawiły się w Paryżu w XIX wieku, takimi jak Grand Palais. Odważnie futurystyczna, ale przywołująca organiczne formy, Fondation była czasami porównywana do stworzenia podobnego do mięczaka. Inni twierdzą, że wygląda jak jakiś statek morski z 12 szklanymi „żaglem”, które wydają się powiewać na wietrze. W każdym razie jest hipnotyzujący.

Umieszczony w środku ogromnego lasu znanego jako Bois de Boulogne, Fondation Vuitton ma ponad 125 000 stóp kwadratowych powierzchni galerii. Stała ekspozycja, umieszczona w wypełnionych światłem, przestronnych wnętrzach, obejmuje spojrzenie na innowacyjny projekt budynku.