Słynne „bramy piekielne” Turkmenistanu mogą wkrótce zostać zgaszone

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:06

Prezydent Turkmenistanu wezwał ekspertów do zgaszenia jednego z najważniejszych miejsc turystycznych w kraju – „Bram Piekieł”, krateru po gazie, który płonie od pięciu dekad.

Podczas telewizyjnego przemówienia 8 stycznia prezydent Gurbanguly Berdymukhamedov wezwał urzędników rządowych do znalezienia „rozwiązania w celu ugaszenia pożaru”, powołując się na różne problemy zdrowotne i gospodarcze.

„Tracimy cenne zasoby naturalne, za które moglibyśmy uzyskać znaczne zyski i wykorzystać je do poprawy dobrobytu naszych ludzi”, powiedział Berdymukhamedov.

Położone około 160 mil na północ od Aszchabadu, stolicy Turkmenistanu, Bramy Piekieł (oficjalnie znane jako krater gazowy Darvaza, po sąsiednim mieście) mają dość fascynującą historię. Najpopularniejsza historia powstania krateru sięga 1971 roku, kiedy zespół radzieckich naukowców rozpoczął wiercenie w poszukiwaniu ropy na pustyni Karakum. Platforma wiertnicza uderzyła w kieszeń metanu, zapadła się w ziemię i utworzyła krater o szerokości 230 stóp, który zaczął wydzielać trujące gazy.

Próbując powstrzymać rozprzestrzenianie się gazu, naukowcy podpalili krater, zakładając, że gazy spalą się w ciągu kilku dni - założenie, które szybko okazałoby się błędne. Ogień nigdy nie zmalał, a krater stale płonął przezostatnie 51 lat.

Nie ma oficjalnych zapisów o incydencie z 1971 roku, a lokalni geolodzy wyszli od tego czasu z lekceważącymi teoriami, ale jego quasi-tajemnicza historia jest częścią tego, dlaczego Bramy Piekieł mają tak szeroką rzeszę fanów. Podczas gdy Turkmenistan jest jednym z najtrudniejszych krajów do odwiedzenia ze względu na surowe wymagania dotyczące wjazdu, zbliżanie się do krateru pozostaje na liście wielu nieustraszonych podróżników.

Dzięki wycieczkom skoncentrowanym na kraterze oferowanym przez kilka firm turystycznych (w tym G Adventures i Advantour), ten kawałek pustyni Karakum odnotował niewielki wzrost turystyki w ciągu ostatniej dekady. Ci, którzy mają szczęście dostać się do kraju i przetrwać długą i wyboistą jazdę z Aszchabadu na pustynię, zostaną nagrodzeni jednym z najbardziej surrealistycznych doświadczeń na świecie. Goście mogą podejść aż do krawędzi krateru, osłaniając twarze przed podmuchami gorącego wiatru i patrząc w dół na piekielne koloseum.

Pomimo atmosfery sławy otaczającej krater, Turkmenistan co roku przyjmuje tylko około 10 000 zagranicznych turystów – to mniej niż średnia liczba osób, które Park Narodowy Yellowstone wita w ciągu jednego dnia w szczycie sezonu. Tymczasem kraj zajmuje czwarte miejsce na świecie pod względem rezerw gazu ziemnego, a eksport energii pozostaje jego głównym źródłem pieniędzy.

Rezerwa gazu ziemnego pod płonącym kraterem ma znacznie większą wartość ekonomiczną niż niszowa część turystyczna krateru, więc ma sens, że prezydent Berdymukhamedov wzywa do wiecznego płomieniaby w końcu zostać zdmuchniętym. Dopiero okaże się, jak urzędnicy rządowi planują ugasić pożar, a obecnie nie ma ustalonego terminu zamknięcia.