Kościół San Agustin, Intramuros, Filipiny

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 01:07

Na Filipinach ocalał kościół San Agustin w Intramuros w Manili. Obecny kościół na miejscu jest dużą kamienną budowlą barokową, ukończoną w 1606 roku i nadal stojącą pomimo trzęsień ziemi, najazdów i tajfunów. Nawet II wojna światowa – która zmiażdżyła resztę Intramuros – nie mogła obalić San Agustin.

Odwiedzający kościół dzisiaj mogą docenić to, czego wojna nie zdołała wyeliminować: fasada w stylu renesansu, sufity trompe l'oeil i klasztor - odkąd przekształcono go w muzeum relikwii i sztuki kościelnej.

Walk the Walls: Przeczytaj naszą pieszą wycieczkę po Intramuros.

Historia kościoła św. Augustyna

Kiedy zakon augustianów przybył do Intramuros, był to pierwszy zakon misyjny na Filipinach. Pionierzy ci osiedlili się w Manili za pośrednictwem małego kościoła wykonanego ze strzechy i bambusa. Został ochrzczony kościołem i klasztorem św. Pawła w 1571 roku, ale budynek nie przetrwał długo – spłonął (wraz z większością otaczającego miasta), gdy chiński pirat Limahong próbował podbić Manilę w 1574 roku. ten sam los spotkał kościół - wykonany z drewna.

Przy trzeciej próbie augustianie mieli szczęście: kamienna konstrukcja, którą ukończyli w 1606 roku, przetrwała do dnia dzisiejszego.

Przez ostatnie 400 lat kościół służył jako naoczny świadek historii Manili. W tym miejscu pochowany jest założyciel Manili, hiszpański konkwistador Miguel Lopez de Legaspi. (Jego kości pomieszano z innymi zmarłymi po tym, jak brytyjscy najeźdźcy złupili kościół za kosztowności w 1762 r.)

Kiedy Hiszpanie poddali się Amerykanom w 1898 roku, warunki kapitulacji zostały wynegocjowane przez hiszpańskiego gubernatora generalnego Fermina Jaudenesa w zakrystii kościoła San Agustin.

Kościół św. Augustyna podczas II wojny światowej

Gdy Amerykanie odbili Manilę Japończykom w 1945 roku, wycofujące się siły imperialne popełniły w tym miejscu okrucieństwa, masakrując nieuzbrojonych duchownych i wiernych w krypcie kościoła San Agustin.

Kościelny klasztor nie przetrwał II wojny światowej - spłonął, a później został odbudowany. W 1973 roku klasztor został odnowiony i przekształcony w muzeum relikwii, sztuki i skarbów religijnych.

Wraz z garstką innych barokowych kościołów na Filipinach, kościół San Agustin został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1994 roku. W ciągu najbliższych kilku lat kościół przejdzie masową renowację, częściowo gwarantowaną przez rząd Hiszpanii. (źródło)

Polowanie na dziedzictwo: Przeczytaj o obiektach światowego dziedzictwa UNESCO w Azji Południowo-Wschodniej.

Architektura kościoła św. Augustyna

Kościoły zbudowane przez augustianów w Meksyku służyły jako wzór dla kościoła św.lokalne warunki pogodowe i jakość materiałów budowlanych wydobywanych na Filipinach.

Kompromisy doprowadziły do dość prostej fasady jak na ówczesne standardy barokowe, chociaż kościół nie jest całkowicie pozbawiony szczegółów: chińskie psy „fu” stoją na dziedzińcu, co jest ukłonem w stronę chińskiej obecności kulturalnej w Filipiny, a za nimi misternie rzeźbiony zestaw drewnianych drzwi.

W kościele od razu przyciąga wzrok drobiazgowo wykończony sufit. Dzieło włoskich rzemieślników dekoracyjnych Alberoni i Dibella, sufity trompe l'oeil ożywiają jałowy tynk: geometryczne wzory i motywy religijne eksplodują na suficie, tworząc trójwymiarowy efekt wyłącznie farbą i wyobraźnią.

Na drugim końcu kościoła, w centrum uwagi znajduje się pozłacany retablo (reredo). Ambona również jest złocona i ozdobiona ananasem i kwiatami, prawdziwy barokowy oryginał.

Módl się mów: Sprawdź naszą listę najlepszych kościołów na Filipinach.

Muzeum kościoła św. Augustyna

W dawnym klasztorze kościoła mieści się obecnie muzeum: kolekcja dzieł sztuki religijnej, relikwie i rekwizyty kościelne używane w całej historii kościoła, najstarsze elementy pochodzące od samego założenia Intramuros.

Jedyny zachowany fragment dzwonnicy zniszczonej przez trzęsienie ziemi stoi na straży przy wejściu: trzytonowy dzwon z napisem "Najsłodsze Imię Jezusa". Hala przyjęć (Sala Recibidor) terazmieści posągi z kości słoniowej i wysadzane klejnotami artefakty kościelne.

Odwiedzając kolejno pozostałe sale, będziesz mijał olejne obrazy świętych augustianów, a także stare powozy (carrozas) używane do procesji religijnych. Wchodząc do starej zakrystii (Sala de la Capitulacion, nazwanej tak od warunków kapitulacji wynegocjowanych tutaj w 1898 r.) znajdziesz więcej akcesoriów kościelnych. Kolejna sala, Zakrystia, prezentuje bardziej prozaiczne przedmioty - komody wykonane w Chinach, drzwi Azteków i więcej dzieł sztuki religijnej.

W końcu znajdziesz dawny refektarz - dawną jadalnię, która później została przekształcona w kryptę. Stoi tu pomnik ofiar japońskiej armii cesarskiej, miejsce, w którym ponad sto niewinnych dusz zostało zabitych przez wycofujące się siły japońskie.

W górę schodów zwiedzający mogą odwiedzić starą bibliotekę klasztoru, salę porcelany i szatnię, a także hol wejściowy do chóru kościelnego, w którym znajdują się starożytne organy.

Odwiedzający muzeum pobierają opłatę za wstęp w wysokości 100 P (około 2,50 USD). Muzeum jest otwarte od 8:00 do 18:00, z przerwą na lunch między 12:00 a 13:00.