Indyjscy żebracy i oszustwa żebracze: co powinieneś wiedzieć

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 01:06

Pomimo szybkiego wzrostu gospodarczego w Indiach w ostatnich latach, ubóstwo i żebractwo są nadal jednymi z największych problemów w Indiach. Dla zagranicznego turysty, który nie jest przyzwyczajony do widoku tak powszechnego ubóstwa, może to być konfrontacja i trudno oprzeć się daniu pieniędzy. Jednak w rzeczywistości prawdopodobnie nie pomagasz.

Ważne rzeczy, które warto wiedzieć

Szacuje się, że w Indiach jest około 500 000 żebraków – pół miliona ludzi! I to pomimo faktu, że żebranie jest przestępstwem w większości stanów w Indiach.

Dlaczego tak wielu ludzi błaga? Czy nie ma organizacji, które mogłyby im pomóc? Niestety, jeśli chodzi o żebranie w Indiach, jest więcej niż na pierwszy rzut oka.

Ogólnie rzecz biorąc, żebraków można podzielić na dwa typy. Tych, którzy nie mają wyboru i są do tego zmuszeni oraz tych, którzy opanowali sztukę żebrania i zarabiają na tym pokaźne pieniądze.

Podczas gdy ubóstwo jest prawdziwe, żebranie jest dość często prowadzone w zorganizowanych gangach. Dla przywileju żebrania na określonym terenie, każdy żebrak przekazuje swój dochód przywódcy gangu, który zachowuje znaczną jego część. Wiadomo również, że żebracy celowo okaleczają i oszpecają się, aby uzyskaćwięcej pieniędzy.

Ponadto wiele dzieci jest uprowadzanych w Indiach i zmuszanych do żebractwa. Statystyki są alarmujące. Według indyjskiej Narodowej Komisji Praw Człowieka co roku uprowadzanych jest do 40 000 dzieci. Miejsce pobytu ponad 10 000 z nich pozostaje nieznane. Co więcej, szacuje się, że 300 000 dzieci w Indiach jest codziennie odurzanych, bitych i zmuszanych do żebractwa. To wielomilionowy przemysł kontrolowany przez kartele handlujące ludźmi. Policja niewiele robi, aby rozwiązać ten problem, ponieważ często zakłada, że dzieci są z członkami rodziny lub innymi osobami, które je znają. Ponadto w prawie istnieją niespójności dotyczące postępowania z żebraczymi dziećmi. Wielu jest zbyt młodych, by ich ukarać.

W Indiach spora część opieki społecznej została skierowana na ograniczenie żebractwa, w tym zapewnienie pracy żebrakom, z różnym skutkiem. Najczęstszym problemem jest to, że żebracy są tak przyzwyczajeni do żebractwa, że wolą nie pracować. Ponadto wielu z nich zarabia więcej na żebraniu niż gdyby pracowali.

Gdzie błaganie jest najbardziej prawdopodobne?

Żądanie jest najbardziej rozpowszechnione wszędzie tam, gdzie są turyści. Obejmuje to ważne zabytki, stacje kolejowe, miejsca kultu religijnego i duchowego oraz dzielnice handlowe. W dużych miastach żebraków często można spotkać również na głównych skrzyżowaniach, gdzie zbliżają się do pojazdów, gdy światła są czerwone.

Niektóre stany w Indiach mają większą liczbę żebraków niż inne. Według wyników spisu powszechnego (2011), WestBengal i Uttar Pradesh mają najwięcej żebraków. Żebranie dzieci jest szczególnie rozpowszechnione w Uttar Pradesh, podczas gdy w Zachodnim Bengalu jest więcej niepełnosprawnych żebraków. Liczba żebraków jest również stosunkowo wysoka w Andhra Pradesh, Bihar, Madhya Pradesh, Rajasthan, Maharashtra, Assam i Odisha. Ponieważ jednak trudno jest określić, kto jest żebrakiem, istnieją problemy z dokładnością dostępnych danych.

Częste oszustwa, na które należy uważać

Zwłaszcza w Bombaju do odwiedzających często podchodzi dziecko lub kobieta, które chcą nakarmić dziecko mlekiem w proszku. Odprowadzą Cię do pobliskiego straganu lub sklepu, w którym dogodnie zdarza się sprzedawać puszki lub pudełka takiego „mleka”. Jednak cena mleka będzie droga i jeśli przekażesz za nie pieniądze, sprzedawca i żebrak po prostu podzielą dochód między siebie.

Żebracy również codziennie wypożyczają dzieci od swoich matek, aby ich żebractwo było bardziej wiarygodne. Niosą te dzieci (które są uspokojone i zwisają bezwładnie w ramionach) i twierdzą, że nie mają pieniędzy, aby je nakarmić.

Jak najlepiej radzić sobie z błaganiem

Żebracy przychodzą w Indiach w różnych kształtach i rozmiarach, i mają wiele różnych metod, aby pociągnąć za struny twojego serca, próbując zdobyć pieniądze. Odwiedzający Indie powinni wcześniej zastanowić się, jak zareagować na błaganie. Niestety zbyt wielu obcokrajowców uważa, że MUSZĄ zrobić coś, aby im pomóc. Żebracy są też często dość wytrwali i nie przyjmą odpowiedzi „nie”. W rezultacie turyści zaczynają rozdawać pieniądze. Ale czy powinni?

Jeden indyjski czytelnik powiedziałże nie chciał, żeby ktokolwiek, kto odwiedza Indie, dał choćby jedną rupię żebrakom. Brzmi szorstko. Jednakże, gdy żebracy łatwo zdobywają pieniądze żebrząc, nie próbują pracować ani nawet nie chcą pracować. Zamiast tego rośnie ich liczba.

Choć może się to wydawać bez serca, zwykle najlepiej jest ignorować żebraków w Indiach. Jest ich tak wiele, że nawet jeśli chcesz im dać, nie da się dać wszystkim. Innym częstym problemem jest to, że jeśli dasz jednemu żebrakowi, taki gest szybko przyciągnie innych. W rzeczywistości jako obcokrajowiec nie jesteś odpowiedzialny za rozwiązywanie problemów Indii (a Hindusi nie chcą ani nie oczekują, że to zrobisz).

Pamiętaj też, że żebracy mogą być bardzo zwodniczy, nawet dzieci. Chociaż mogą to być uśmiechy lub błagalne twarze, mogą równie dobrze mówić do ciebie niegrzecznie w swoim własnym języku.

Wskazówki dotyczące dawania

Jeśli naprawdę chcesz dawać żebrakom, dawaj tylko 10-20 rupii na raz. Dawaj tylko wtedy, gdy wychodzisz z miejsca, a nie przyjeżdżasz, aby zapobiec mobbingowi. Staraj się dawać osobom starszym lub prawnie kalekami. Szczególnie unikaj dawania kobietom z dziećmi, ponieważ dzieci zwykle nie są ich.