Żelazne Wrota Dunaju między Serbią a Rumunią

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 01:00

Żelazne Wrota Dunaju pierwotnie składały się z czterech wąskich wąwozów i trzech szerokich basenów rozciągających się na kilka mil rzeki dzielącej Rumunię i Serbię. Termin „Żelazna Brama” został po raz pierwszy użyty przez The Times of London w 1853 roku i chociaż niektórzy uważają cały 83-milowy odcinek rzeki za Żelazne Bramy, większość określa go jako tylko odcinek z czterema wąskimi wąwozami.

W latach 60-tych rząd zbudował ogromną śluzę i tamę, aby pomóc kontrolować prędkość rzeki i zapewnić bezpieczniejszą nawigację. Zanim Dunaj został tamowany, komercyjne łodzie przewożące towary bały się pływać po kaskadach na wąskim odcinku rzeki Żelaznej Bramy. Po zakończeniu budowy tamy rzeka przepływająca przez Żelazne Wrota uspokoiła się, a woda podniosła się o 130 stóp wyżej niż przed wybudowaniem zapory i elektrowni. Dwie śluzy, oddalone od siebie o ponad 50 mil, zakotwiczają każdy koniec Żelaznych Wrót, a uderzenie tamy jest odczuwalne przez ponad 100 mil; ponad 23 000 mieszkańców żyjących wzdłuż rzeki musiało zostać przesiedlonych po ukończeniu budowy tamy.

Rejsy po Dunaju w Europie Wschodniej przepływają przez Żelazne Bramy w ciągu dnia, a sceneria jest spektakularna, choć nietak dramatyczny, jak to było ponad 50 lat temu. Większość osób podróżujących po rzece uważa obszar Żelaznych Bram i dolinę Wachau w Austrii za najbardziej malownicze części Dunaju.

Rejsy rzeczne po Europie Wschodniej po Dunaju zazwyczaj odbywają się między Budapesztem a Bukaresztem lub Morzem Czarnym. Ci, którzy chcą przepłynąć Europę od Morza Czarnego do Morza Północnego w Amsterdamie, mogą połączyć rejs po Dunaju po Europie Wschodniej z rejsem po rzece „Wielkiej Europy” między Budapesztem a Amsterdamem.

Na tym zdjęciu rzymski cesarz Trajan położył znak upamiętniający budowę drogi do Dacji prawie 2000 lat temu.

Żelazna Brama Dunaju między Serbią a Rumunią

Znacznik Tabula Traiana ułożony przez rzymskiego cesarza Trajana ponad 2000 lat temu można zobaczyć po lewej stronie. Znajduje się po serbskiej stronie Dunaju i została przeniesiona do obecnej lokalizacji w 1972 roku, kiedy tama i elektrownia wodna na rzece spowodowały podniesienie się wody.

Dakański wódz Decebal wyrzeźbiony w żelaznych bramach

Ta ogromna twarz wyrzeźbiona na rumuńskiej stronie Dunaju upamiętnia rumuńskiego bohatera Decebalusa, który stoczył wiele bitew z Rzymianami.

Decebal wyrzeźbiony w skalnym klifie Żelaznej Bramy

Decebalus poprowadził swoją armięwielokrotnie walczył z Rzymianami. Odebrał sobie życie po tym, jak rzymski cesarz Trajan podbił Dację.

Wysokie klify wzdłuż żelaznej bramy Dunaju

Wysokie klify sprawiają, że ten szerszy odcinek wschodniego Dunaju jest jednym z najbardziej malowniczych miejsc w regionie. Gdy statki przepłyną w węższą część rzeki, szerokość może się zmniejszyć do 500 stóp.

Klasztor Mraconia przy Żelaznych Bramach Dunaju

W tym miejscu zbudowano klasztor w XIV lub XV wieku (dokładny rok nie jest znany), ale budynek został zniszczony podczas XVII-wiecznych bitew. Próby odbudowy przerwano po tym, jak podnoszące się wody w latach 60-tych spowodowały, że ruiny znalazły się całkowicie pod wodą. Nowy murowany klasztor Mraconia został wzniesiony w 1993 roku nad ruinami.

Krzyż na klifie z widokiem na Dunaj

Ten krzyż jest znacznie większy niż na zdjęciu, ponieważ klify górujące nad Dunajem mają ogromny zasięg i mogą osiągnąć nawet 1000 stóp wysokości.

Żelazna Brama Dunaju między Rumunią a Serbią

Wąskie wąwozy, takie jak ten na wschodnim Dunaju, były wypełnione progami przed tamowaniem rzeki. Ostatni wąwóz Żelaznych Wrót tworzybariera między Karpatami a Bałkanami.

Jaskinia w skalnej ścianie żelaznej bramy Dunaju

Liczne jaskinie znajdują się na skalnych ścianach Żelaznych Wrót Dunaju oddzielających Rumunię od Serbii. Największa jaskinia, Ponicova, znajduje się w pobliżu miasta Dubova i jest również znana jako Jaskinia Wodnego Ujścia i Jaskinia Nietoperza.