Najlepsze świątynie do odwiedzenia w Kioto w Japonii

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:50

Kioto to miasto świątyń. Podczas gdy większość ludzi podróżuje do Tokio dla jego miejskiego uroku i szaleńczego życia nocnego, Kioto to miejsce, do którego udają się ludzie szukający wolniejszego tempa. Podróżni przyjeżdżają tu z nadzieją zasmakowania japońskiego religijnego smaku, aby medytować nad formacjami skalnymi ogrodu zen, uczestniczyć w ceremonii parzenia herbaty lub śpiewać sutry razem z buddyjskimi mnichami. Chociaż w Kioto jest ponad 1600 świątyń, ich sekty i tradycje są wystarczająco zróżnicowane, aby każda z nich była wyjątkowa na swój sposób. Od bardzo popularnych do nieco niejasnych, oto 10 najlepszych świątyń w Kioto.

Kiyomizudera

Kiyomizudera jest z łatwością numerem jeden w każdym przewodniku po świątyniach w Kioto. Jego weranda jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych budowli w mieście, gigantyczną drewnianą estradą, która jest reprodukcją oryginału z 1633 roku. Wystaje nad stromym zboczem, unosząc się nad klonami, które w miesiącach jesiennych świecą na czerwono. Schodząc po zboczu wąską ścieżką, która biegnie wzdłuż skraju lasu, odwiedzający napotykają Otowa-no-taki, wodospad z trzema strumieniami przedzielonymi sztucznymi kamiennymi kanałami. Ludzie ustawiają się w kolejce do picia z wód Otowy, bo każdy strumień obiecuje sukces, miłość lub długowieczność. Ale uważaj, aby nie pić ze wszystkich trzech: uważa się to za pecha.

Podróżni o ostrych oczach mogą również zauważyć Jishu-jinja, sanktuarium Shinto, które znajduje się na szczycie wąskich schodów za głównym holem świątyni. Spróbuj szczęścia w amatorskim wróżbiarstwie przy „miłosnych kamieniach wróżbiarskich” – chodzenie między kamieniami z zamkniętymi oczami spełni Twoje pragnienie w miłości.

Kinkaku-ji

Drugim do Kiyomizudery może być tylko Kinkaku-ji, czyli Złoty Pawilon. Obecna konstrukcja pochodzi z 1955 roku, po tym, jak szalony mnich w wyzywającym podpaleniu spalił poprzednią świątynię. Dwa najwyższe piętra pokryte są prawdziwym złotem płatkowym, zgodnie z życzeniem szoguna, który zaprojektował to miejsce jako swoją emerytalną willę. W stylu epoki Heian świątynia znajduje się na skraju jeziora, które odbija błyszczącą patynę Kinkaku-ji. To trochę ironiczne, że ta konkretna świątynia reprezentuje Kioto, miasto, które skądinąd ceni rustykalną prostotę i stonowane odcienie (lokalne władze mają przepisy budowlane, które zmuszają nawet McDonald's do stonowania jaskrawych czerwieni i żółci ich kultowego oznakowania). Zrób sobie przerwę od tłumów, wpadając do ogrodu herbacianego na małe japońskie słodycze i filiżankę gorącej matchy.

Ryoan-ji

Ryoan-ji to świątynia Zen w północno-zachodnim regionie Kioto, słynąca z jednego z najbardziej intrygujących ogrodów skalnych w Japonii. Chociaż niewiele wiadomo o jego początkach, ogród stał się częścią kompleksu Ryoan-ji około 1500 roku. Odwiedzający naturalnie skupiają się na domniemanym znaczeniu projektu: 15 małych głazów ułożonych w trzy grupysiedmiu, pięciu i trzech. Z werandy świątyni można jednocześnie zobaczyć tylko 14 z tych skał. Porusz się lekko, a pojawi się kolejny kamień, a jeden z pierwszych 14 zniknie z pola widzenia. Abyś miał wystarczająco dużo miejsca i czasu na eksperymentowanie z perspektywą, najlepiej dotrzeć tam jak najwcześniej, zanim tłumy turystów zdążą zepsuć Twój Zen.

Ginkaku-ji

Ginkaku-ji, czyli Świątynia Srebrnego Pawilonu, w rzeczywistości nie jest srebrna. W przeciwieństwie do swojej siostry Kinkaku-ji (Złoty Pawilon), szogun, który zamówił tę willę, nigdy nie miał czasu, aby pokryć świątynię błyszczącą folią. Mimo to większość mieszkańców Kioto wierzy, że przepiękne ogrody w Ginkaku-ji przyćmią złotą powierzchowność Kinkaku-ji.

Wejście na teren wymaga przejścia przez wysoki, zabezpieczony żywopłotem chodnik, który całkowicie blokuje widok na świat zewnętrzny. Pierwszym widokiem po wyjściu z żywopłotu nie jest sama świątynia, ale duży piaskowy ogród z rzeźbą w kształcie stożka o wysokości około 2 metrów. Stożek podobno przedstawia górę Fuji, a otaczający ją obszar zgrabionego piasku przedstawia legendarne jezioro starożytnych Chin. Reszta Ginkaku-ji to rozkosz dla zmysłów; poświęć trochę czasu, aby podziwiać niezwykły mech, który pokrywa dno ogrodu aż na sąsiednie wzgórze.

Nanzen-ji

Roszczenie do sławy Nanzen-ji to jego „bezbramna” brama lub sanmon – imponująca drewniana konstrukcja, która góruje nadteren świątyni, promieniujący niesamowitą ciszą. Nierzadko można zobaczyć miejscowych i turystów odpoczywających na platformie bramy, odpoczywających i zanurzających się w spokojnym uroku tej świątyni. Dla tych, którzy chcą zobaczyć to miejsce z lotu ptaka, za niewielką opłatą można wspiąć się po stromych schodach na balkon sanmona. Nie opuszczaj Nanzen-ji bez odwiedzenia jego dużego akweduktu, jednego z najbardziej fotogenicznych miejsc w Kioto.

Kennin-ji

Dla podróżników, którzy nie mogą udać się na wędrówkę do Ryoan-ji, są dwa fenomenalne ogrody skalne w Kennin-ji, świątynia położona w centrum Gion, słynnej „dzielnicy gejsz”. Założona w 1202 r. Kennin-ji jest najstarszą świątynią Zen w Kioto. Jeden z ogrodów, koło-trójkąt-kwadrat, rzekomo symbolizuje podstawowe formy wszechświata; drugi, „ogród dźwięku przypływu”, składa się z trzech kamieni, które reprezentują Buddę i dwóch mnichów Zen.

Po krótkiej medytacji spójrz na malowane smoki na suficie sali Dharmy, dodatek z 2002 r. zamówiony z okazji 800-lecia świątyni. To miejsce jest spokojnym odosobnieniem pośród zgiełku i kolorów Gion, a od czasu do czasu odbywają się ceremonie parzenia herbaty, które są otwarte dla publiczności.

Tofuku-ji

Twoja trasa powinna obejmować Tofuku-ji przed lub po wizycie w sanktuarium Shinto Fushimi Inari, bardzo sławnym, często fotografowanym rzędachcynobrowe bramy, które ciągną się aż do jednej ze wschodnich gór Kioto. Podobnie jak Nanzen-ji, Tofuku-ji słynie ze spektakularnego sanmonu. Ma 22 metry wysokości i jest najstarszą bramą tego rodzaju, pochodzącą z 1425 roku. Świątynia znana jest również z mostu Tsutenkyo, który jest szczególnie piękny, gdy jest spowity czerwonymi jesiennymi liśćmi.

Tutaj też znajdują się jedne z najlepszych ogrodów skalnych w Kioto, zbiór suchych krajobrazów, które rzadko są przepełnione turystami. Jednym z tych ukrytych klejnotów jest ogród „Wielki Wóz”, stworzony w 1939 roku przez artystę Shigemori Mirei. Shigemori zdecydował się na recykling niektórych starych podpór filarowych Tofuku-ji podczas konstruowania tego miniaturowego krajobrazu; efekt to siedem kamiennych cylindrów, z których promieniują psychodeliczne wiry grabionego białego piasku. Hojo Tofuku-ji, czyli dawna siedziba naczelnego kapłana, została uznana za skarb narodowy i jest wyjątkowa ze względu na posiadanie ogrodów skalnych po wszystkich czterech stronach konstrukcji.

Daitoku-ji

Daitoku-ji to duży, otoczony murami kompleks świątynny z kilkoma podświątyniami, z których każda ma znaczenie dla historii buddyzmu zen Rinzai. Daisen-in, założony w 1509 roku, zawiera najstarszą tokonomę w Japonii, rodzaj wnęki, która stała się istotną cechą japońskiej architektury. Ryogen-in (1502) zawiera najstarszą salę medytacyjną w Japonii i pięć ogrodów skalnych – z których jeden, Totekiko, jest najmniejszym w kraju. Wreszcie jest niezwykły Zuiho-in. Ogrody tutaj również zostały zaprojektowane przez Shigemori Mirei z Tofuku-ji, ale później w jego karierze w latach 60. XX wieku. TenŚwiątynia została pierwotnie założona przez watażkę Otomo Sorina, który przeszedł na chrześcijaństwo, ale musiał zachować swoją przyjętą religię w tajemnicy przed swoimi japońskimi rodakami. Jako ukłon w stronę tej historii, Shigemori stworzył „ogród krzyża”, ogród skalny, w którym poszarpane kamienie tworzą szorstki kształt krucyfiksu. Pod jedną z kamiennych latarni w świątyni spoczywa również figura Matki Boskiej.

Sanjusangendo

Mimo że jej oficjalna nazwa to Rengeo-in, wszyscy w Kioto i całej Japonii znają tę świątynię jako Sanjusangendo. Sanjusan to po japońsku 33, co jest liczbą przestrzeni między 35 filarami wąskiej, długiej na 394-metrowej sali świątyni. Pośrodku sali znajduje się wysoki na 6 stóp, tysiąc uzbrojony posąg Kannon, żeńskiej buddy współczucia. Po obu stronach znajduje się 1000 mniejszych posągów tego samego buddy, a w sąsiednim korytarzu stoi 28 bóstw opiekuńczych, które przewodniczą tej nadprzyrodzonej scenie. Liczba 33 jest znacząca, ponieważ Kannon może przybierać 33 różne formy. Co do 1000 ramion? Są po to, aby ułatwić jej leczenie jak największej liczby cierpiących istot.

Higashi Hongan-ji

Higashi Hongan-ji znajduje się na północ od stacji Kioto, co czyni ją wygodną świątynią do odwiedzenia po natychmiastowym przybyciu do miasta lub tuż przed wyjazdem do następnego miejsca docelowego. Goei-do, czyli Hala Założyciela, jest drugą co do wielkości drewnianą konstrukcją w Japonii, po Daibutsu-den Nary,lub Wielka Sala Buddy. Wewnątrz znajduje się otwarta przestrzeń kultu ze złotymi żyrandolami i ekstrawagancko rzeźbionym sufitem. Pamiętaj, aby zdjąć buty przed wejściem – ta sala jest jedną z największych pozostałych sal tatami w Japonii. Higashi Hongan-ji jest również jedną z dwóch głównych świątyń sekty Jodo Shinshu, najpopularniejszej formy buddyzmu praktykowanej obecnie w Japonii.