12 Produkty Borneo, których pokochasz spróbować

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:20

Rdzenni mieszkańcy i migranci Borneo stworzyli wyjątkową, połączoną kuchnię, która czerpie z bogatych lokalnych zasobów wyspy. Palma sago produkuje ambuyat i butod; ryż daje mocny trunek tuak; a morza dostarczają ryb niezbędnych do produkcji hinava i pinasakan.

Wymienione tutaj dania reprezentują różnorodną listę ulubionych dań ze wszystkich trzech krajów Borneo (Brunei, Malezji i Indonezji). Wiele z tych potraw to ceremonialne potrawy z Kadazan – Dusun, Melanau, Iban i innych rdzennych społeczności – które teraz uprzejmie przygotowują te dania dla turystów przez cały rok!

Ambuyat

Ta podstawa z Brunei i Malezyjskiego Borneo nie wygląda zbytnio – to lepka biała pasta, która sama w sobie ma bardzo mały smak. Ale miejscowi zamieniają to na ryż, zwłaszcza podczas uroczystości; Mdłość ambuyat dobrze komponuje się z mocno aromatyzowanymi lokalnymi potrawami z dużą ilością kwaskowatości lub przypraw.

Aby zjeść ambuyat, goście wybierają go za pomocą bambusowych przyborów z zębami, zwanych candas – zwitki ambuyat wielkości kęsa są zwijane wokół zębów, a następnie zanurzane w pobliskim sosie zwanym cacah. (Dostępne odmiany cacah zasługują na kilka stron!) Świeże warzywa są równieżzjedzone z ambuyatem, aby zapewnić kontrast w fakturach.

Soto Banjar

Stolica prowincji Południowy Kalimantan na indonezyjskim Borneo ma swoje własne podejście do indonezyjskiej zupy z makaronem soto (wymawiane chotto). A mieszkańcy Banjarmasin wrzucają wszystko oprócz kuchennego zlewu do zupy o tej samej nazwie: posiekanego kurczaka, jajek na wpół ugotowanych, placków ziemniaczanych, szczypiorku i wyjątkowej lokalnej pasty przyprawowej.

Aby nadać potrawie wyrazistości, goście delektują się soto banjarem z perkedelem (placekami ziemniaczanymi), longtong (ciasto ryżowe skompresowane) lub satay z kurczaka. Kilka słynnych restauracji soto banjar można znaleźć w całym Banjarmasin – poproś miejscowego, aby polecił jedną.

Sago Worms

Melanau z Sarawak i Kadazan-dusun z Sabah cenią to dziwne źródło białka: larwy ryjkowca palmowego, które zamieszkują martwe pnie palmy sago.

Nazywane „butod” w lokalnym języku, robaki sago mają tłustą konsystencję, która może fascynować odważnych zjadaczy, którzy nie mają nic przeciwko jedzeniu bezkręgowców. D’Place Kinabalu, wybitna restauracja Sabah, Kadazan-dusun, serwuje sushi butod i pizzę butod, jednocześnie prowokując gości do zjedzenia robaków na surowo. (Przytrzymaj żywy butod za głowę i włóż ciało do ust, a następnie oderwij głowę i zjedz resztę.)

Folklor Kadazan-dusun wierzy, że butod jest potężnym afrodyzjakiem, jeśli jest spożywany z plastrami miodu i winem ryżowym (tuak)-choć można się domyślać, że to tylko tuak mówi!

Linopot

Linopot to podstawaCeremonie ślubne Kadazan-dusun: ciasto ryżowe lub puree z pochrzynu zawinięte w liście tarapu. Rozpakowany przed podaniem, linopot dobrze komponuje się z daniami Kadazan-dusun, takimi jak pinasakan lub hinava.

Tradycję pakowania ryżu w liście można zaobserwować w całej Azji Południowo-Wschodniej, używając lokalnych opakowań. W Sabah preferowane są liście drzewa tarapowego ze względu na ich szeroki rozmiar i subtelny smak, jaki liście nadają ryżowi. (Drzewo tarap produkuje również owoce z mięsem, które rozpływa się w ustach!)

Jeśli odwiedzisz podczas festiwalu dożynkowego Kadazan-dusun, znanego jako Gawai Dayak, na każdym stole bufetowym znajdziesz pod dostatkiem linopotu.

Hinawa

Jeśli jadłeś południowoamerykańskie ceviche lub filipińskie kinilaw, będziesz miał pojęcie o uroku hinavy. Tradycyjne danie rybne ludu Sabah z Kadazan-Dusun, hinava składa się z pokrojonej w plasterki surowej makreli zmieszanej z sokiem z limonki.

Sok „gotuje” makrelę, a dodatkowe składniki (chili z ptasiego oka, cebula i imbir) nadają jej dodatkowy wymiar smakowy. Kalmary i krewetki można również zastąpić makrelą.

Mieszkańcy Melanau z Sarawak mają swoją własną wersję zwaną umai, ale używa ona rodzimego kwaśnego owocu zwanego asam paya, aby „ugotować” rybę do pożądanego stopnia wysmażenia.

Laksa Sarawak

Mieszkańcy Kuching w stanie Sarawak są niezmiernie dumni ze swojego podejścia do laksy: bogatej kreacji makaronowej skąpanej w bulionie o smaku pasty z krewetek, tamaryndowca, mleka kokosowego, trawy cytrynowej, czerwonej papryczki chili oraz lokalnych ziół i przypraw. Omletplastry, świeże krewetki i posiekany kurczak dodają laksie Sarawak dodatkowej treści, co tłumaczy jej popularność jako danie śniadaniowe.

Równowaga smaków i konsystencji sprawiła, że to proste danie z makaronem stało się ulubionym na całym świecie. Sarawak laksa konsekwentnie znajduje się na międzynarodowych listach smakoszy, zdobywając uznanie m.in. nieżyjącego już Anthony'ego Bourdaina, który nazwał ją „tylko magicznym daniem”, chwaląc złożoność rosołu laksa, mówiąc „zawarta jest w nim mądrość wieków.”

To danie serwowane jest w całym Kuching za mniej niż dolara za miskę. Bądź jak Bourdain i zamów dwa!

Pinasakan

W czasach, zanim wynaleziono chłodzenie, ludzie z Kadazan-dusun gotowali dania takie jak pinasakan, aby przejść przez wiele dni bez zepsucia. Tłusta ryba basung ikan była powoli duszona na małym ogniu, razem z sosem zrobionym z kurkumy, trawy cytrynowej, imbiru, chilli, soli i suszonych plasterków dzikiego kwaśnego owocu zwanego asam keping.

Zrobione dobrze, pinasakan może trwać do dwóch tygodni, nie stając się zbyt przydatnym dla handlowców, którzy chodziliby całymi dniami między osadami, aby handlować. Możesz teraz dostać to danie u dowolnej rodziny w Sabah, podawane z ryżem lub ambuyat.

Bambangan

Wygląda jak gigantyczne brązowe mango, rośnie dziko w dżungli i jest ulubionym kiszonym przysmakiem do dań Sabahan. Niezwykły zapach owocu bambangan sprawia, że jest to wątpliwy kandydat do jedzenia na świeżo; dlatego częściej jest składnikiem potraw takich jak gotowana ryba rzeczna.

Jakosmak, bambangan jest siekany, łączony z startymi nasionami i smażony z chili i cebulą. Ta przyprawa jest podawana jako dodatek do dań na bazie ryżu - kwaśny i pikantny kontrapunkt dla pikantnych mięs, takich jak kurczak.

Manok Pansoh

Lokalne plemiona Sarawak gotują kurczaka w bambusowych rurkach nad rozżarzonymi węglami. Pokryty liśćmi tapioki bambus zamienia się w efektowne naczynie do gotowania, które nadaje kurczakowi subtelny smak.

Żadne dwie rodziny nie tworzą manok pansoh w ten sam sposób; subtelne różnice w poziomach kurkumy, trawy cytrynowej, imbiru, czosnku lub innych składników sprawiają, że manok pansoh różni się od domu do domu. Wszyscy zgadzają się, że tylko użycie autentycznego kurczaka „kampung” (hodowanego w wiosce) z wolnego wybiegu oddaje sprawiedliwość potrawie.

Rodziny Iban i Bidayuh przygotowują to danie w obfitości dla Gawai Dayak, aby służyć gościom podczas corocznego festiwalu dożynkowego. Na szczęście wiele restauracji w okolicy Sabah serwuje oczywiście manok pansoh.

Kuih Pinjaram

Ciasto do żucia z nutą ziół pandan, kuih pinjaram jest ulubioną przekąską w Brunei i malezyjskiej Sabah i jest częstą pamiątką, którą turyści zabierają do domu z Borneo. Kształt nadaje pinjaramowi jej powszechny przydomek „kuih UFO” (ciasto UFO) i wyśmienity kontrast tekstur - ostre krawędzie ustępują miejsca gumce do pogryzienia i przewiewności.

Aby zrobić pinjaram, kucharze robią ciasto z mąki ryżowej, wody, mleka kokosowego, cukru palmowego i pandanu, a następnie krótko smażą, aż brzegi będą chrupiące, aż do uzyskania pożądanego stopnia wysmażenia. Pinjaram kosztuje tylkocentów za sztukę i można je kupić na wielu rynkach wokół Sabah i Brunei.

Kek Lapis Sarawak

Nazwa oznacza „tort Sarawak” i jest geometrycznym, kolorowym cudem. Warstwy kolorowego ciasta są krojone i łączone razem z dżemem lub skondensowanym mlekiem, aby uzyskać kalejdoskopowe powtarzające się wzory.

Ciasto pochodzi z Dżakarty w Indonezji, wywodzące się z warstwowego kek lapis Betawi, inspirowanego holenderskimi mistrzami pieczenia. Indonezyjski oryginał miał tylko różne odcienie brązu; słodycze stały się psychodeliczne dopiero, gdy Sarawaki wprowadzili własne podejście w latach 70.

Dzisiaj kek lapis Sarawak cieszy się chronionym oznaczeniem geograficznym podobnym do szampana lub sera cheddar w swoich lokalizacjach o tej samej nazwie – rząd zaciekle broni prawa ciastek z Sarawak do ubiegania się o tę nazwę.

Tuak

Dajakowie z Sarawaku i indonezyjski Kalimantan stosują wino ryżowe (tuak) jako część swoich rytuałów przejścia, takich jak małżeństwa czy festiwale kulturalne. Tradycyjnie kobiety Dayak parzą tuak z lepkiego ryżu, wody, cukru i bazy startowej zwanej ragi; powstały napój ma tendencję do bycia słodkim i lekko mętnym z zawartością alkoholu około 20 procent.

Rzemiosło wyrabiania tuak prawie wymarło, gdy chrześcijańscy misjonarze próbowali wyeliminować spożywanie alkoholu wśród Dajaków na początku XX wieku. Tuak powraca teraz, ponieważ młodszy Dayak tworzy rzemieślnicze napary z dodatkowymi składnikami, takimi jak ananas i zieleńherbata.

Aby pić jak Dayak, wejdź na dno na szklankę tuaka i powiedz „oohaa!” (Na zdrowie!)