8 Miejsca mitów i legend w Wielkiej Brytanii

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:19

Od szkockich potworów wodnych i irlandzkich gigantów po legendarnych królów i banitów z Anglii, Zjednoczone Królestwo to państwo wyspiarskie zbudowane na fundamentach mitów i legend. Niektóre z tych opowieści są inspirowane prawdziwymi miejscami, które odwiedzający z pasją do tajemnicy mogą sami odkrywać.

Zamek Tintagel, Kornwalia

Ruiny zamku Tintagel stoją na klifach nad dramatycznym północnym wybrzeżem Kornwalii. Pochodzący z XIII wieku to wszystko, co pozostało z ambitnego projektu budowlanego Richarda, hrabiego Kornwalii. Uważa się, że hrabiemu zainspirowały zbudowanie tu swojego zamku dowody na istnienie znacznie wcześniejszej warowni, w której od V do VII wieku żyli władcy Kornwalii. To właśnie w tym oryginalnym zamku XII-wieczny pisarz Geoffrey z Monmouth twierdzi, że został poczęty legendarny król Artur.

Według Monmouth, poczęcie nastąpiło po tym, jak król Uther Pendragon poprosił czarownika Merlina, aby przebrał się za jego rywala, księcia Kornwalii, aby mógł przespać się ze swoją piękną żoną. XV-wieczne relacje twierdzą, że Artur również urodził się w Tintagel, podczas gdy XIX-wieczny poeta Algernon Charles Swinburne związał Tintagel z Tristanem i Izoldą swoim epickim poematem,„Tristram z Lyonesse”. Twierdzi w nim, że Tintagel był siedzibą króla Marka Kornwalii, męża Izoldy, którego zdradza z Tristanem z tragicznymi skutkami.

Dzisiaj imponujące ruiny są podzielone na dwie części; jeden na stałym lądzie i jeden na cyplu wyspy, połączonych mostem. Jest własnością Księstwa Kornwalii i zarządzany jako atrakcja turystyczna przez English Heritage.

Stonehenge, Wiltshire

Kamienne kręgi można znaleźć w wielu miejscach w Wielkiej Brytanii, ale najbardziej znanym z nich jest bez wątpienia Stonehenge. Położony na Salisbury Plain w pobliżu Amesbury w Wiltshire, został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO ze względu na swój status najbardziej wyrafinowanego architektonicznie prehistorycznego kamiennego kręgu na świecie. Koncentryczny krąg megalitów Wiltshire Sarsen i Pembrokeshire Bluestone (niektóre z nich połączone gigantycznymi kamieniami nadproża), Stonehenge ma ponad 5000 lat.

Niesamowity wyczyn jego konstrukcji – niektóre kamienie przetransportowano z odległości ponad 150 mil, a inne ważą ponad 40 ton – doprowadziły do wielu mitów na temat pochodzenia kręgu. Jedna z najpopularniejszych pochodzi z opowieści Geoffreya z Monmouth, że monolity zostały przetransportowane z Afryki przez irlandzkich gigantów, którzy pragnęli ich uzdrawiających mocy; następnie skradziony z Irlandii na rozkaz króla V-wiecznego Aureliusza Ambrozjusza. Ambrosius poprosił Merlina o pomoc w przeniesieniu kamieni i umieścił je na Równinie Salisbury jako pomnik upamiętniający 3000 szlachciców zabitych w bitwie.

Kamienie są teraz chronione przez English Heritagei można je oglądać na wycieczkach z przewodnikiem lub bez przewodnika, które dają dalszy wgląd w ich historię i mitologię.

Gliant's Causeway, hrabstwo Antrim

Jedynym obiektem światowego dziedzictwa UNESCO w Irlandii Północnej jest Grobla Olbrzyma, odcinek wybrzeża na wybrzeżu hrabstwa Antrim, zdefiniowany przez około 40 000 zazębiających się baz altowych kolumn. Większość tych kolumn ma kształt sześciokąta, a najwyższa ma około 39 stóp wysokości. Z naukowego punktu widzenia te dziwne struktury są wynikiem dramatycznej aktywności wulkanicznej w epoce paleocenu (około 50 do 60 milionów lat temu), która spowodowała wypływ stopionego baz altu, który następnie kurczył się podczas ochładzania, tworząc kolumny.

Lokalna mitologia opowiada inną historię. Razem kolumny tworzą naturalne stopnie, które znikają pod oceanem. To zainspirowało legendę, że są to pozostałości grobli zbudowanej przez irlandzkiego giganta Fionna mac Cumhailla lub Finna MacCoola, aby umożliwić jego rywalowi Benandonnerowi przybycie ze Szkocji na walkę. Kiedy Benandonner przybył, Finn był onieśmielony jego wielkością. Poprosił żonę, aby przebrała go za dziecko; więc kiedy Benandonner go zobaczył, tak przestraszył się, jak duży musi być ojciec, że uciekł z powrotem do Szkocji, niszcząc po drodze groblę. Identyczne kolumny baz altowe istnieją na szkockim wybrzeżu, w jaskini Fingala na wyspie Staffa.

Grobla Olbrzyma jest własnością i jest zarządzana przez National Trust, ale można ją zwiedzać bezpłatnie.

Loch Ness, Highlands

Położone na południowy zachód od Inverness w szkockich górach Loch Ness jest największym jeziorem na Wyspach Brytyjskich, mierząc w najgłębszym miejscu 755 stóp. Jest to również jedna z najciemniejszych, a jej tajemnicza, nieprzenikniona natura jest w dużej mierze odpowiedzialna za jedną z najsłynniejszych szkockich legend wszechczasów: potwora z Loch Ness. Doniesienia o mitologicznym stworze wodnym żyjącym w Loch Ness sięgają czasów prehistorycznych, kiedy lokalni Piktowie przedstawiali nieznaną, płetwowatą bestię w swoich kamiennych rzeźbach.

W 595 rne św. Kolumba pisał o bestii żyjącej w jeziorze, która ugryzła pływaka; aw XX wieku obserwacje „Nessie” stały się stosunkowo częstym zjawiskiem, a ponad 1000 osób twierdziło, że widziało potwora z Loch Ness. Wiele dowodów na istnienie prawdziwego potwora (w tym zestaw odcisków stóp i fotografia przedstawiająca zwierzę przypominające plezjozaura wyłaniające się z powierzchni jeziora) okazało się mistyfikacją. Niemniej jednak Nessie pozostaje jedną z najtrwalszych legend Szkocji. Na początku XXI wieku turystyka związana z mitem generowała prawie 80 milionów dolarów rocznie.

Loch Ness jest bezpłatne i można do niego łatwo dojechać z Inverness własnym samochodem lub autobusem.

Cerne Abbas Giant, Dorset

W Wielkiej Brytanii jest wiele postaci kredowych, wszystkie z własną, unikalną mitologią. Olbrzym z Cerne Abbas jest prawdopodobnie najbardziej znany, głównie dlatego, że przedstawia 180-metrowego nagiego mężczyznę zwybitna erekcja. Wiemy, jak powstał olbrzym: wycinając w darni płytkie rowy i wypełniając je gruzem kredowym, tak aby linie wyraźnie odcinały się od zielonej trawy wzgórza nad wioską Cerne Abbas w Dorset. Jednak wiek i pochodzenie postaci są mniej pewne.

Niektórzy historycy uważają, że jest to starożytna rzeźba, prawdopodobnie przedstawiająca saksońskie bóstwo lub brytyjska interpretacja rzymskiego boga i bohatera, Herkulesa. Inni historycy uważają, że rzeźba ta jest znacznie nowsza, ponieważ nie ma na to żadnych pisemnych dowodów przed XVII wiekiem, podczas gdy lokalny folklor utrzymuje, że wizerunek jest zarysem prawdziwego olbrzyma, którego mieszkańcy Cerne Abbas ścięli głowy, gdy spał i pochowano na stok. Według legendy postać ma moc zapewniania płodności parom bezdzietnym – zwłaszcza jeśli skonsumują swój związek na szczycie fallusa olbrzyma!

Testowanie tej teorii jest trudne, ponieważ dostęp do rzeźby jest ograniczony, aby zapobiec erozji. Możesz jednak obejrzeć go z punktu widokowego nad wioską.

Nottingham i okolice, Nottinghamshire

Jeśli najsłynniejszą legendą Szkocji jest potwór z Loch Ness, to w Anglii jest prawdopodobnie Robin Hood. Niezależnie od tego, czy uważasz buntownika za postać historyczną, czy też za ukochaną opowieść ludową, jego terenem do deptania było niewątpliwie miasto (obecnie miasto) Nottingham i otaczający go las Sherwood. Jako takie miasto stało się teraz miejscem pielgrzymek fanów Robin Hooda. Rozpocznij swoją przygodę oZamek Nottingham, gdzie brązowa statua Kaptura stoi wyzywająco wskazując strzałę przez bramę zamku.

Następnie udaj się do lasu Sherwood, gdzie oznakowane szlaki prowadzą do Major Oak, gdzie podobno mieszkali Hood i jego Merry Men i schronili się przed szeryfem Nottingham. W pobliskim mieście Edwinstowe Kościół Mariacki jest podobno miejscem, w którym książę złodziei poślubił Maid Marian, a Ye Olde Trip to Jerusalem w samym Nottingham jest najstarszym pubem w kraju. Było to popularne miejsce do picia dla powracających rycerzy krzyżowców (jak Robin Hood, w niektórych wersjach opowieści).

Aby w pełni wykorzystać swoją podróż, dołącz do wycieczki z przewodnikiem po mieście Robin Hood lub zbiegaj się z dorocznym Festiwalem Robin Hooda, podczas którego odbywa się siedem dni średniowiecznych rekonstrukcji, opowiadania historii, walki na miecze i strzelania z łuku.

Whitby, Yorkshire

Nadmorskie miasto Whitby jest przesiąknięte legendami, od opowieści o syrenach myjących się podczas burzy na plaży w pobliskim Staithes po mityczną bestię o imieniu Barghest, która podobno wędruje po lokalnych wrzosowiskach. Być może najsłynniejszy nieziemski związek Whitby'ego nie jest wcale starożytnym mitem, ale fikcyjnym arcydziełem Brama Stokera „Dracula”, który jest inspirowany i częściowo osadzony w tym uroczym miasteczku w North Yorkshire. Stoker przebywał w Whitby w 1890 roku i odkrył imię Dracula w książce o Vlad the Paler w bibliotece Whitby.

W powieści wysysający krew hrabia po raz pierwszy pojawia się na brytyjskiej ziemi, gdy kursuje rosyjski statekosiadł na mieliźnie na wybrzeżu Whitby, jego załoga i kapitan już nie żyli. Jedynym znakiem życia jest wielki czarny pies, który ucieka ze statku i wspina się po 199 schodach opactwa Whitby. Pies to oczywiście Dracula w zwierzęcej postaci. Opactwo, obecnie w spektakularnych ruinach po rozwiązaniu klasztorów przez Henryka VIII i ciągłych bombardowaniach podczas pierwszej wojny światowej, nadal jest popularnym miejscem docelowym dla fanów „Draculi” i jest obsługiwane przez English Heritage.

Nie zapomnij poszukać nagrobka mężczyzny o imieniu Swales na cmentarzu sąsiedniego kościoła Mariackiego. Legenda głosi, że pan Swales w powieści został nazwany na cześć zmarłego mieszkańca Whitby.

Corryvreckan Whirlpool, Argyll i Bute

Znaleziony na zachodnim wybrzeżu Szkocji, pomiędzy Jurą i Scarbą, Corryvreckan Whirlpool jest trzecim co do wielkości stałym jacuzzi na świecie. Spowodowany przez wodę przepływającą przez cieśninę i wokół podwodnego szczytu, jego ryk można usłyszeć z odległości ponad 10 mil na szczycie, a przy pełnej mocy szalejący prąd może wytwarzać fale o wysokości ponad 30 stóp. To potężne zjawisko naturalne jest inspiracją dla kilku mniej znanych lokalnych legend.

Jeden z tych mitów mówi, że lokalna wiedźma morska stworzyła wir, aby chronić Szkocję przed grasującym irlandzkim piratem. Inny twierdzi, że zatoka jest wykorzystywana przez Cailleach Bheur, wiedźmię bogini zimy, do prania swojej szkockiej kraty każdej jesieni. Kiedy skończy, płótno staje się białą warstwą śniegu pokrywającą otaczający krajobrazna początku zimy. Najsłynniejsza ze wszystkich legend dotyczy norweskiego księcia, który szukał ręki szkockiej księżniczki tylko po to, by ojciec powiedział mu, że musi udowodnić swoją miłość, pozostając na powierzchni w wirze przez trzy dni. Zawodzi i zostaje utopiony.

Zatoka Corryvreckan jest uważana za jeden z najniebezpieczniejszych odcinków wód w Wielkiej Brytanii. Niemniej jednak doświadczeni operatorzy, tacy jak Jura Boat Tours, oferują odwiedzającym możliwość zobaczenia jacuzzi z bliska.