Dzień Niepodległości Indonezji

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 01:07

Dzień Niepodległości Indonezji, znany lokalnie jako Hari Merdeka, jest obchodzony co roku 17 sierpnia, aby uczcić ich ogłoszenie niepodległości od holenderskiej kolonizacji w 1945 roku.

Korzystając zarówno z dyplomacji, jak i rewolucyjnych bojowników, Indonezja w końcu uzyskała niepodległość w grudniu 1949 roku. O dziwo, dopiero w 2005 roku Holendrzy w końcu zaakceptowali datę Dnia Niepodległości Indonezji jako 17 sierpnia 1945 roku.

Hari Merdeka w Indonezji

Hari Merdeka oznacza „Dzień Niepodległości” w Bahasa Indonesia i Bahasa Malaysia, więc termin ten jest używany dla dni niepodległości obu krajów.

Nie mylić z Hari Merdeką z Malezji 31 sierpnia, Dzień Niepodległości Indonezji jest zupełnie oddzielnym, niepowiązanym świętem 17 sierpnia.

Obchody Dnia Niepodległości Indonezji

Dzień Niepodległości Indonezji obchodzony jest od Dżakarty do najmniejszych miasteczek i wiosek na ponad 16 000 wysp archipelagu.

W całym kraju odbywają się tętniące życiem parady, formalne procesje wojskowe i wiele patriotycznych ceremonii wymachiwania flagą. Szkoły rozpoczynają treningi z tygodniowym wyprzedzeniem od ćwiczeń marszowych, aby dostroić wojskowe procesje, które później zapychają wszystkogłówne ulice. W galeriach handlowych odbywają się specjalne sezonowe wyprzedaże i uroczystości. Rynki stają się jeszcze bardziej chaotyczne niż zwykle.

Prezydent Indonezji wygłasza orędzie o stanie narodu 16 sierpnia. Aby rozpocząć obchody Hari Merdeka, flaga jest podnoszona w Pałacu Narodowym pośród wielu oficjalnych ceremonii i widowisk wojskowych.

Wtedy wszyscy się puszczają. Każda wioska i dzielnica tworzy małe sceny i organizuje własną muzykę na świeżym powietrzu, gry, wyścigi i konkursy jedzenia (często krupuk, wszechobecny krakers z krewetkami widziany w całej Indonezji). W powietrzu unosi się świąteczna atmosfera. Później zdeterminowani chłopcy i mężczyźni będą zabawiać wszystkich swoimi najlepszymi próbami podczas panjat pinang, tradycyjnej i brudnej gry umiejętności i pracy zespołowej.

Czego można się spodziewać podczas podróży

Transport może się zatrzymać podczas Dnia Niepodległości Indonezji, ponieważ wiele dróg i centrów miast jest zamkniętych. Ruch zostaje przekierowany i zatkany. Firmy autobusowe mogą mieć niedobory personelu, podczas gdy kierowcy cieszą się wakacjami. Loty do niektórych miejsc w Indonezji stają się droższe, ponieważ ludzie podróżują do domu na wakacje. Zaplanuj z wyprzedzeniem: znajdź fajne miejsce, aby zatrzymać się na dzień lub dwa i ciesz się uroczystościami 17 sierpnia.

Indonezyjska proklamacja niepodległości

Indonezyjska Proklamacja Niepodległości została odczytana w Dżakarcie w prywatnym domu Sukarno Sosrodihardjo – przyszłego prezydenta – rankiem 17 sierpnia 1945 r. przed tłumem około 500 osób. Japonia właśnie ogłosiła aliantom kapitulację na dwa dniwcześniej.

W przeciwieństwie do Amerykańskiej Deklaracji Niepodległości, która składała się z ponad 1000 słów i zawierała 56 podpisów, 45-słowa (w tłumaczeniu na angielski) indonezyjska proklamacja została dosłownie napisana poprzedniego wieczoru i zawierała tylko dwa podpisy wybrane do reprezentują przyszły naród: Sukarno – nowy prezydent – i Mohammad Hatta – nowy wiceprezydent.

Proklamacja Niepodległości była potajemnie transmitowana na całym archipelagu, a angielska wersja została wysłana za granicę.

Właściwy tekst odezwy jest krótki i na temat:

My, naród Indonezji, niniejszym ogłaszamy niepodległość Indonezji. Sprawy związane z przekazaniem władzy i inne sprawy będą realizowane ostrożnymi środkami iw możliwie najkrótszym czasie.

Djakarta, 17 sierpnia 1945 r. w imieniu ludu Indonezji.

Gry Panjat Pinang

Być może jedną z najbardziej bałaganiarskich i najbardziej rozrywkowych części Indonezyjskiego Dnia Niepodległości jest obchodzenie panjat pinang, tradycji, która rozpoczęła się w czasach kolonialnych.

Awanturnicza gra składa się z mocno wysmarowanych słupów, zwykle drzew orzechowych, które zostały ogołocone i postawione na głównych placach miast i wsi. Różne nagrody są umieszczane na górze, tuż poza zasięgiem. Zawodnicy – często podzieleni na drużyny – pchają, ślizgają się i wsuwają słup w chaotycznym trybie każdy na każdego, aby zdobyć nagrodę. To, co zaczyna się jako okrutna, komiczna rywalizacja, zwykle zamienia się w heroiczny pokaz pracy zespołowej, gdy ludzie zdają sobie sprawę, jak trudna jest pozornie prosta wspinaczka.

Klawiszedo błyszczącego nowego motocykla może być poza zasięgiem!

Nagrodami w małych wioskach mogą być proste przedmioty gospodarstwa domowego, takie jak miotły, kosze i przybory kuchenne, podczas gdy niektóre wydarzenia telewizyjne mają na górze kupony na nowe telewizory i samochody!

Chociaż ogólnie dobra zabawa dla wszystkich, panjat pinang jest przez niektórych uważana za kontrowersyjną, ponieważ zaczęła się jako sposób na zabawę dla holenderskich kolonistów kosztem zubożałych mieszkańców, którzy desperacko chcieli umieszczać towary na szczytach słupów.

Złamane kości są nadal powszechne podczas zawodów. Czasami słupy są wznoszone w błocie lub wodzie, aby zapewnić bezpieczniejsze i bardziej chaotyczne lądowanie dla mężczyzn, którzy spadną z góry.

Pomimo kolonialnego pochodzenia, zwolennicy argumentu twierdzą, że panjat pinang uczy młodych mężczyzn, którzy biorą udział w zawodach, nagradzać pracę zespołową i bezinteresowność.

Podróże po Indonezji

Podróże po Indonezji, szczególnie w okolicach Dnia Niepodległości Indonezji, mogą być świetną zabawą. Czwarty najbardziej zaludniony kraj (i największy kraj wyspiarski) oferuje podróżnikom wiele możliwości. Możesz spędzić lata na zwiedzaniu Indonezji i nigdy nie zabraknie Ci nowych odkryć!

Chociaż większość międzynarodowych turystów przybywa do Indonezji bezpośrednio na Bali, na archipelagu jest wiele innych wspaniałych miejsc do odwiedzenia.

Od Sumatry na zachodzie do Papui na wschodzie (gdzie wciąż uważa się, że wiele niekontaktowych plemion ukrywa się w lesie deszczowym), Indonezja wydobywa poszukiwacza przygód z wewnętrznej wyspy we wszystkich nieustraszonych podróżnikach.