Isla Grande de Chiloé - Wyspa Legend i Wiedzy

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 01:06

Archipelag Chiloé jest uważany za część obszaru północnej Patagonii w Chile, a także najbardziej wysunięte na południe krańce Pojezierza lub regionu X, Los Lagos. Isla Grande, czyli Big Island, to zielona, zalesiona wyspa o wielkim naturalnym pięknie. Jest to druga co do wielkości chilijska wyspa i jedyna zasiedlona.

Historia i tajemnica

Ojczyzna plemienia Huilliche, wyspa została zasiedlona przez Hiszpanów, którzy uważali, że jest to trudne miejsce, ponieważ statki zaopatrzeniowe z Wicekrólestwa Peru przypływają tylko raz w roku. Indianie żyli z rolnictwa i rybołówstwa, tak jak obecni mieszkańcy nadal.

Wschodnia strona wyspy, zwrócona w stronę kontynentalnego lądu Chile, przez Golfo de Ancud na północy i Golfo de Corcovado na południu, jest podzielona na niezliczone zatoczki i zatoczki. Wyspy przybrzeżne są rajem dla dzikiej przyrody. Zachodnia strona wyspy, zwrócona w stronę Oceanu Spokojnego, jest odległa i prowadzą do niej tylko dwie drogi. Wnętrze jest mocno zalesione.

Częścią atrakcji Chiloe jest bogactwo tajemniczych i folklorystycznych legend i mitów, które przenikają mgliste zakątki lasu i odległe plaże. Mityczna tradycja wynika z kulturowej mieszanki wierzeń etnicznych i wiary katolickiej sprowadzonej na wyspę. Tamto statki-widmo, gobliny i czarownice, które jedzą posiłki na niedawno pochowanych zwłokach. Dwie popularne legendy to piękna naga syrena, La Pincoya, która wabi mężczyzn do morza, oraz niski, przysadzisty, brzydki troll, El Trauco, który zwabia kobiety do lasu i zapładnia je.

Izolowani przez wiele lat mieszkańcy, zwani Chilotami, rozwinęli samodzielność, ale wielu opuściło wyspę, aby prowadzić bezpieczniejszy styl życia. Pozostali kontynuują swoje tradycje i powoli budują infrastrukturę turystyczną. Chiloe staje się coraz bardziej popularnym celem spacerów, jazdy na rowerze, wędkowania, wiosłowania i obserwacji ptaków.

Miasta i punkty orientacyjne

Chiloe ma trzy główne miasta. Na północy znajduje się nowa stolica Ancud, dawna stolica Castro na wschodzie i Quellón na południowym krańcu, która oferuje większość atrakcji turystycznych wyspy. Ale wizyta w mniejszych wspólnotach, zwłaszcza w celu odwiedzenia wielu kościołów na wyspach, zbudowanych najpierw przez jezuitów, a potem franciszkanów, jest warta twojego czasu. Istnieje kilkaset drewnianych kościołów, w których zamiast gwoździ używa się kołków, a UNESCO wymienia wiele z nich jako obiekty dziedzictwa kulturowego.

• Drewniany Iglesia San Francisco de Castro na Plaza de Armas rozjaśnia dzień swoją kolorową fasadą.
• Museo Regional de Castro prezentuje eklektyczną mieszankę zabytków Hulliche, sprzętu rolniczego i nowoczesnych przedmiotów.
• Zobacz słynne palafitos, czyli domy na palach, wzdłuż nabrzeży i błotnistych.
• Wiele budynków na Chiloé jest pokrytych drewnianymi gontami zwanymitejuelas wycięte z drzewa Alerce, aby nie padało.
• Feria Artesanal, wzdłuż nabrzeża, oferuje lokalne rękodzieło, w szczególności wyroby wełniane i koszykarskie.
• Coroczny Festival Costumbrista Chilote w lutym celebruje folklor i legendy wyspy.
• Wypożycz kajak, aby wiosłować po wyspach lub wybierz się na wycieczkę łodzią, aby odwiedzić wiele ptaków i kolonie morskie na wyspach położonych dalej od brzegu. Kilka agencji turystycznych oferuje wyprawy kajakiem po rzece i morzu.
• Szczególne zainteresowanie Ancud, założonym w 1767 roku w celu ochrony wybrzeża – Museo Regional de Aurelio Bórquez Canobra, zwanym także Museo Chilote lub Muzeum Regionalne. Muzeum wyświetla bogaty zestaw przedmiotów etnograficznych i historycznych, fotografii i przedstawień folklorystycznych. Szczególnie interesujące są dzieła sztuki, mapy i makiety różnych kościołów. Sklep z pamiątkami oferuje wyroby wełniane, rzeźby i ceramikę, podobnie jak niektóre lokalne sklepy.

Parque Nacional Chiloé

Zlokalizowany w zachodniej części wyspy obszar ten pozostaje dziewiczym lasem z rodzimymi i iglastymi drzewami. Wygląda podobnie jak w czasie wizyty Karola Darwina. Latem jest popularnym miejscem do uprawiania turystyki pieszej i konnej. Zobaczysz różne formy dzikiej przyrody, w tym lisa chiloé, pudu i setki gatunków ptaków, w tym Chiloe Wigeon Anas sibilatrix. Oto miejsca, które warto zobaczyć.

• Centrum dla zwiedzających CONAF do prezentacji flory i fauny, eksponaty Hulliche, wczesny przemysł wydobywczy,i lokalny folklor.
• Museo Artesanal w tradycyjnym domu Chilote prezentuje narzędzia rolnicze i domowe artefakty. Zwróć uwagę na kominek na środku piętra. Wiele domów spłonęło ze ścianami wypełnionymi trzciną.
• Kolonia pingwinów to jedyne miejsce, w którym współistnieją pingwiny Humboldta i Magellana.
• The Sendero Interpretativo El Tepual to kręty szlak przez las.
• The Sendero Dunes de Cucao to szlak prowadzący do wydm na białej, piaszczystej plaży. Ścieżka prowadzi dalej do społeczności Huilliche w Lago Huelde. Są rustykalne chaty, refugi i kempingi.

Kiedy jechać

Klimat Chiloé jest morski, wilgotny (mokry i deszczowy), zmienny, ale łagodny. Zachodnie wybrzeże jest bardziej niesprzyjające, z dziką pogodą. Wschodnie wybrzeże jest lepiej chronione i łagodniejsze.

Charles Darwin powiedział: „W zimie klimat jest obrzydliwy, a latem jest tylko trochę lepiej. Wiatry są bardzo gwałtowne, a niebo prawie zawsze zachmurzone; mieć tydzień pięknej pogody to coś wspaniałego”.

Do chodzenia po miękkim i bagnistym podłożu zalecane jest obuwie wodoodporne. Turyści latem (od grudnia do marca) częściej trafiają na tłumy żeglujące po fiordach Patagonii, ale Chiloé jest miejscem docelowym o każdej porze. Lato, kiedy kwitną kwiaty i wiele miast świętuje swoje lokalne fiesty, to dobry czas na wizytę.

Dojazd

Autobusem i promem z Puerto Montt do Ancud, przez Pargua na kontynencie i Chacao na wyspie. Uważaj na delfiny, lwy morskie,kormorany, pelikany i pingwiny w trzydziestominutowej podróży. Przejazd promem jest wliczony w koszt biletu autobusowego. Istnieje również prom z Chaitén na Carretera Austral do Quellón i inny z Puerto Chacabuco. W Castro i Quellón znajdują się małe lotniska.

Jedzenie

Nie przegap obfitych owoców morza i typowej curanto. Tradycyjnie przyrządzane w dołku w ziemi na gorących skałach, danie składa się z małży, małży, wołowiny, wieprzowiny, kurczaka, kiełbasy i ziemniaków, a do tego naleśniki do żucia zwane milcaos. Możesz zamówić odmianę w restauracji, w której jest gotowana w garnku i nazywa się pulmay.