Zwiedzanie studni św. Brygidy w pobliżu miasta Kildare

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 01:06

Studnia Św. Brygidy, na obrzeżach miasta Kildare, jest jedną z mniej znanych atrakcji związanych z irlandzkimi świętymi - nawet odwiedzający pobliską irlandzką stadninę narodową rzadko zastanawiają się nad tym, nie mówiąc już o krótkiej wycieczce.

Co jest bardzo niefortunne. Studnia jest w rzeczywistości bardzo duchowym miejscem ze starożytnymi powiązaniami. I pomimo nowoczesnej metamorfozy tego miejsca (triumf w architekturze krajobrazu, choć może nieco zbyt opływowego), nadal można wyczuć, że obszar ten był od wieków „specjalny” dla wielu ludzi. A może do kilku wyznań na przestrzeni wieków… w końcu mówi się, że Brygida była boginią, zanim została świętą.

Brigid Kto?

Brigid jest ciekawą postacią, z którejkolwiek strony się do niej zbliżysz - rzekomo nawrócona przez samego św.

Aby zapobiec małżeństwu z mężczyzną, oszpeciła się - to powszechna legenda, jednak żaden z jej licznych obrazów nie odzwierciedla tego. A jej ciągłe używanie kobiecego „ogrzewacza do łóżka” (także będącego częścią tradycji i legendy) może nawet sugerować ukryty motyw.

Jakakolwiek prawda jest tutaj, zgodnie z tradycją Brigid niż stałaksieni mieszanego klasztoru w Kildare, dochodząc nawet do rangi biskupa. Klasztor koedukacyjny? Kobieta jako biskup? To byłoby bardzo, powiedzmy, „nieortodoksyjne”. Ale najwyraźniej zaakceptowany, jak wiele współczesnych wizerunków Brygidy pokazuje ją z laską biskupa.

Następowała cześć i świętość, a jej uczniowie rozpalali i karmili wieczny ogień. Dodajmy do tego fakt, że rzeczywiście istniała pogańska bogini o imieniu Brigantia, której opowieści są bardzo podobne do tego wszystkiego, zaczyna się zastanawiać…

Cudowne miejsce

To poczucie zachwytu nie ustanie podczas wizyty w Świętej Studni poświęconej Brygidzie, zaledwie kilka mil na południe od miasta Kildare.

Na końcu wąskiego wiejskiego pasa (i nie obdarzonego zbyt dużą liczbą miejsc parkingowych) jest to park miniatur w dzisiejszych czasach. Zamknięte źródło (które byłoby właściwą studnią) zasila krótki podziemny strumień, który z kolei przepływa przez kamienną bramę, a następnie wije się obok brązowego posągu samej Brygidy. Z pastorałem, krzyżem, trwałą trwałą i trzymającym płomień. Zabierz krzyże, a możesz znaleźć się w pogańskim miejscu kultu. Która studnia mogła rzeczywiście być, na długo zanim Patrick (lub Palladius) kiedykolwiek zaciemniły irlandzkie progi, na misji od Boga.

Przetrwanie religii ludowej

Nawet dzisiaj dziwna mieszanka konwencjonalnego kultu chrześcijańskiego i zwyczajów ludowych oznacza to miejsce - zachęca się do odmawiania modlitw na stacjach (właściwie kamienie wyznaczające podziemny strumień) za pomocą znaku. Ale jest to znacznie mniej oczywiste niż oferty lub tokenyprzywiązany do drzewa w pobliżu studni. Ofiary dla świętego, czyli genius loci.

Ponownie te oferty wykazują dziwne wpływy, a nawet niektórzy łapacze snów kołyszą się na wietrze…

Dlaczego warto odwiedzić

Po pierwsze, jest to niewątpliwie ważne miejsce starożytne, obecnie poświęcone „Maryi Gael”, nadal używane do kultu w tradycyjny, często bardzo folklorystyczny sposób. Co sprawia, że jest to bardzo duchowe miejsce, niezależnie od tego, którą ścieżką podążasz (chyba że podążasz ścieżką Richarda Dawkinsa). I wreszcie, to miejsce pozwala rzucić okiem na irlandzkie chrześcijaństwo, nie będąc zbyt nachalnym - w końcu jest to zarówno miejsce kultu, jak i atrakcja turystyczna.

Z drugiej strony… ostatecznie albo czujesz (lub „odbierasz”) atmosferę miejsca – albo po prostu nie czujesz. To prawda, że możesz zobaczyć to jako ładny kawałek ogrodu, ozdobiony odrobiną religijnych obrazów, ale to nie oddałoby sprawiedliwości Studni św. Brygidy.

W skrócie

• Źródło i „Święta Studnia”, które mogły być miejscami kultu na długo przed czasami chrześcijańskimi.
• Dzisiaj poświęcony miejscowej Świętej Brygidzie, która mogła być pogańską boginią przez wieki wcześniej.
• Studnia i okolica zostały przekształcone w mały park, aby ułatwić odwiedzającym, ale nadal zachowują wyraźną aurę starożytnej duchowości.