Kompletny przewodnik po misji Karmel

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 01:00

Misja Karmelowa była drugą hiszpańską misją zbudowaną w Kalifornii, założoną 30 czerwca 1770 r. przez Ojca Junipero Serra. Jej pełna nazwa, Mission San Carlos de Borromeo de Carmelo, pochodzi od św. Karola Boromeusza, biskupa Mediolanu, który zmarł w 1538 roku.

Ojciec Junipero Serra jest jej założycielem. Ma również wyjątkową architekturę, z kamiennymi ścianami i sklepieniem łukowym.

Oś czasu misji Carmel

Misja została założona w 1770 i przeniesiona nad rzekę Carmel w 1771. Została zsekularyzowana w 1834 i powróciła do Kościoła katolickiego w 1859.

1770 do dnia dzisiejszego

Kiedy Hiszpanie postanowili zbudować drugą misję w Kalifornii w pobliżu zatoki Monterey, ojciec Junipero Serra opuścił San Diego, aby udać się tam statkiem.

W tym samym czasie gubernator Portola podróżował drogą lądową. Każdemu z nich zajęło ponad miesiąc pokonanie około 400 mil, a ojciec Serra przybył około tygodnia po Portoli.

Dwa dni po swoim przybyciu, 3 czerwca 1770, Ojciec Serra założył Misję Karmelową, która pierwotnie mieściła się w Monterey Presidio.

Wczesne lata

Portola odeszła wkrótce po założeniu misji. Zostawił porucznika Fagesa na czele. Fages zaczęli ingerować w Carmel Mission. W ciągu roku,Ojciec Serra postanowił przenieść misję do miejsca nad rzeką Carmel, które miało lepszą glebę i wodę i było dalej od żołnierzy.

Latem 1771 r. rozpoczęto budowę pierwszych budynków, wykorzystując do pracy 40 Indian z południa, 3 żołnierzy i 5 marynarzy. Pierwsza zima była bardzo ciężka. Przybyli za późno, aby sadzić rośliny. Żadne statki nie mogły się tam dostać z powodu sztormów oceanicznych. Wreszcie niektórzy żołnierze udali się na południe w kierunku dzisiejszego San Luis Obispo i zabili kilka niedźwiedzi. Po drodze zbierali także dzikie nasiona. W sumie przynieśli wystarczającą ilość jedzenia, aby ludzie nie głodowali.

Ojciec Serra poszedł razem z łowcami niedźwiedzi. Podczas podróży namówił kapitana, aby przyniósł zapasy z powrotem na misję, ale nie wrócił. Zamiast tego wyjechał do Meksyku i nie było go na półtora roku. Podczas jego nieobecności kierownictwo przejął ojciec Palou.

1780-1800

W 1783 roku zapisy pokazują, że misja miała 165 nawróconych, a w misji Carmel i na jej ranczu mieszkało 700 osób. Zbudowali kanał nawadniający od rzeki do pobliskiego basenu, w którym trzymali ryby. Ojcowie szkolili Indian do pracy na farmie i na ranczo, kowalstwa i stolarstwa oraz robienia cegieł adobe, dachówek i narzędzi.

Zapasy znów się skończyły na początku roku 177. Wiele osób prawie zginęło. Tej jesieni sytuacja się poprawiła, kiedy zebrano 207 buszli pszenicy, 250 buszli kukurydzy i 45 buszli fasoli. Do 1774 roku zbiory były czterokrotnie większe. Mniej więcej w tym samym czasie Don Juan Bautista de Anza ustanowił szlak śródlądowy i zaczął dostarczać zaopatrzenie drogą lądową, więcosadnicy nie musieli polegać na statkach.

Ojciec Serra wrócił do Karmelu w 1774 roku. Przeniósł się do małego budynku obok Misji Karmelu i stamtąd zarządzał sprawami misyjnymi aż do śmierci 28 sierpnia 1784 roku w wieku 70 lat. Został pochowany obok Ojca Crespi, który zmarł w 1782 roku.

Ojcowie Palou i Lasuen zastąpili Serrę na stanowisku Prezydenta Misji i obaj uczynili Carmel swoją kwaterą główną.

Do 1794 r. populacja indyjskich neofitów osiągnęła 927. Nowy kamienny kościół rozpoczęto w 1793 r. i ukończono w 1797 r.

1800-1830

Ojciec Lasuen zmarł w 1803 roku i został pochowany w kościele obok ojców Crespi i Serra.

W swojej 66-letniej historii Misja Carmel pozyskała 4 000 nawróconych. Do 1823 r. populacja zaczęła spadać i pozostało tylko 381 osób. W 1833 r. kierownictwo objął ksiądz Jose Real.

Sekularyzacja

W następnym roku, 1834, Meksyk zsekularyzował misje, ponieważ nie było go stać na ich wspieranie po tym, jak Meksyk uzyskał niepodległość od Hiszpanii. Rząd meksykański sprzedał ziemię wokół kościoła, aż po same mury. Ojciec Real przeniósł się do Monterey i tylko od czasu do czasu odprawiał nabożeństwa w Carmel Mission.

Rząd Stanów Zjednoczonych zwrócił ziemię kościołowi w 1859 roku. Do tego czasu dach się zawalił i przez 30 lat pozostawał w ruinie.

W XX wieku

Renowację kościoła rozpoczął w latach 30. XX wieku Harry Downie. Downie przyjechał naprawić niektóre posągi, ale zainteresował się renowacją całego budynku. Przy wsparciu księdza Michaela O'Connella,proboszcz po 1933 odrestaurował kościół i otaczające go budynki.

Misja Karmel stała się kościołem parafialnym w 1933 r. i została wyznaczona jako bazylika mniejsza przez papieża Jana XXIII w 1961 r. Jest nadal aktywnym kościołem parafialnym ze stałym nabożeństwem i szkołą.

Układ Misji Karmelu, Plan Piętra, Budynki i Tereny

Budowa obecnego miejsca misji rozpoczęła się w 1771 roku po tym, jak ojciec Serra przeniósł misję z Presidio w Monterey. Sam zaopiekował się budynkiem.

Wokół Misji Carmel było dużo drzew. Pierwsze budynki (oprócz kościoła) były zrobione z bali wbitych w ziemię i stojących pionowo, z większą ilością bali u góry, przykrytych patykami i trawą, aby stworzyć dach. Pierwszym kościołem była chata pędzla. Wszystkie budynki były otoczone płotem ze słupów.

Ojciec Palou zbudował następny kościół w Carmel Mission. Został zbudowany z bali i trzciny tulejowej i został ukończony do 1776 roku, wraz z kwaterami ojcowskimi wykonanymi z cegieł i oddzielną kuchnią.

Po śmierci ojca Serry w 1784, ojciec Lasuen postanowił zbudować nowy kamienny kościół w 1793. Ponieważ ojcowie Serra i Crespi zostali pochowani w starym kościele, nie chcieli ich przenosić, więc zbudowali nowy kościół w tym samym miejscu.

Nadzór budowy nadzorował mistrz murarski z Meksyku, Manuel Ruiz. Kościół został ukończony w 1797 roku. Projekt jest wyjątkowy: ściany zakrzywiają się do wewnątrz, a sufit podąża za krzywizną, tworząc łuk. Mission Carmel jest jedną z trzech zbudowanych w Kalifornii misjikamień, wykonany z rodzimego piaskowca wydobywanego w pobliskich górach Santa Lucia.

W 1821 r. do kościoła dobudowano kaplicę grobową.

Po sekularyzacji dach misji zawalił się w 1851 roku, a budynek stał bez dachu przez trzydzieści lat. W 1884 r. ksiądz Angelo Casanova, pastor w Monterey, zebrał pieniądze na remont kościoła na setną rocznicę śmierci księdza Serry. Zbudowali na kościele dach z drewna i gontu, z wysokim szczytem, który sprawiał, że budynek wyglądał dziwnie.

Harry Downie przybył na misję, aby naprawić zniszczone posągi. Tak zainteresował się starym budynkiem, że rozpoczął badania i zaczął odrestaurowywać całą misję w 1931 roku. W 1936 roku zbudowano dach, który wyglądał jak oryginał.

W 1939 r. Downie odnalazł pozostałości pierwotnego krzyża zakopane w patio. Stworzył replikę i umieścił ją w tym samym miejscu. Był wspierany przez ojca Michaela O'Connella, który został pastorem Carmel Mission po 1933 roku, a ukończenie tej pracy zajęło mu pięćdziesiąt lat.

Misja Karmelowa Marka Bydła

Każda misja w Kalifornii hodowała bydło, a każda z nich miała swoją własną markę. Powyższe zdjęcie przedstawia markę bydła Carmel Mission. Został pobrany z próbek wystawionych w Mission San Francisco Solano i Mission San Antonio.

Misja Karmelowe Dzwony

Ponieważ była to również siedziba Ojca Serry, projekt budynku był bardziej dopracowany niż inne misje, iw rzeczywistości miał dwie dzwonnice, jedną z dwoma dzwonami i większą z dziewięcioma dzwonami.

Ten dzwonek został nazwany Ave Maria. Został odlany w Mexico City w 1807 i zainstalowany na misji w 1820. Po sekularyzacji misji miejscowi Indianie zdjęli dzwon i ukryli go w katedrze w Watsonville.

Przez wiele lat ludzie o nim zapomnieli, ale został ponownie odkryty i sprowadzony na misję w 1925 roku. Ten dzwonek jest pęknięty i nie dzwoni prawidłowo, ale kopia została wykonana i zawisła w wieża w 2010 roku.

Dekoracja sufitowa

Wiele hiszpańskich misji ma takie dekoracje na suficie, ale kryształowy żyrandol jest niezwykły.

Cmentarz

Katoliccy księża i ojcowie zostali pochowani w kościele, ale Indianie, którzy tam zginęli, zostali pochowani na zewnątrz. Często zdarzało się, że groby chrześcijańskich Indian miały nad sobą tylko prosty drewniany krzyż, taki jak te.

Przypory zewnętrzne i okna

Z zewnątrz łatwo jest zobaczyć, jak grube są ściany z cegły. Wzmocniono je jeszcze grubszymi odcinkami, takimi jak te – zwane przyporami.

Pierwsza Biblioteka Kalifornijska

Zgodnie z tabliczką wywieszoną za drzwiami, pierwsza biblioteka Kalifornii została utworzona w Mission Carmel, przy użyciu książek przywiezionych na północ zKolegium Apostolskie San Fernando w Meksyku. W 1778 r. biblioteka liczyła około 30 książek, ale do 1784 r. rozrosła się do ponad 300. Dziś posiada około 600 woluminów.

Sypialnia Księdza

Ten pokój wygląda tak, jakby mógł mieć około 1810 roku. W tym czasie meble z Europy docierały do Stanów Zjednoczonych, a miejscowi stolarze również wytwarzali niektóre przedmioty, takie jak łóżko. Komoda pochodziła z Bostonu, na łodzi, która musiała opłynąć Amerykę Południową, aby się tu dostać.

Recepcja

Ten pokój, zwany Wielką Salą, był formalną salą recepcyjną, w której przyjmowano ważnych gości. Pokój pokazuje, że dzisiaj nie jest jego oryginalną lokalizacją, ale jest wyposażony w wiele oryginalnych elementów. Podłoga jest oryginalna.

Przejdź do 11 z 11 poniżej. >

Pokój Ojca Serry

Ojciec Junipero Serra, często nazywany Ojcem Misji Kalifornijskich mieszkał w tym małym pokoju i zmarł tutaj w 1784 roku.

Według napisu przy drzwiach został on odbudowany z oryginalnych materiałów zgromadzonych wokół starej misji. Łóżko jest odtworzone na podstawie opisu napisanego przez Francisco Palou: „Jego łóżko składało się z jakiejś grubo ciosanej deski, przykrytej kocem służącym bardziej jako okrycie niż pomoc w odpoczynku, ponieważ nigdy nie używał nawet okrycia z owczej skóry, jak to było w zwyczaju.”