Przewodnik po misji Santa Cruz

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:40

Misja Santa Cruz była dwunastą misją zbudowaną w Kalifornii, założoną 25 września 1791 r. przez ojca Fermina Lasuena. Nazwa Mission Santa Cruz oznacza Misję Świętego Krzyża.

Misja Santa Cruz była znana jako „misja pecha”. Dziś ma jedyny zachowany przykład indyjskiego budownictwa mieszkaniowego w Kalifornii.

Kościół Mission Santa Cruz znajduje się w pobliżu 126 High Street (jest to adres pobliskiego współczesnego kościoła) w Santa Cruz w Kalifornii.

W pobliżu starego kościoła misyjnego znajduje się park historyczny Mission Santa Cruz przy 144 School Street. Mają jedyną ocalałą dzielnicę indyjskich neofitów w stanie Kalifornia.

Wnętrze

Kościół misyjny, który dzisiaj odwiedzają ludzie, jest reprodukcją, mniej więcej o połowę mniejszą od oryginału.

Back i Chór Loft

Chór w kościele misyjnym znajduje się z tyłu, co jest typowe dla tego okresu.

Oryginalne budynki

To jedyny budynek, który pozostał z pierwotnej misji Santa Cruz, obecnie znajduje się w historycznym parku stanowym. Wkrótce po zamknięciu misji, tostał się częścią prywatnej rezydencji i został przykryty dachem, co uchroniło cegłę adobową na bazie błota przed stopieniem się w deszczu.

Indyjska sypialnia

To łóżko jest częścią jedynego zachowanego przykładu indyjskich pomieszczeń mieszkalnych z czasów misji w Kalifornii.

Dzielnice indyjskie

To daje wyobrażenie o tym, jak indyjska rodzina mogła mieszkać na hiszpańskiej misji w Kalifornii.

Historia: 1769 do 1799

W 1774 Ojciec Palou wybrał miejsce misji w pobliżu rzeki wpadającej do oceanu. 28 sierpnia 1791 r. ojciec Fermin Lasuen wzniósł krzyż, na którym miała zostać zbudowana misja Santa Cruz.

25 września tego roku ojcowie Salazar i Lopez odprawili uroczystość założycielską.

Wczesne lata

Starsze misje wysyłały prezenty, aby rozpocząć nową. Wznoszono budynki i rosła populacja Indii. W ciągu trzech miesięcy było 87 neofitów.

Misja Santa Cruz radziła sobie dobrze w pierwszych kilku latach. Po powodziach Ojcowie przenieśli się pod górę do stałego miejsca i przybyło więcej Indian.

W 1796 r. misja Santa Cruz wyprodukowała 1200 buszli zboża, 600 buszli kukurydzy i 6 buszli fasoli. Sadzili winnice, hodowali bydło i owce. Ich majątek rozciągał się od Ano Nuevo na południe do rzeki Pajaro. Miejscowi robotnicy wytwarzali tkaniny, skóry, cegły, dachówki i pracowali jako kowale.

Indianie Ohloneprzyjechali do misji Santa Cruz, aby pracować i chodzić do kościoła, ale wielu z nich nadal mieszkało w pobliskich wioskach. Do 1796 było 500 neofitów.

Historia i Branciforte

Ponieważ problemy pojawiły się, gdy misje były zbyt blisko osadników, ojcowie franciszkanie powiedzieli, że odległość między misją a miastem powinna wynosić co najmniej trzy mile. W Santa Cruz gubernator Borica zignorował ich. W 1797 założył pueblo (miasto) po drugiej stronie rzeki i nazwał je Villa de Branciforte.

Niektórzy twierdzą, że Branciforte było pierwszym deweloperem w Kalifornii. Borica poprosił wicekróla w Meksyku o wysłanie kolonistów. Obiecał im ubrania, narzędzia rolnicze, meble, schludny biały dom, 116 dolarów rocznie przez dwa lata i 66 dolarów rocznie przez następne trzy lata.

Społeczność została ułożona na kwadracie, z obszarem rolniczym podzielonym na jednostki dla każdego osadnika. Borica chciał, aby Branciforte było jak Ameryka Łacińska, gdzie rasy mieszały się pomyślnie, a domy były przeznaczone dla indiańskich wodzów. Plan zadziałał w Meksyku, ale był skazany na niepowodzenie w Kalifornii.

Przybyli osadnicy byli przestępcami, którzy nie chcieli prowadzić farm. Kradli rzeczy i próbowali zapłacić Indianom za opuszczenie misji. Asystent Boricy napisał list, w którym stwierdził, że gdyby osadnicy byli w odległości kilku milionów mil, byłoby to dobre dla tego obszaru.

Neofici zaczęli opuszczać Misję Santa Cruz. Liczba ludności wzrosła z 500 w 1796 roku do 300 dwa lata później. Ojciec Lasuen narzekał, ale gubernator powiedział tylko, że jeśli jest mniej Indian, to Misja Santa Cruz potrzebuje mniej ziemi.

W 1799 roku ulewa uszkodziła kościół i trzeba było go odbudować.

Historia: 1800 do dnia dzisiejszego

Od 1800 do 1820 r. tubylcy nie byli odporni na europejskie choroby, takie jak odra, szkarlatyna i grypa. Księża próbowali czytać książki medyczne i pomagać im, gdy zachorowali, ale im się to nie powiodło. Tysiące Indian zginęło, a inni uciekli.

Indianie uciekli z powodu choroby, ale także z powodu surowych zasad i surowej kary. Bito ich za zbyt powolną pracę lub przynoszenie brudnych koców do kościoła. Kiedy uciekli, za to też zostali ukarani.

Niektórzy księża byli wyjątkowo okrutni. W 1812 roku ojciec Andres Quintana kazał pobić dwóch tubylców batem zakończonym drutem. Z powodu okrucieństwa, wściekli Indianie porwali ojca Quintanę i zabili go, co było przyczyną pierwszej autopsji w Kalifornii.

W 1818 pirat o imieniu Hippolyte de Bouchard zaatakował Monterey Presidio na południe od Santa Cruz. Ojcowie i Indianie udali się w głąb lądu na misję w Soledad. Ojciec Olbes poprosił osadników, aby spakowali dla nich swoje rzeczy, ale powinien był wiedzieć lepiej. Po tym, jak piraci zabrali to, czego chcieli, osadnicy ukradli resztę. Ojciec Olbes był tak zdenerwowany, że chciał opuścić to miejsce, ale ojciec Lasuen mu nie pozwolił.

1820 do 1830

Rdzenna populacja pozostała niewielka, a osadnicy z Branciforte wciąż sprawiali kłopoty. Dokumenty z 1831 r. mówią, że misja posiadała tysiące bydła i owiec oraz produkowała skóryi łój, ale nigdy nie wrócił do dawnego dobrobytu. Do 1831 r. pozostało tylko około 300 neofitów.

Sekularyzacja

Meksyk wywalczył niepodległość od Hiszpanii w 1821 roku, ale nie było go stać na dalsze prowadzenie misji. W 1834 r. postanowili je zamknąć i sprzedać ziemię. Misja Santa Cruz była jedną z pierwszych, które uległy sekularyzacji. Meksykanie oferowali ziemię tubylcom, ale albo jej nie chcieli, albo nie mogli za nią zapłacić. Posiadłość została następnie podzielona i sprzedana obywatelom Meksyku. Do 1845 roku z 400 osób w Santa Cruz tylko 100 było Hindusami.

W ciągu następnych kilku lat budynki kościelne rozpadły się. Trzęsienie ziemi w 1840 roku zniszczyło dzwonnicę, a kolejne trzęsienie ziemi w 1857 zniszczyło kościół. Ludzie wynieśli belki dachowe i dachówki do innych celów, a po pierwotnym kościele nie pozostał żaden ślad. 35 budowli z cegły na wzgórzu stało się częścią miasta.

W 1863 roku Abraham Lincoln zwrócił ziemie kościołowi katolickiemu, ale z Mission Santa Cruz niewiele zostało. To, co pozostało, zostało wystawione na sprzedaż, ale nikt tego nie kupił. W 1889 r. na miejscu misji wybudowano pomalowany na biało, gotycki, murowany kościół.

Historia w XX wieku

W 1930 roku bogata rodzina zaczęła budować pełnowymiarową replikę w pobliżu pierwotnego miejsca, ale stracili pieniądze podczas krachu na giełdzie i mogli zbudować tylko coś o połowę mniejszego od oryginału.

Jedyna zachowana oryginalna budowla została wykorzystana do zabudowy indyjskiej, wybudowana w 1824 r.

Układ, plan piętra, budynki i teren

Pierwszy stały kościół w Santa Cruz został zbudowany w latach 1793-1794.

Kościół miał 112 stóp długości, 29 stóp szerokości i 25 stóp wysokości, a ściany miały pięć stóp grubości. Pierwszy dach pokryto strzechą, ale pokryto dachówką w 1811 roku. Przez 65 lat był to główny kościół misyjny. Wokół placu wzniesiono inne budynki, m.in. tkalnię, spichlerz, a w 1796 r. wybudowano młyn zbożowy.

Układ

Jeśli porównasz ten obraz z tym, co jest tam dzisiaj, pierwotna misja znajdowała się tam, gdzie obecnie znajduje się duży, nowoczesny kościół. Rząd indyjskich dzielnic w historycznym parku stanowym znajduje się w lewym dolnym rogu tego zdjęcia.

Marka bydła

Zdjęcie Mission Santa Cruz przedstawia markę bydła. Został pobrany z próbek wystawionych w Mission San Francisco Solano i Mission San Antonio. Jest to jedna z kilku marek misyjnych, które zawierają literę „A” w różnych formach, ale nie mogą znaleźć jej pochodzenia.