Misja San Antonio De Padua: dla gości i studentów

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 01:00

Misja San Antonio de Padua była trzecią misją zbudowaną w Kalifornii, założoną 14 lipca 1771 r. przez ojca Junipero Serra. Jego pełna nazwa, czyli San Antonio de Padua de los Robles, oznacza św. Antoniego z Padwy z Oaks.

Ciekawe fakty dotyczące misji San Antonio de Padua

Ze wszystkich hiszpańskich misji w Kalifornii otoczenie Mission San Antonio zmieniło się najmniej. Misja San Antonio de Padua jako pierwsza zastosowała dach z czerwonej dachówki.

Pierwszy europejski ślub w Kalifornii odbył się w San Antonio Mission 16 maja 1773 roku. Juan Mariu Ruiz z El Fuerte, Sonora w Meksyku, poślubił Margaritę de Cortona, kobietę z Salinan.

Gdzie znajduje się Mission San Antonio de Padua?

Misja znajduje się pięć mil na północny zachód od miasta Jolon w hrabstwie Monterey. Możesz uzyskać adres, godziny i wskazówki dojazdu na stronie Mission San Antonio.

Historia Misji San Antonio de Padua: 1771 do współczesności

Na początku 1771 r. hiszpańscy misjonarze o. Junipero Serra, o. Pedro Font i o. Miguel Pieras znaleźli porośniętą dębami dolinę w pobliżu wybrzeża środkowej Kalifornii.

Wyjęli dzwonek z brązu z sfory muła i związalido dolnej gałęzi drzewa. Ojciec Serra zadzwonił i zawołał: „Och, poganie! Przyjdźcie do Kościoła Świętego! Przyjdźcie po wiarę Jezusa Chrystusa!”

Po założeniu misji ks. Serra pozostawił księdza Pierasa i ks. Buenaventurę Sitjara na czele. Oboje pracowali w San Antonio Mission aż do śmierci.

W 1773 Ojcowie przenieśli misję na północ, aby znaleźć się w pobliżu lepszego zaopatrzenia w wodę. Zbudowali kilka budynków i uprawiali kukurydzę i pszenicę.

W 1774 roku, kiedy w Mission San Antonio de Padua pojawiły się pierwsze pisemne zapisy, misja radziła sobie dobrze. Mieli 178 indyjskich neofitów, 68 bydła i 7 koni.

W 1776 roku San Antonio gościło odkrywcę de Anza podczas jego lądowej podróży z Meksyku do Kalifornii.

Misja w San Antonio 1800-1820

Lata między 1801 a 1805 r. były okresem największej pomyślności misji. Pracowało tam około 1296 Indian. Przędli wełnę i tkali tkaniny, robili skóry w garbarni. Mieli też stolarnię, stajnię i sklep z uprzężą. W 1804 r. przybyli ojcowie Sancho i Cabot.

Dolina Dębów jest bardzo sucha. Aby mieć pewność, że misja ma wodę, ojciec Sitjar zbudował tamę po drugiej stronie rzeki w górach. Kanał wyłożony cegłą doprowadzał wodę do budynków i pól. W 1806 r. wybudowano także młyn wodny. Ojciec Sitjar zmarł w 1808 r.

Misja w San Antonio w latach 1820-1830

Do roku 1827 misja San Antonio miała ponad 7362 sztuk bydła, 11 000 owiec, 500 klaczy i źrebaków oraz 300 oswojonych koni. Zbiory były obfite, robiono wino i…kosze.

Sekularyzacja i misja San Antonio

W 1834 roku Meksyk postanowił zakończyć system misji i sprzedać ziemię. Indianie nie mogli sami zadbać o misję San Antonio, a ich populacja w 1841 r. zmniejszyła się do zaledwie 140.

W 1845 r. nieruchomość została wyceniona na 8 269 reali, ale do 1846 r. jej wartość spadła do 35 reali. Nikt nie chciał go kupić, więc meksykański gubernator wysłał meksykańskiego księdza, księdza Ambrisa, aby się nim zaopiekował. Starał się dbać o budynki, ale kiedy zmarł w 1882 roku, konstrukcje zostały porzucone.

Misja San Antonio w XX wieku

Misja San Antonio znajduje się dzisiaj w pobliżu Fort Hunter-Liggett. Dzięki oddaleniu i faktowi, że okoliczna ziemia miała w swojej historii tylko trzech właścicieli, jej otoczenie jest prawie niezmienione od 1771 roku.

Misja San Antonio de Padua Układ, plan piętra, budynki i tereny

Do 1774 roku ukończono pierwsze budynki. W 1776 r. położyli na swoim budynku dach z czerwonej dachówki (pierwszy w Kalifornii) i ukończyli ceglane budynki dla neofitów. Były też magazyny, koszary, magazyny i sklepy oraz rów nawadniający do odprowadzania wody z rzeki na pola.

W latach 1779-1980 wybudowano nowy kościół. Miał 133 stopy długości. Pierwszy młyn wodny o napędzie poziomym w Kalifornii został zbudowany na początku XIX wieku, a kolejny nowy kościół został ukończony w 1813 roku.

Wiele budynków zawaliło się podczas ulewnych deszczy w 1825 roku. Zastąpiły je nowe, silniejsze.

Po śmierci ojca Ambrisa w 1882 r. posągi kościelne zostały przeniesione do Mission San Miguel na przechowanie. Budynki zostały opuszczone. Antykwariusz zdjął dach z dachówki i sprzedał je. Mury ceglane zaczęły niszczeć. Starania o przywrócenie kościoła rozpoczęły się w 1903 roku, ale trzęsienie ziemi z 1906 roku uszkodziło go nie do naprawienia. Ostatecznie pozostało tylko kilka łuków.

Księża franciszkańscy powrócili w 1940 roku i rozpoczęli odbudowę kościoła. Z pomocą Fundacji Hearsta odbudowano Misję San Antonio. Do wykonania nowych cegieł adobe użyli błota z rozsypanych ścian i oryginalnych narzędzi.