14 Najlepsze forty i pałace w Indiach, które musisz zobaczyć

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:59

Myśląc o Indiach, ostatecznie przychodzą na myśl forty i pałace. W końcu stanowią znaczną część rozległej historii kraju i pojawiali się na niezliczonych zdjęciach i filmach dokumentalnych.

Dlatego nie dziwi fakt, że te cuda architektury znajdują się wysoko na listach „obowiązkowych” turystów podróżujących po Indiach. Większość fortów i pałaców w Indiach znajduje się w Radżastanie, gdzie zostały zbudowane przez klany wojowniczych władców Radżputów (zanim zostały najechane przez Mogołów). Różowe miasto Jaipur ma ich szczególnie dużą liczbę. Jednak znajdziesz je rozproszone również po innych stanach, jako pozostałości po epoce Mogołów.

Wiele indyjskich pałaców zostało przekształconych w hotele przez ich niegdyś królewskich właścicieli. Było to konieczne, aby mogli generować dochód po tym, jak ich królewski status i przywileje zostały zniesione przez Konstytucję Indii w 1971 roku. Więcej na ich temat znajdziesz w tym podstawowym przewodniku po hotelach pałacowych w Indiach.

W przeciwnym razie czytaj dalej, aby odkryć 14 najbardziej imponujących fortów i pałaców w Indiach, które są otwarte dla ogółu społeczeństwa.

Amber Fort, Jaipur, Radżastan

Bursztynowy Fort jest być możenajbardziej znany fort w Indiach. Swoją nazwę zawdzięcza małemu historycznemu miastu Amber (znanemu również jako Amer), w którym się znajduje, około 20 minut na północny wschód od Jaipur. Władca Radżputów, Maharaja Man Singh I, zaczął budować fort w 1592 roku. Kolejni władcy dodawali go i zajmowali go, aż do zbudowania Jaipuru i przeniesienia tam stolicy w 1727 roku. Teraz jest to jedna z największych atrakcji turystycznych Jaipuru.

Fort jest częścią grupy sześciu fortów na wzgórzach w Radżastanie, które w 2013 roku zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO (pozostałe to Fort Jaisalmer, Kumbhalgarh, Chittorgarh, Fort Ranthambore, Fort Gagron i Fort Bursztynowy). Jego architektura to wspaniała mieszanka wpływów hinduskich i Mogołów. Wykonany z piaskowca i białego marmuru kompleks fortu składa się z szeregu dziedzińców, pałaców, sal i ogrodów. Sheesh Mahal (Pałac Lustrzany) jest powszechnie uważany za najpiękniejszą jego część, z misternie rzeźbionymi, błyszczącymi ścianami i sufitami. Historię Fortu można poznać podczas wieczornego pokazu dźwięku i światła.

Fort Mehrangarh, Jodhpur, Radżastan

Mehrangarh Fort to nie tylko jedna z głównych atrakcji Jodhpur, ale także jeden z najbardziej imponujących, dobrze utrzymanych fortów w Indiach. Wznosi się nad „Błękitnym Miastem” ze swojej wzniosłej pozycji na skalistym wzgórzu, gdzie został zbudowany przez rządzącą dynastię Rathore Radźputów. Król Rao Jodha rozpoczął budowę fortu w 1459 roku, kiedy założył swoją nową stolicę w Jodhpur. Jednak prace trwały nadalprzez kolejnych władców aż do XX wieku. Dzięki temu fort ma niezwykle zróżnicowaną architekturę.

W przeciwieństwie do innych fortów Radżputów, które zostały opuszczone, fort Mehrangarh nadal pozostaje w rękach rodziny królewskiej. Odrestaurowali go i przekształcili w wyjątkową miejscowość turystyczną obejmującą szereg pałaców, muzeów i restauracji. To, co również odróżnia fort od innych w Radżastanie, to skupienie się na sztuce ludowej i muzyce. Każdego dnia w różnych miejscach fortu odbywają się przedstawienia kulturalne. Ponadto fort stanowi tło dla uznanych festiwali muzycznych, takich jak coroczny Światowy Festiwal Świętego Ducha w lutym i Międzynarodowy Festiwal Folklorystyczny Radżastanu w październiku.

Fort Jaisalmer, Radżastan

Nie ma zbyt wielu miejsc na świecie, w których można odwiedzić „żywy” fort, ale Jaisalmer na pustyni Thar jest jednym z nich. Przypominający miraż miasta fort z żółtego piaskowca jest domem dla tysięcy ludzi, którzy mieszkają w nim od pokoleń. W forcie znajduje się również wiele sklepów, hoteli, restauracji, kompleks pałacowy, stare rezydencje haveli i świątynie w środku.

Władca Bhati Rajput Rawal Jaisal rozpoczął budowę fortu Jaisalmer w 1156, co czyni go jednym z najstarszych fortów w Radżastanie. W końcu rozszerzył się na całe wzgórze i przekształcił się w miasto, które rosło w populacjach w czasach konfliktu. Fort przetrwał wiele bitew. Jednak jego stan obecnie gwałtownie się pogarsza z powodu nielegalnej budowy i słabego drenażu. Ścieki przedostały się do fundamentów fortu, czyniąc go niestabilnym i powodując zawalenie się części.

Udaipur City Palace, Radżastan

Romantyczny Udaipur jest znany jako miasto pałaców i jezior. Został założony w 1559 roku przez władcę Mewar Maharanę Udai Singha II, a stolica królestwa została później przeniesiona tam z Chittorgarh po inwazji Mogołów. W jego sercu, graniczący z jeziorem Pichola, znajduje się Zespół Pałacowy Miejski. Warto zauważyć, że nadal jest częściowo zajęty przez rodzinę królewską Mewarów. Wykonali godną pochwały pracę, przekształcając go w ośrodek turystyczny, który szczegółowo przedstawia historię Maharanów z Mewar. „Klejnotem w koronie” (przepraszam za kalambur) jest Muzeum Pałacu Miejskiego.

Muzeum obejmuje zarówno Mardana Mahal (Pałac Królewski) i Zenana Mahal (Pałac Królowej), które tworzą Pałac Miejski. Zbudowany przez cztery i pół wieku, jest najstarszą i największą częścią Zespołu Pałacowego Miasta. Architektura jest główną atrakcją, wraz z bezcennymi prywatnymi galeriami królewskimi, dziełami sztuki i fotografiami.

Chittorgarh, Radżastan

Masywny fort Chittorgarh jest uważany za największy fort w Radżastanie i jest również jednym z największych fortów w Indiach. Rozciąga się na około 700 akrów! Królowie Mewar rządzili z fortu przez osiem wieków, aż cesarz Mogołów Akbar oblegał go i zdobył w 1568 roku. Najstarszy syn Akbara, Jehangir, ostatecznie oddał fort Mewarom w 1616 roku. Jednak nigdy się nie przesiedlili.tam.

Ze względu na jego rozmiary, fort najwygodniej jest zwiedzać pojazdem i dobrze jest przeznaczyć na to co najmniej trzy godziny. Niektóre części są w ruinie, ale ich dawna świetność jest nadal bardzo obecna. Atrakcją są stare pałace, świątynie, wieże i zbiornik, w którym można karmić ryby. Wspinaj się na szczyt Vijay Stambha (Wieży Zwycięstwa), aby podziwiać dramatyczny widok.

Być może najbardziej szokującą częścią fortu jest obszar używany jako królewskie miejsce kremacji. Jest to również miejsce, w którym dziesiątki tysięcy radźputskich kobiet dokonało samospalenia, wybierając śmierć przed hańbą, trzykrotnie, gdy fort został zdobyty przez rywalizujące armie w XV i XVI wieku.

Chittorgarh znajduje się w południowej części Radżastanu, mniej więcej w połowie drogi między Delhi a Bombajem i nieco ponad dwie godziny jazdy od Udaipur. Można go łatwo odwiedzić podczas jednodniowej wycieczki lub wycieczki bocznej z Udaipur.

Kumbhalgarh, Radżastan

Często określany jako „Wielki Mur Indii”, imponująca ściana fortu Kumbhalgarh rozciąga się na ponad 35 kilometrów i jest drugą najdłuższą ciągłą ścianą na świecie (Wielki Mur Chiński jest pierwszym).

Kumbhalgarh był najważniejszym fortem królestwa Mewar po Chittorgarh. Władcy wycofywali się do Kumbhalgarh w czasach zagrożenia, ponieważ było ono nieprzeniknione. Fort został zbudowany przez władcę Mewar Rana Kumbha w XV wieku. Podobno zajęło mu to 15 lat i liczne próby! Istnieje około 360 starożytnych świątyń, a takżeruiny pałacu, studnie schodkowe, a w nim schrony armatnie.

Kumbhalgarh słynie również z tego, że legendarny król i wojownik Maharana Pratap (prawnuk Rany Kumbhy) urodził się tam w 1540 roku, w rezydencji znanej jako Jhalia ka Malia (Pałac Królowej Jhali). Zastąpił swojego ojca Udai Singha II (założyciela Udaipur) jako władca Mewar. W przeciwieństwie do wielu otaczających go władców, odmówił poddania się Mogołówom, pomimo negocjacji cesarza Akbara. Zaowocowało to słynną bitwą pod Haldi Ghati w 1576 roku, która odegrała ważną rolę w historii Indii.

Fort znajduje się nieco ponad dwie godziny jazdy na północ od Udaipur, w dzielnicy Rajsamand w Radżastanie. Jest popularnie odwiedzany podczas jednodniowej wycieczki lub wycieczki bocznej z Udaipur. Istnieje możliwość wynajęcia samochodu w jednym z licznych biur podróży. Wiele osób łączy zwiedzanie Kumbhalgarh z Haldi Ghati lub świątyniami Jain w Ranakpur.

Jaipur City Palace, Radżastan

Zlokalizowany w centrum Starego Miasta w Jaipur, City Palace Complex został zbudowany głównie w latach 1729-1732 przez Maharadżę Sawai Jai Singh II. Z powodzeniem rządził z pobliskiego Bursztynowego Fortu, ale rosnące zaludnienie i niedobory wody sprawiły, że zdecydował się przenieść swoją stolicę do Jaipuru w 1727 roku.

Rodzina królewska nadal mieszka w części pałacu Chandra Mahal (ich flaga rodziny powiewa na jej szczycie, gdy maharadża jest w rezydencji), podczas gdy pozostała część została przekształcona w muzeum Maharaja Sawai Man Singh II. Za wysoką opłatę (2500 rupii dla obcokrajowcówi 2000 rupii dla Indian), możesz wybrać się na wycieczkę Royal Grandeur przez wewnętrzne dzielnice Chandra Mahal. W przeciwnym razie będziesz musiał zadowolić się eksploracją reszty pałacu.

Najbardziej przyciągającą wzrok częścią jest Pitam Niwas Chowk, wewnętrzny dziedziniec prowadzący do Chandra Mahal. Ma cztery pięknie pomalowane drzwi lub bramy, przedstawiające cztery pory roku i poświęcone hinduskim bogom Wisznu, Śiwie, Ganeszowi i bogini Devi (bogini matce). Szczególnie oszałamiające i szeroko sfotografowane są motywy pawia na drzwiach Pawia Brama.

Fort Agra, Uttar Pradesh

Fort Agra jest niestety przyćmiony przez Tadż Mahal, ale w rzeczywistości należy go odwiedzić przed nim, ponieważ jest to przejmujący prequel pomnika. Fort był pierwszym wielkim fortem Mogołów w Indiach, skąd cztery pokolenia wpływowych cesarzy Mogołów rządziły w okresie rozkwitu imperium Mogołów. Ponadto było to jedno z pierwszych miejsc w Indiach, które w 1983 r. znalazło się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.

Fort w obecnej formie został zbudowany przez cesarza Akbara w XVI wieku, kiedy postanowił strategicznie założyć nową stolicę w Agrze. Zrobił to przede wszystkim jako instalacja wojskowa. Bogate pałace i meczety z białego marmuru zostały później dodane przez cesarza Szahdżahana, wnuka Akbara, w XVII wieku. (Tak bardzo kochał biały marmur, zbudował z niego także Taj Mahal).

Shah Jahan wzorował Czerwony Fort w Delhi na Forcie Agra, kiedy w 1638 r. oświadczył, że rozwija tam swoją nową stolicę.zmarł w Forcie Agra po tym, jak został w nim uwięziony przez swojego żądnego władzy syna Aurangzeba, który przejął tron.

Brytyjczycy przejęli kontrolę nad fortem w 1803 roku i było to miejsce bitwy podczas indyjskiego buntu w 1857 roku, który zagroził rządom Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. Kiedy Brytyjczycy opuścili Indie w 1947, przekazali fort rządowi indyjskiemu. Armia indyjska wykorzystuje teraz większość tego.

Czerwony Fort, Delhi

Jedna z największych atrakcji Delhi i najsłynniejszy zabytek, Czerwony Fort jest potężnym przypomnieniem Mogołów, którzy rządzili Indiami, ale jest także ikoną niepodległych Indii. Ukończono go w 1648 roku. Cesarz Szahdżahan upodobnił go do Czerwonego Fortu w Agrze, ale na znacznie większą skalę, zgodnie ze swoimi ambicjami i rozrzutnym gustem. W uznaniu jego znaczenia Czerwony Fort został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2007 roku.

Niestety dobrobyt fortu nie trwał długo. Upadł wraz z potęgą Mogołów i fortunami rodziny królewskiej. Persowie splądrowali ją w 1739 r., grabiąc wiele bezcennych kosztowności. Został również przejęty przez Sikhów, Marathów i Brytyjczyków. Brytyjczycy zniszczyli większość pałacowych budynków fortu po nieudanej rebelii indyjskiej w 1857 roku, a następnie utworzyli w nim bazę wojskową. Prawie sto lat później, gdy Indie uzyskały niepodległość od Brytyjczyków, Czerwony Fort został wybrany jako główne miejsce publicznych uroczystości.

Lokalizacja fortu w Starym Delhi, naprzeciwko Chandni Chowk, jest fascynująca i blisko Jama Masjid - kolejny cudownyskarb Starego Miasta i jeden z największych meczetów w Indiach. Obszar wokół Czerwonego Fortu naprawdę ożywa podczas festiwalu Nawaratri i Dasera, z jarmarkami i występami Ram Lila.

Fort Gwalior, Madhya Pradesh

Starożytny i imponujący Fort Gwalior, jedno z obowiązkowych miejsc turystycznych w Madhya Pradesh, ma bardzo długą i burzliwą historię.

Historia fortu można prześledzić już w 525 roku. Przez lata był on poddawany wielu atakom i miał wielu różnych władców. Dopiero za panowania dynastii Radżputów Tomar fort naprawdę zyskał na znaczeniu i został zbudowany do obecnej skali i wielkości. W tym czasie władca Raja Man Singh Tomar stworzył jedną z głównych atrakcji fortu, Pałac Man Mandir, w latach 1486-1516. Jego zewnętrzne ściany są wyraźnie ozdobione niebieskimi mozaikami i rzędami żółtych kaczek.

Później Mogołowie używali fortu jako więzienia podczas swoich rządów.

Rozmiar fortu jest wystarczająco duży, aby uzasadnić posiadanie własnego transportu, ponieważ w środku jest wiele do zobaczenia. Na terenie kompleksu znajduje się wiele zabytków, świątyń hinduskich i Jainów oraz pałaców (jeden z nich, Gujari Mahal, został przekształcony w Muzeum Archeologiczne).

Najbardziej dramatyczne wejście do fortu, znane jako Hathi Pol (Brama Słoni), znajduje się po wschodniej stronie i prowadzi do pałacu Man Mandir. Jednak jest dostępny tylko pieszo i wymaga stromej wspinaczki przez szereg innych bram. Do zachodniej bramy, Urvai Gate, można wygodnie dojechać samochodem, chociażto nie jest tak imponujące. W drodze na górę znajduje się kilka skomplikowanych rzeźb Jainów wyciętych w skale, których nie można przegapić.

Co wieczór w amfiteatrze fortu odbywa się pokaz świateł i dźwięków.

Fort Golconda, Hajdarabad

Położone na obrzeżach Hyderabadu ruiny fortu Golconda są popularną jednodniową wycieczką z miasta. Fort powstał jako fort błotny w XIII wieku, kiedy został założony przez królów Kakatiya z Waranga. Jednak jego rozkwit przypada na panowanie dynastii Qutub Shahi, od 1518 do 1687 roku.

Później, w XVII wieku, Fort Golconda zyskał na znaczeniu dzięki swojemu targowi diamentowemu. W okolicy znaleziono jedne z najcenniejszych diamentów na świecie.

Ruiny fortu składają się z licznych bram, mostów zwodzonych, świątyń, meczetów, komnat i sal królewskich oraz stajni. Niektóre z jego bastionów nadal są wyposażone w armaty. Szczególnie interesująca w forcie jest jego architektura i specjalna konstrukcja akustyczna. Jeśli staniesz w pewnym punkcie pod kopułą w Fateh Darwaza (Brama Zwycięstwa) i klaskasz, będzie to wyraźnie słyszalne ponad kilometr dalej przy Bramie Bala Hissar, głównym wejściu do fortu. Podobno było to używane do ostrzeżenia królewskich okupantów przed atakiem.

Wieczorny pokaz dźwięków i świateł opowiada historię fortu.

Pałac Mysore, Karnataka

Jeśli chodzi o indyjskie pałace, Pałac Maharadży (powszechnie nazywany MysorePałac) jest stosunkowo nowy. Został zaprojektowany przez brytyjskiego architekta Henry'ego Irwina i zbudowany w latach 1897-1912. Pałac należy do królów Wodeyar, którzy jako pierwsi zbudowali pałac w Mysore w XIV wieku. Był jednak wielokrotnie rozbierany i przebudowywany. Poprzedni pałac, wykonany z drewna w stylu hinduskim, spłonął. Architektura obecnego pałacu to styl indosaraceński - połączenie wpływów hinduskich, islamskich, radźputskich i gotyckich.

Główną cechą pałacu są marmurowe kopuły. Niektórzy powiedzieliby, że jego lśniące wnętrza są przesadzone. Oprócz prywatnych i publicznych sal audiencyjnych znajduje się sala ślubów, pawilon antycznych lalek, zbrojownia, królewska galeria malarstwa oraz kolekcja rzeźb i artefaktów. Niestety, wewnątrz nie wolno fotografować.

To, co naprawdę olśniewa w pałacu, to fakt, że jest to jedyna oświetlona budowla królewska w Indiach. W każdy niedzielny wieczór od godziny 19:00 na około 45 minut, a także na krótko po nocnym pokazie świateł i dźwięków, na zewnątrz budynku rozświetla się około 100 000 żarówek. Pozostaje również oświetlony nocą przez całe 10 dni festiwalu Mysore Dasara.

Fort Chitradurga, Karnataka

Fort Chitradurga warto zatrzymać się, aby zobaczyć w drodze do Hampi z Bangalore lub Mysore. Bez trudu można było spędzić pół dnia, a nawet cały dzień, zwiedzając jego rozległy obszar i poznając wiele związanych z nim legend. Upewnij się jednak, że nosisz odpowiednie obuwie, ponieważ jest ich dużozaangażowane w wspinaczkę i spacery!

Fort zajmuje 1500 akrów na skupisku skalistych wzgórz. Został zbudowany etapami przez władców różnych dynastii (w tym Rashtrakutas, Chalukyas, Hoysalas, Vijayanagars i Nayakas) od X do XVIII wieku. Jednak większość prac fortyfikacyjnych została wykonana przez Nayaków między XVI a XVIII wiekiem, kiedy to przejęli Chitradurgę po upadku imperium Vijayanagar. Fort jest znany jako fort kamienny, ponieważ jego wały wykonane są z ogromnych bloków granitu, które wtapiają się w liczne głazy krajobrazu. Oprócz licznych koncentrycznych ścian, bram i wejść, fort ma prawdopodobnie 35 tajnych ścieżek i cztery niewidoczne przejścia. Plus 2000 wież strażniczych!

Niemniej jednak, po wielokrotnych atakach na Chitradurgę, Hyder Ali (który przejął tron od Wodeyars of Mysore) zdołał przejąć kontrolę nad fortem w 1779 roku. On i jego syn, Tipu Sultan, dokonali na nim ostatnich szlifów, w tym meczet. Brytyjczycy zabili sułtana Tipu w Czwartej Wojnie Mysore w 1799 roku i stacjonowali w forcie swoje wojska. Później przekazali go rządowi Mysore.

Atrakcje wewnątrz fortu obejmują wiele starożytnych świątyń, jednostki artyleryjskie, kamienne rzeźby i rzeźby, kamienie szlifierskie (zasilane bawołami i używane do kruszenia prochu), kotły do przechowywania oleju, zbiorniki na wodę, majestatyczne drzwi z drewna tekowego i szczyt z panoramicznym widokiem. Świątynia Hidimbeshwara, poświęcona potężnemu demonowi Hidimbie, była kiedyś buddyjskim klasztorem i jest najciekawszą świątynią fortu. Zawiera ząbdemona i bębna, które należały do jej męża Bhimy, jednego z braci Pandawów z hinduskiego eposu „Mahabharata”.

Fort Junagarh, Bikaner, Radżastan

Chociaż Fort Junagarh jest jednym z mniej znanych fortów Radżastanu, nie jest mniej imponujący. Szczególnie godne uwagi jest to, że jest to jeden z niewielu fortów w Indiach, który nie znajduje się na szczycie wzgórza. Fort znajduje się w samym środku Bikanera, a wokół niego rozrosło się miasto.

Raja Rai Singh, szósty władca Bikanera, zbudował fort podczas swoich rządów w latach 1571-1612. Był on podróżującym ekspertem w dziedzinie sztuki i architektury, a wiedza ta znajduje odzwierciedlenie we wspaniałych konstrukcjach fortu. Kolejni władcy dodawali wyszukane pałace, kwatery dla pań, sale audiencyjne, świątynie i pawilony.

Pierwotna nazwa fortu brzmiała Chintamani. Zmiana jego nazwy na Junagarh (Stary Fort) miała miejsce na początku XX wieku, kiedy rodzina królewska przeniosła się do Pałacu Lalgarh poza granice fortu. Jednak nadal go utrzymują i część z nich udostępnili opinii publicznej. Prowadzone są wycieczki z przewodnikiem, a także dwa muzea z wieloma fascynującymi królewskimi artefaktami i pamiątkami.