Katedra Metropolitalna w Meksyku: Kompletny przewodnik

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:39

Katedra Metropolitalna jest bez wątpienia jednym z najważniejszych budynków w historycznym centrum Meksyku. Poza znaczeniem religijnym, zawiera podsumowanie pięciu wieków meksykańskiej sztuki i architektury. Zbudowany na pozostałościach azteckiej świątyni w centrum stolicy Azteków, Tenochtitlan, kolonizujący Hiszpanie zbudowali najwspanialszy kościół w całej Ameryce. Imponujące rozmiary, fascynująca historia oraz piękna sztuka i architektura sprawiają, że jest to jeden z najwybitniejszych budynków w kraju.

Katedra jest siedzibą archidiecezji meksykańskiej i znajduje się po północnej stronie głównego placu miasta Meksyk, Plaza de la Constitución, bardziej znanego jako Zocalo, oraz obok stanowiska archeologicznego Templo Mayor, wizyta, która pozwoli rzucić okiem na to, jak wyglądało to miejsce przed przybyciem Hiszpanów w XVI wieku.

Historia Katedry Metropolitalnej

Kiedy Hiszpanie zrównali z ziemią przedhiszpańskie azteckie miasto Tenochtitlan i postanowili zbudować na nim swoje nowe miasto, jednym z priorytetów była budowa kościoła. Świadom tego konkwistador Hernán Cortes nakazał budowę kościoła i powierzył Martinowi de Sepulveda zadanie wzniesienia go napozostałości świątyń Azteków. W latach 1524-1532 Sepulveda zbudowała mały kościół w stylu mauretańskim zwrócony w kierunku wschód-zachód.

Kilka lat później Karol V mianował ją katedrą, ale była ona niewystarczająca dla liczby wiernych i uznana za zbyt skromną, aby służyć jako katedra stolicy Nowej Hiszpanii. Rozpoczęto nową budowę pod okiem Claudio de Arciniega, który inspirował się katedrą w Sewilli. Fundamenty nowego kościoła zostały położone w latach 70. XVI wieku, ale budowniczowie napotkali różne wyzwania, które spowolniły zakończenie projektu. Ze względu na miękkie podłoże ustalono, że użycie wapienia spowoduje dalsze zapadanie się budynku, więc przerzucono się na skałę wulkaniczną, która była zarówno odporna, jak i znacznie lżejsza. Straszna powódź w 1629 r. spowodowała kilkuletnie opóźnienie w budowie. Główna budowa została ukończona w 1667 roku, ale później dobudowano zakrystię, dzwonnice i wystrój wnętrz.

Sagrario Metropolitano, po wschodniej stronie głównej części katedry, został zbudowany w XVIII wieku. Pierwotnie był przeznaczony do przechowywania archiwów i szat arcybiskupa, ale obecnie służy jako główny kościół parafialny miasta. Płaskorzeźba nad wejściem i lustrzany portal po wschodniej stronie są doskonałymi przykładami hiperdekoracyjnego stylu churrigueryzmu.

Monumentalna konstrukcja

Monumentalna konstrukcja ma ponad 350 stóp długości i 200 stóp szerokości; jego dzwonnice osiągają wysokość 215 stóp. Dwie dzwonnice zawierają łącznie 25 dzwonów. Zauważysz kombinacjęróżne style w architekturze i dekoracji, w tym renesans, barok i neoklasycyzm. Ogólny wynik jest imponujący, ale w jakiś sposób harmonijny.

Rzut kondygnacji katedry ma kształt krzyża łacińskiego. Kościół jest zwrócony w kierunku północ-południe z główną fasadą po południowej stronie budynku, z trzema drzwiami i ogrodzonym atrium. Na głównej fasadzie znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny, której ta katedra (i większość tych w całym Meksyku) jest poświęcona.

Wnętrze składa się z pięciu naw z 14 kaplicami, zakrystią, kapitularzem, chórem i kryptami. Istnieje pięć ołtarzy lub retablo: Ołtarz Przebaczenia, Ołtarz Królów, ołtarz główny, Ołtarz Jezusa Zmartwychwstałego i Ołtarz Matki Boskiej Zapopan. Chór katedralny jest bogato zdobiony w stylu barokowym, z dwoma monumentalnymi organami i wyposażeniem sprowadzonym z kolonii Cesarstwa Hiszpańskiego w Azji. Na przykład brama otaczająca chór pochodzi z Makau.

Krypta Arcybiskupów znajduje się poniżej Ołtarza Królów. Niestety na ogół jest zamknięty dla zwiedzających, ale warto zauważyć, że są tam pochowani wszyscy dawni arcybiskupi Meksyku.

Must-See Artwork

Niektóre z najpiękniejszych obrazów w katedrze to Wniebowzięcie Dziewicy namalowane przez Juana Correę w 1689 roku oraz Kobieta Apokalipsy, obraz Cristobala de Villalpando z 1685 roku. Znakomity jest również Ołtarz Królów, znakomicie wyrzeźbiony przez Jerónimo de Balbás w 1718 roku, w którym znajdują się obrazy Juana Rodrigueza Juareza.

Tonący Pomnik

Wyraźnie nierówna podłoga katedry jest wynikiem zapadania się budynku w ziemię. Efekt nie ogranicza się do katedry: całe miasto tonie w średnim tempie około trzech stóp rocznie. Szczególnie trudnym przypadkiem jest katedra, ponieważ tonie nierówno, co ostatecznie może zagrozić przetrwaniu budowli. Podejmowano różne wysiłki, aby uratować budynek, ale ponieważ konstrukcja jest ciężka i zbudowana na nierównych fundamentach, a podłoże całego miasta jest miękkiej gliny (było to dawniej koryto jeziora), uniemożliwienie całkowitego zatonięcia budynku byłoby niemożliwe, więc wysiłki koncentrują się na wyrównaniu fundamentów, aby kościół zatonął równomiernie.

Zwiedzanie Katedry

Katedra Metropolitalna znajduje się po północnej stronie Mexico City Zócalo, przy wyjściu ze stacji metra Zócalo na niebieskiej linii.

Godziny: Otwarte od 8:00 do 20:00 codziennie.

Wstęp: Wejście do katedry jest bezpłatne. Wstęp do chóru lub zakrystii jest proszony o darowiznę.

Zdjęcia: Fotografowanie jest dozwolone bez użycia lampy błyskowej. Uważaj, aby nie zakłócać nabożeństw.

Zwiedzanie dzwonnic: Możesz kupić bilet za niewielką opłatą, aby wspiąć się po schodach na dzwonnice w ramach wycieczki oferowanej kilka razy dziennie. Wewnątrz katedry znajduje się stragan z informacjami i biletami. Wycieczka jest oferowana tylko w języku hiszpańskim, ale sam widok jest tego wart (jeśli jesteś)nieustraszony schodami i nie bojący się wysokości). Trzęsienia ziemi jesienią 2017 r. spowodowały uszkodzenia dzwonnic, więc zwiedzanie dzwonnicy może zostać tymczasowo zawieszone.