Tongariro Alpine Crossing: Kompletny przewodnik

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:38

Park Narodowy Tongariro, w centrum Wyspy Północnej Nowej Zelandii, jest najstarszym parkiem narodowym w kraju i wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Przejście Tongariro Alpine Crossing, które przecina część parku, jest jedną z najpopularniejszych jednodniowych wędrówek w kraju. Jest to trudne, ale możliwe do opanowania dla podróżnych o rozsądnej kondycji; zdalne, ale dość łatwe do zaaranżowania; i oferuje wszystko, od jałowych wulkanicznych płaskowyżów przez jasne, siarkowe jeziora po gęsty, wilgotny rodzimy krzew.

Miłośnicy pieszych wędrówek i entuzjaści outdooru nie będą chcieli przegapić wyzwania podczas podróży po Nowej Zelandii.

Podstawowe informacje

Odległość: 12 mil
Zaangażowanie czasowe: Jeden dzień (około 6 do 8 godzin)
Maksymalna wysokość: 6, 233 stopy
Wzrost wysokości: 2, 624 stopy
Punkt początkowy i końcowy: Zacznij od początku szlaku na końcu Mangatepopo Road. Zakończ na parkingu Ketetahi. Można to zrobić w odwrotnej kolejności, ale wiąże się to z większą ilością wspinaczki.
Najlepszy czas na wędrówkę szlakiem: od listopada do kwietnia

Czego można się spodziewać

Tongariro Alpine Crossing, jak sama nazwa wskazuje, przecina alpejski teren wielokraterowej góry Tongariro, aktywnego wulkanu. Chociaż wysokość nie jest ekstremalna, krajobraz jest odsłonięty i może być niebezpieczny, gdy jest wiatr, deszcz, chmury i śnieg. W pogodny, słoneczny dzień jest to prawie idealny dzień na wędrówkę.

Trasa obejmuje strome podjazdy, płaskie odcinki, śliskie piargi, strome zjazdy i długie zjazdy. Krótko mówiąc, ma wszystkiego po trochu! Chociaż trudne Diabelskie Schody na początku mogą być trudne, nie należy lekceważyć stresu związanego z ostatnim zejściem na szlaku przez las. Długie odcinki marszu w dół mogą być trudne dla palców stóp i kolan.

Przeprawa Tongariro Alpine Crossing jest popularna i szacuje się, że latem wędruje nią do 2000 osób każdego dnia. Jeśli pogoda jest dobra, jest mało prawdopodobne, abyś miał to wszystko dla siebie. Zimą jest mniej tłoczno, ale warunki mogą być nieprzyjazne, zwłaszcza gdy pada śnieg. Zimą ze względów bezpieczeństwa zdecydowanie zaleca się zabranie przewodnika, choć nie jest to konieczne przez większość roku. Zimą będziesz potrzebować raków i czekanów.

Jak wędrować szlakiem

Nawet jeśli sam jeździsz po Nowej Zelandii, zdecydowanie zalecamy skorzystanie z usług wahadłowych z National Park Village lub Whakapapa. Tongariro Crossing nie jest torem, więc zaczynasz w jednym punkcie, a kończysz w innym. Jeśli nie masz kogoś, kto cię podwiezie i odbierze z drugiego końca, będziesz musiał skorzystać z usługi wahadłowej.

Niezależnie od tego, jaka będzie pogoda na początku dnia, ważne jest, aby przygotować się na wszystkoewentualności. W górach pogoda może się bardzo szybko zmieniać i chociaż możesz zacząć nosić tylko koszulkę, warunki mogą się pogorszyć na trasie. Zawsze bądź przygotowany na deszczową pogodę, silne wiatry, a nawet nietypowe opady śniegu. Krótko mówiąc, nie lekceważ tej wędrówki.

Upewnij się również, że masz dużo wody. Nie ma gdzie go dostać po drodze. Potrzebujesz co najmniej dwa litry wody na osobę, więcej latem.

Różne boczne szlaki rozchodzą się w niektórych miejscach, ale pozostają na głównej trasie Tongariro Alpine Crossing, która jest dobrze oznakowana. Czasami opuszczenie szlaku może doprowadzić Cię do prywatnego terenu, przez który nie możesz przejść, więc trzymaj się ścieżki.

Nie dotykaj wody jezior kraterowych. Dla Maorysów jest to tapu (święte), a dotykanie go jest obraźliwe. Podobnie, z szacunku kulturowego, nie wspinaj się na szczyt góry Ngauruhoe, jednego ze szczytów wulkanicznych, które mijasz po drodze. To było promowane w przeszłości jako trudna podróż poboczna, szczególnie atrakcyjna, ponieważ pojawiła się jako Góra Przeznaczenia w filmach „Władca Pierścieni”. Jednak Departament Konserwacji obecnie aktywnie zniechęca ludzi do wspinania się na nią, ponieważ jest to święta góra. Bądź szanowanym podróżnikiem.

Co zobaczysz na szlaku

Tak naprawdę nie ma żadnych „nudnych” części tej wędrówki, jeśli chodzi o widoki, ponieważ nie bez powodu jest uważana za jedną z najlepszych wędrówek w Nowej Zelandii. Ale sekcje na wyższych wysokościach po wejściu na Diabelskie Schody są najbardziej spektakularne wizualnie. Przejdziesz pod idealnymwulkaniczny szczyt Mount Ngauruhoe (nie wspinaj się!), przepięknych Szmaragdowych Jezior (nie dotykaj!) i wzdłuż krawędzi Błękitnego Jeziora. Fajne cechy wulkaniczne obejmują zastygłą lawę, luźną tefry i zastygłe bomby z lawy wulkanicznej. Będziesz także cieszyć się widokami na dolinę Oturere, pustynię Rangipo, pasma Kaimanawa i górę Taranaki w pogodny dzień.