10 najlepszych zamków w Walii

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:26

Walijczycy lubią ci mówić, że w Walii jest 427 zamków – i chociaż wiele z nich leży w ruinach, pośród dramatycznych krajobrazów kraju, wciąż jest ponad 200 dobrze zachowanych i idealnych do eksploracji.

Większość zamków w Walii to albo normańskie, należące do książąt walijskich, albo pochodzą z czasów panowania Edwarda I. Normanowie pod wodzą Wilhelma Zdobywcy wprowadzili do Wielkiej Brytanii zamki, jakie znamy. Po bitwie pod Hastings w 1066 r. oddał ziemię swoim lojalnym szlachcicom na budowę fortec, aby zapewnić sobie podbój. Jego zamki motte i bailey – kopce, otoczone drewnianymi ogrodzonymi dziedzińcami i robotami ziemnymi – szybko rozrosły się, głównie w południowej Walii. Później bogaci Normanowie dobudowali kamienne baszty i silne mury obronne. Tymczasem twierdze wczesnych książąt Walii były głównie prymitywnymi budowlami ziemnymi i kamiennymi. Ale umieścili je w najbardziej dramatycznych i dobrze bronionych miejscach w walijskim krajobrazie. Większość zniknęła pod budynkami kolejnych fal zwycięzców. To, co ich wyróżnia, oprócz zajmowanych pozycji, to centralne wieże, które często są wszystkim, co z nich zostało. Edward I z Anglii prowadził dwie kampanie wojskowe przeciwko Walijczykom pod koniec XIII wieku. W końcu otoczył prowincję Gwynedd w północnej Walii zamkami, aby podporządkować sobie mieszkańców. Te, które pozostały do dziś, to bajkowe zamki Walii, niektórenajbardziej znanych i najlepiej zachowanych zamków w całej Wielkiej Brytanii. Cztery z nich – Conwy, Caernarvon, Harlech i Beaumaris – tworzą zamki i mury miejskie króla Edwarda w Gwynedd, wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Zamek Caerphilly

Caerphilly to drugi co do wielkości zamek w Wielkiej Brytanii. Tylko Windsor jest większy. Został zbudowany przez normańskiego lorda Gilberta de Clare, aby chronić się przed potężnym księciem Walii Llywelyn ap Gruffudd (który starał się go zburzyć). Zamek zajmuje ponad 30 akrów. Podczas angielskiej wojny domowej eksplozja prochu uszkodziła południowo-wschodnią wieżę, pozostawiając ją pod niepewnym kątem, który pozostaje najpopularniejszą cechą zamku. Przed II wojną światową markiz Bute odrestaurował go w ramach najbardziej dokładnego i autentycznego projektu renowacji zamku, jaki kiedykolwiek podjęto w Wielkiej Brytanii.

Zamek Kidwelly

Normanom zajęło 250 lat podporządkowanie Walijczyków. Kidwelly często znajdował się w centrum konfliktu. Maurice de Londres był panem zamku, gdy został zaatakowany przez walijską armię dowodzoną przez prawie legendarną wojowniczą księżniczkę. Gwenllianin. Była jedyną kobietą, która poprowadziła do bitwy średniowieczną armię walijską. Przegrała i została ścięta za zdradę (oczywiście jej bezgłowy duch nawiedza to miejsce), ale jej przykład wywołał powstanie, które ostatecznie wypędziło Anglików z zachodniej Walii. Zamek w scenie otwierającej Monty Pythona i Świętego Graala.

Carreg Cennan

Siedząc na wysokim urwisku w najbardziej wysuniętym na zachód zakątku Parku Narodowego Brecon Beacons, Carreg Cennan ma imponującą obronę. Zamiast prostego mostu zwodzonego zamek był chroniony przez serię dołów z kolcami, poprzecinanych wąskimi mostami, które gwałtownie skręcały, by powolnych napastników. W każdej chwili podpory mostu można było odsunąć, pogrążając napastników na śmierć. Doły wciąż tam są, ale przerażające mosty zastąpiły bezpieczne chodniki. Najwcześniejsza wzmianka o tym zamku pochodzi z XIII wieku, kiedy Rhys Fychan, prawnuk pierwotnego budowniczego zamku, odzyskał go dla swojej rodziny. Jego własna matka, która go nie lubiła, zdradziecko przekazała go Anglikom.

Zamek Dolbadarn

Piętnastometrowa okrągła wieża Dolbadarn znajduje się nad jeziorem w Snowdonii, Llyn Padarn. Otoczony tym, co pozostało z jego ściany osłonowej z niezaprawionych zaprawą płyt łupkowych, niegdyś bronił starożytnego walijskiego królestwa Gwynedd. Byli kłótliwą grupą, wcześni książęta walijscy. Jeden z nich, Llywelyn ap Gruffudd, zamknął swojego brata w wieży na dwadzieścia lat! Dziś wybierz się na widoki na jezioro i górną dolinę Conwy. Sama wieża też jest dość fotogeniczna.

Zamek Dolwyddelan

Przed przybyciem Normanów walijscy książęta nie zbudowali wielu zamków, preferując koczowniczy tryb życia. W rezultacie jest tylko około 40związane z nimi zamki odeszły. Jednym z nich jest Dolwyddelan. Strzegł ważnej przełęczy przez góry Parku Narodowego Snowdonia i prawdopodobnie został zbudowany jako widoczny dowód władzy przez Llywelyna Wielkiego, który rządził tym obszarem przez prawie 40 lat. W XIX wieku zamek został przez miejscowego lorda fantazyjnie odrestaurowany w stylu średniowiecznym. Widoczne jest połączenie pierwotnego zamku Llywelyn z późniejszymi dodatkami. Artyści krajobrazu sięgający setek lat wstecz, w tym J. M. W. Turner, namalowałem Dolwyddelana.

Zamek Harlech

Kiedy Edward I postanowił bezwzględnie podporządkować sobie Walijczyków raz na zawsze, pod koniec XIII wieku, stworzył pierścień zamków wokół zbuntowanej prowincji Gwynedd, niszcząc wioski i wykorzeniając całe społeczności, aby zasadzić tych lojalnych jego. Mimo brutalnego pochodzenia zamki Edwarda, zaprojektowane przez jego architekta, mistrza Jakuba ze św. Jerzego, należą do najpiękniejszych w Walii. Harlech znajduje się na stromym zboczu z widokiem na morze. Można do niego dotrzeć przez most zwodzony od strony lądu lub setki bardzo stromych, wąskich kroków od plaży, z widokiem na piękne grzbiety wydm. Kiedyś morze omywało podstawę skalistego turnia, na którym się znajduje. Tutaj możesz wspiąć się na blanki i wieże, aby podziwiać widoki lub zwiedzić wystawę w barbakanie. Niedawno ukończona „pływająca” kładka pozwala po raz pierwszy od 600 lat wejść do zamku Harlech zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem.

Zamek Conwy

Jeśli odwiedzasz tylko jeden zamek w Walii, Conwy powinno nim być. Edward I i mistrz Jakub ze św. Jerzego stworzyli ten fantastyczny zamek i otoczoną murami wioskę w zaledwie cztery lata. Możesz bezpiecznie przejść pełny obwód 8-wieżowych murów obronnych lub wciąż nienaruszonych murów miejskich o długości 400 metrów. Zamek posiada również najbardziej kompletny zestaw średniowiecznych pokoi mieszkalnych królewskich w całej Anglii i Walii. Podejdź do zamku przez stumetrowy most wiszący Conwy klasy I. Zaprojektowany przez Thomasa Telforda w 1822 roku, był jednym z pierwszych na świecie wiszących mostów drogowych.

Zamek Caernarfon

Ceremonia inwestytury dla obecnego księcia Walii, księcia Karola, odbyła się tutaj w 1969 roku. Korona, którą nosił, została niedawno dodana do wystawy Crown Jewels w Tower of London. Nic dziwnego, że ten potężny zamek, zbudowany na epicką skalę, został wybrany na tę królewską ceremonię transmitowaną na całym świecie. Został zaprojektowany jako coś więcej niż forteca, ale jako budzący podziw symbol ożywiający starożytne legendy. Przypomina walijski mit o śnie o forcie u ujścia rzeki – „Najpiękniejszy, jaki człowiek kiedykolwiek widział”. Edward II, pierwszy angielski książę Walii, urodził się w nieukończonym zamku w 1301 roku, dziedzicząc cały dochód z walijskich posiadłości Korony. Był to ostatni cesarski akt Anglii w podporządkowaniu Walijczyków.

Zamek Beaumaris

UNESCO mówi, że ten zamek jest jednym z „najwspanialszych przykładów z końca XIII i początku XIV wiekuarchitektura wojskowa w Europie”. Zamek w Anglesey składa się z pary symetrycznych, koncentrycznych fortyfikacji: przedzamcza otoczonego fosą z 12 basztami i dwiema bramami oraz otoczonego murem przedzamcza z dwoma dużymi bramami w kształcie litery D. Popularne miasto a kwitnący port Llanfaes, wspierany przez Llywelyna Wielkiego, został bezlitośnie zburzony przez Edwarda I, aby go zbudować. Mimo że imponujące, Beaumaris nigdy nie zostało ukończone. Król został zepchnięty na bok przez wojny szkockie i zabrakło mu pieniędzy.

Zamek Laugharne

Dylan Thomas, który mieszkał w Laugharne, napisał „Portret artysty jako młodego psa”, mieszkając w letnim domu tego zamku. Zbudowany w 1116 roku jako część linii obronnych zamków normańskich na południowym i zachodnim wybrzeżu Walii, był regularnie burzony przez siły walijskie. Został odrestaurowany przez dworzanina elżbietańskiego, sir Joh Perrota, który zbudował dżentelmeńską rezydencję Tudorów za masywnymi bliźniaczymi wieżami zamku. Skończył w innej wieży, Tower of London, gdzie zginął w oczekiwaniu na egzekucję za zdradę stanu. Został ostatecznie zniszczony podczas angielskiej wojny domowej, ale malownicze ruiny są popularne wśród artystów.