Doroczne festiwale w Laosie

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:19

Pomimo przejęcia władzy przez komunistów w połowie lat siedemdziesiątych, śródlądowy kraj Laos pozostaje narodem buddyjskim pod każdym względem oprócz nazwy. Święta patriotyczne są nadal obchodzone, ale tylko święta buddyjskie skłaniają Laotańczyków do rozpuszczenia włosów. Autentyczne lokalne jedzenie i mocne napoje można spożywać podczas każdego święta, ponieważ święta Laosu są w rzeczywistości świętami ruchomymi (zgodnie z lokalną tradycją buddyjską). Ze względu na różnice między kalendarzem gregoriańskim (kalendarzem przyjętym przez większość świata) a tradycyjnym kalendarzem laotańskim, który określa lokalne święta, każda uroczystość zawiera swój przybliżony odpowiednik gregoriański.

Niektóre festiwale i wydarzenia w Laosie mogą zostać odwołane do 2021 r. Aby uzyskać najbardziej aktualne informacje, skontaktuj się lokalnie z organizatorami wydarzeń i świątyniami

Bun Pha Mokra (styczeń)

To święto ma miejsce w czwartym miesiącu księżycowym lub pierwszym miesiącu kalendarzowym roku, świętując historię Buddy jako księcia Vestsantary. Mnisi przenoszą przez miasto Vestsantara Story Cloth w procesji znanej jako Phaa Phawet, a zbieracze słuchają non stop kazania czytanego z 14 zestawów rękopisów z liści palmowych. Najbardziejwymyślne obchody Bun Pha Wet odbywają się w That Luang w Vientiane i Wat Phu w Champassak.

Bun Pha Wet uroczystości odbywają się w różnych terminach w różnych wioskach, aby mieszkańcy Laosu mogli świętować je w domu, a następnie odwiedzać bliskich w innych wioskach na ich obchody. Jeśli w tym czasie będziesz miał okazję odwiedzić lokalny dom, oczekuj tradycyjnego jedzenia, przyjaznej atmosfery i potencjalnej uroczystości dla męskiego członka rodziny, który wchodzi do zakonu.

Wietnamski Tet i Chiński Nowy Rok (styczeń lub luty)

Szeroka populacja Wietnamczyków i Chińczyków w Wientianie sprawia, że obchody zarówno wietnamskiego, jak i chińskiego Nowego Roku są wyjątkowe. Udaj się do miast Vientiane, Pakse i Savannakhet na trzy dni w lutym, aby wziąć udział w typowych chińskich tradycjach noworocznych, takich jak parady, fajerwerki i wizyty w świątyniach. W tym czasie miejscowi również dekorują swoje domy, organizują kameralne kolacje z rodziną i wymieniają prezenty. Firmy wietnamskie i chińskie najprawdopodobniej zostaną zamknięte, a napływ chińskich podróżnych do Laosu będzie powszechny.

Boun Khao Chi (luty)

Podczas trzeciej pełni księżyca w kalendarzu księżycowym odbywa się festiwal upamiętniający oryginalne nauki Buddy dla ponad 1000 mnichów, którzy przybyli spontanicznie, aby usłyszeć jego przemówienie. Podczas trzech dni i nocy Boun Khao Chi (lub Makhaboucha), wierni krążą wokół swoich świątyń niosąc świece i wypełniając religijne śpiewypowietrze. Miejscowi biorą udział w tradycyjnych zawodach tanecznych i sportowych, takich jak siatkówka i petanque (podobnie jak w bocce). Wielkie uroczystości odbywają się w Vientiane i w Wat Phou w Champassak, gdzie ruiny Wat Phu ożywają podczas uroczystości, które obejmują walki z bizonami, wyścigi słoni oraz laotańskie występy muzyczne i taneczne.

Bun Pi Mai (kwiecień)

Laotański Nowy Rok (Bun Pi Mai) odbywa się w połowie kwietnia i trwa trzy dni. W tym czasie cały kraj zamyka się, by oddawać cześć i świętować. W świątyniach miejscowi uczestniczą w myciu posągu Buddy, co z kolei przeradza się w wodną walkę, czyli „oblewanie wodą”, ponieważ woda pochodząca z mycia Buddy jest uważana za przynoszącą szczęście. Ciągłe moczenie jest wielką ulgą od upału o tej porze roku, ponieważ kwiecień jest zwykle najgorętszym miesiącem w Laosie. Dla mieszkańców festyny wodne są sposobem na wezwanie do deszczu w porze suchej. Udaj się do Bun Pi Mai w Luang Prabang, aby zobaczyć ten festiwal w najlepszym wydaniu. Można nawet zobaczyć wotywne stupy z piasku wzniesione na wielu podwórkach w całej wiosce.

Bun Bang Fai (maj)

Bun Bang Fai (lub Festiwal Rakietowy) odbywa się podczas pełni księżyca w maju jako sposób na rozpoczęcie pory suchej i utorowanie miejsca na porę deszczową. Rakiety bambusowe są wystrzeliwane w powietrze jako ofiara deszczu i zalania pól ryżowych w kraju. Może to być również czas głupoty, ponieważ początki festiwalu sięgają latobrzęd płodności i gra na fallicznym symbolu rakiety. Występy znane jako mor lam odbywają się w całym kraju, a śpiewacy z humorem przedstawiają trudy życia na wiejskich obszarach Laosu.

Khao Pansa (lipiec)

Khao Pansa oznacza początek buddyjskiego odpowiednika Wielkiego Postu – czasu postu i kontemplacji dla mnichów oraz jednego z najlepszych momentów wejścia w stan mnichów. Okres odosobnienia mnichów trwa trzy miesiące, zaczynając się pełnią księżyca w lipcu, a kończąc na pełni księżyca w październiku, w dniu znanym jako Kathin. To właśnie w porze monsunowej osiedlają się w klasztorach i rezygnują ze zwykłej praktyki podróżowania ze świątyni do świątyni, ponieważ drogi mogą być nieprzejezdne, co czyni podróżowanie niebezpiecznymi. Aby wesprzeć ten gest, wyznawcy buddyjscy gromadzą się w świątyni i ofiarowują mnichom jedzenie, kwiaty, kadzidła i świece. Wielu również poświęca ten czas, aby samemu zaczerpnąć alkoholu i odwiedzić strony zmarłych krewnych.

Haw Khao Padap Din (sierpień lub wrzesień)

Laotańczycy demonstrują swój ogromny szacunek dla zmarłych krewnych na Khao Padap Din. Uroczystość ta odbywa się piętnastego dnia ubywającego księżyca w dziewiątym miesiącu laotańskiego kalendarza. W tym dniu rodziny przygotowują duże garnki lepkiego ryżu z mlekiem kokosowym, a następnie owijają nim banana i zamykają w liściu bananowca. Ta paczka, zwana khao tom, jest następnie gotowana na parze, aż ugotowana i rozdawana krewnym, przyjaciołom i mnichom w świątyniach. Wczesnym rankiem paczki darów, w tym khaotom, są umieszczone w czterech rogach domów w Laosie – na schodach, w domu duchów, magazynie ryżu i na bramie – aby duchy mogły do nich dotrzeć. Następnie rodziny schodzą do świątyń na buddyjskie czytania i wieczorną procesję.

Awk Pansa (październik)

Trzymiesięczny buddyjski odpowiednik Wielkiego Postu kończy się na Awk Pansa. Jest to dzień, w którym mnisi wędrują wolni ze swoich świątyń i otrzymują dary od czczących ich mieszkańców. Gdy zapada wieczór w Laosie, ludzie wypuszczają do rzeki łodzie z liśćmi bananowca ze świecami i kwiatami na ceremonię znaną jako Lai Hua Fai (podobną do Loy Krathong w Tajlandii). Miasta nadrzeczne, takie jak Vientiane, Savannakhet i Luang Prabang, świętują ten dzień podczas wyścigów łodzi Bun Nam wzdłuż Mekongu. Tysiące ludzi gromadzą się, aby wziąć udział w zabawie, wraz ze straganami z jedzeniem i pokazami bocznymi. Wieczorem widzowie gromadzą się wzdłuż rzeki Mekong, aby zobaczyć mitycznego smoka wodnego, Nagę, plującego czerwonymi kulami ognia. Podczas gdy niektórzy wierzą w folklor, a niektórzy nie, wszyscy wykorzystują ten czas na relaks na brzegu i delektowanie się jedzeniem i piciem, czekając, aby zobaczyć to zjawisko.

Bun That Luang (listopad)

W Bun That Luang mnisi zbierają się w stupie w Vientiane, aby przyjmować prezenty i jałmużnę od czcigodnych mieszkańców miasta. Przez cały tydzień podczas pełni dwunastego miesiąca księżycowego świątynia Pha That Luang ożywia się jarmarkiem, konkursami, fajerwerkami i muzyką, zwieńczoną wienThien, czyli procesja przy świecach. Podczas Bun That Luang odbywają się również międzynarodowe targi, promujące turystykę w krajach subregionu Mekong. Podczas gdy cały Laos świętuje ten festiwal w swoich lokalnych świątyniach, w mieście Vientiane odbywają się naprawdę żywe uroczystości, wraz z gośćmi, handlarzami i turystami.

Święto Narodowe Laosu (2 grudnia)

2 grudnia 1975 r. proletariat Laosu obalił rojalistyczny rząd Laosu, co spowodowało zmianę nazwy kraju na Laotańską Republikę Ludowo-Demokratyczną. To uznane przez rząd święto obejmuje uroczystości w formie parad, przemówień laotańskich polityków i wszędzie pokazywane pod czerwoną flagą sierp i młot. Biedniejsze społeczności czasami odkładają obchody Awk Phansa, aby zbiegły się z Świętem Narodowym Laosu, oszczędzając sobie znacznych wydatków związanych z obchodami dwóch głównych świąt w odstępie zaledwie miesiąca.