Jak historyczne hotele odnawiają się pod kątem dostępności

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:18

Poświęcamy nasze sierpniowe funkcje architekturze i wzornictwu. Po spędzeniu bezprecedensowej ilości czasu w domu, nigdy nie byliśmy bardziej gotowi na zameldowanie się w wymarzonym nowym hotelu, odkrywanie ukrytych klejnotów architektury lub luksusową podróż. Teraz cieszymy się, że możemy uczcić kształty i konstrukcje, które czynią nasz świat pięknym sposób, w jaki podróżujemy po miastach i zestawienie najważniejszych architektonicznie budynków w każdym stanie.

Kiedy Jeff i Sarah Shepherd postanowili zamienić historyczny XIX-wieczny dom na gospodę, napotkali wyjątkowy problem. Jak sprawić, by dwupiętrowy dom był dostępny dla wszystkich, kiedy nie można zainstalować windy, a drzwi wejściowe znajdują się 5 stóp nad ziemią?

Ale dla Pasterzy udostępnienie gospody nie było wyborem – było to wymogiem. Dzięki przełomowej Ustawie o Amerykanach z Niepełnosprawnościami (ADA), uchwalonej w 1990 roku, dyskryminacja osób niepełnosprawnych pod względem zatrudnienia lubusługi i otoczenie fizyczne są zabronione, w tym w hotelach.

Chociaż zgodność z ADA jest stosunkowo prosta w przypadku nowych budowli - wystarczy spełnić przepisy określone w przepisach - kwestia zgodności z przepisami ADA staje się znacznie bardziej skomplikowana w przypadku zabytkowych hoteli, które mogą mieć kilkaset lat, co wymaga rozległych (i kosztownych) remonty godzące konserwację architektoniczną z dostępnością. (To powiedziawszy, hotele powinny dążyć do wykroczenia daleko poza absolutne minimum, aby wygodnie pomieścić niepełnosprawnych podróżnych.)

Na szczęście w przypadku hoteli historycznych istnieje pewna luka w kodeksach budowlanych ADA. Uznając, że stary budynek ma fizyczne ograniczenia pod względem tego, co można zmienić (niektóre, na przykład, mogą nie być w stanie zamontować windy ze względu na inżynierię konstrukcyjną budynku), ADA stwierdza, że należy przeprowadzić renowacje w celu zapewnienia dostępności „w maksymalnym możliwym stopniu”. W hotelu bez windy może to oznaczać stworzenie pokoi na parterze.

To właśnie wydarzyło się w hotelu Shepherd's Heights House w Raleigh w Północnej Karolinie, który został otwarty w maju 2021 roku po trzyletniej renowacji. Otwarta przez zespół męża i żony, dziewięciopokojowa nieruchomość została pierwotnie wybudowana jako prywatny dom w 1860 roku. Nie trzeba dodawać, że nie była zgodna z wymogami ADA, ani nawet nie była w ogólnie dobrym stanie. „Konstrukcyjnie był w dobrym stanie, ale nie dbano o niego od późnych lat 70., więcnaprawdę potrzebowałem trochę miłości i uwagi” – powiedziała Sarah.

Chociaż pasterze wiedzieli, że nie będą w stanie udostępnić drugiego piętra, ze względu na brak miejsca na windę wewnątrz domu, parter zapewnił niezbędny układ dla dostępnych pomieszczeń i przestrzeni wspólnych. Jedynym problemem było to, że parter jest w rzeczywistości 5 stóp nad ziemią. W związku z tym dodano zewnętrzną windę, aby pomóc gościom pokonać tę odległość w pionie.

„W naszym historycznym sąsiedztwie winda na zewnątrz domu nie jest czymś, co byłoby naturalnie dozwolone”, powiedział Jeff, który zdawał sobie sprawę ze złożoności łagodzenia lokalnych, stanowych i krajowych grup ochrony, a jednocześnie był jak najwięcej kodów ADA. „Ale jest to coś, co wszyscy zrozumieli, ponieważ było to konieczne do tego, co robiliśmy”.

Oczywiście dostępność nie jest tylko kwestią skoncentrowaną na Stanach Zjednoczonych, chociaż Stany Zjednoczone były pionierami na poziomie federalnym, aby zapobiec dyskryminacji osób niepełnosprawnych. Według NPR „działanie stało się jednym z najbardziej udanych produktów eksportowych Ameryki”.

Norwegia, na przykład, wdrożyła w 2008 r. ustawę o przeciwdziałaniu dyskryminacji i dostępności. Podobnie jak ADA, prawo zawiera określone postanowienia dotyczące hoteli – coś, co wielka dama Trondheim, hotel Britannia, włączyła do swojego trzyletniego, Renowacja o wartości 160 milionów dolarów zakończona w 2019 roku.

Zgodnie z norweskim prawem musimy mieć 10 procent naszych pokoi dostosowanych do użytku przez gości poruszających się na wózkach inwalidzkich. To daje nam łącznie prawie 25 przestronnychpokoje, których potrzebujemy również dla gości bez tej konkretnej potrzeby” – powiedział Mikael Forselius, hotelarz i dyrektor generalny Britannia Hotel. „Projekt musi być zatem wykonany w taki sposób, aby goście bez wózków inwalidzkich nie mieli poczucia, że przebywają w „specjalnym” lub „szpitalnym” pokoju.”

Takie podejście nazywa się projektowaniem uniwersalnym. „Nie musisz oddzielać tych mieszkańców, którzy potrzebują usług wymaganych przez kodeks” – powiedział architekt Christian Stayner ze Stayner Architects, który obecnie odnawia historyczną Winnedumah w Independence w Kalifornii. „Staramy się nie instalować ramp, ponieważ są one tak oczywiste, że zostały wprowadzone dla osób potrzebujących dodatkowej mobilności, a zamiast tego staramy się zapewnić powierzchnie, z których wszyscy mogą korzystać razem”. Na przykład Stayner może nachylić całe piętro, aby wszyscy mogli z niego korzystać. Zasadniczo uniwersalny design w hotelach pomaga ograniczyć, a nawet wyeliminować uprzedzenia wobec niepełnosprawnych podróżnych.

Kolejnym przykładem uniwersalnego designu jest charakterystyczny apartament Tower Suite hotelu Britannia, jedyny pokój na najwyższym piętrze. Zgodnie z norweskim prawem na każdym piętrze musi być co najmniej jedno pomieszczenie dostępne dla osób niepełnosprawnych. „Naszym rozwiązaniem było wyeliminowanie planowanej drugiej sypialni z pakietu Tower Suite, aby zrobić miejsce na przestronną łazienkę z wystarczającą ilością miejsca, aby można było obrócić wózek inwalidzki” – powiedział Forselius. „Tak więc efektem końcowym jest apartament na najwyższym piętrze o luksusowych rozmiarachłazienka!"

Chociaż hotele przeszły długą drogę pod względem dostępności, wciąż pozostaje wiele do zrobienia, zwłaszcza jeśli chodzi o dokładne informowanie o tym, w jaki sposób są one przystosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych poprzez projektowanie pokoi. „Niepełnosprawni podróżnicy mają naprawdę trudności ze znalezieniem dostępnych obiektów, w których mogą czuć się komfortowo” – powiedział John Sage, współzałożyciel i dyrektor generalny firm turystycznych Sage Traveling i Accessible Travel Solutions, który również konsultuje się z firmami turystycznymi na całym świecie w sprawie ułatwień dostępu.. „Po prostu posiadanie czegoś oznaczonego jako dostępny pokój hotelowy naprawdę nie wystarczy.”

Sage zwraca uwagę, że wiele witryn rezerwacyjnych, w tym witryn hoteli, nie zawiera szczegółowych informacji na temat funkcji ułatwień dostępu. „Bardzo rzadko można zobaczyć jakąkolwiek dokumentację zawierającą pomiary i zdjęcia” – powiedział. „Zazwyczaj punktorami są „szerokie drzwi do łazienki” i „bezstopniowy dostęp”. Dla niepełnosprawnych podróżnych kluczowe znaczenie mają szczegóły.

Gdy hotel wspomina o prysznicu z wjazdem, jest to z pewnością początek dla podróżnych o ograniczonej sprawności ruchowej, ale nie wszystkie prysznice z wjazdem są sobie równe. „Czy w tej kabinie prysznicowej jest krzesło prysznicowe?” zapytał Sage. „Byłem akurat w drogim hotelu w Austin i nie było krzesła pod prysznic, więc nie ma mowy, żebym przesiadła się z wózka inwalidzkiego i usiadła pod prysznicem”. Sage pomyślał, że mógłby zadzwonić i poprosić o jeden, ale było już późno, a on nie chciał przechodzić przez kłopoty – postanowił wziąć prysznic następnego dnia w domu.

Wskazuje też na innedokumentację związaną z dostępnością, która pomogłaby niepełnosprawnym podróżnym, np. ilość miejsca między łóżkiem a podłogą. „Niektórzy ludzie używają podnośników Hoyer, aby dostać się z wózka inwalidzkiego do łóżka, a wiele hoteli ma łóżka z platformami, na których nie można wtoczyć nóg podnośnika Hoyer pod łóżko”, powiedział Sage. „To musi być udokumentowane, aby ludzie mogli zdecydować, czy ten pokój hotelowy będzie dla nich odpowiedni, czy nie.”

Ponadto obsługa klienta odgrywa dużą rolę w dostępności, nawet jeśli dotyczy aranżacji wnętrz. „Nie chodzi tylko o przestrzeń fizyczną, ale o szkolenie personelu” – powiedział Sage. Pracownicy powinni pomóc dostosować się do preferencji niepełnosprawnych podróżnych, szczególnie w odniesieniu do niektórych funkcji w pokoju. „Kiedy niepełnosprawny podróżny zamelduje się w hotelu, recepcja powinna zadać mu szereg pytań dotyczących jego potrzeb i preferencji w zakresie dostępności” – mówi. „Na przykład chciałbym, aby krzesło biurowe zostało usunięte z pokoju, ponieważ przeszkadza mi. Nigdy nie przenoszę się na krzesło biurowe”.

Nawet personel, który nie ma bezpośredniego kontaktu z gośćmi, powinien przejść szkolenie. „W każdym miejscu, w którym kiedykolwiek przebywałem, ręczna dysza prysznicowa jest codziennie umieszczana poza zasięgiem”, powiedział Sage. „Personel sprzątający nie jest przeszkolony, aby pozostawiać ręczną dyszę prysznicową zwisającą tam, gdzie mogę sięgnąć.”

Dlatego samo sprawdzenie wszystkich pól ADA może się nie udaćpraca wykonana podczas renowacji zabytkowego hotelu, a nawet zupełnie nowego budynku. „Myślę, że możesz być również bardzo niedostępny, spełniając wszystkie zasady”, powiedział Stayner. „Pokazuje to konieczność bardziej holistycznego myślenia o tym, co oznacza dostęp. Najlepiej byłoby, gdyby obejmował nie tylko fizyczne elementy budynków, ale także część związaną z gościnnością, aby ludzie czuli się mile widziani”.