Odkryj naturalne cuda suchego lasu Guánica

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 01:07

Zlokalizowany w południowo-zachodniej części Portoryko, z widokiem na spokojną zatokę Guánica, Las Stanowy Guánica obejmuje 9 000 akrów i należy do największych tropikalnych suchych lasów przybrzeżnych na świecie. To najbardziej sucha kraina Portoryko, ledwie dotknięta przez opady deszczu przez cały rok (w jaskrawym porównaniu z bujnym subtropikalnym lasem deszczowym El Yunque. Jeszcze bardziej zdumiewające jest to, że te drastycznie różne środowiska są oddalone od siebie o niecałe dwie godziny).

Bosque seco, czyli suchy las, jest znany jako las kserofityczny. Jest domem dla setek gatunków roślin (w tym licznych kaktusów, kolczastych krzewów i niskich, przysadzistych drzew), większej liczby gatunków ptaków niż wspomniany El Yunque oraz kilku gatunków gadów i płazów, jest to miejsce o surowym, dramatycznym pięknie, przesuszonym krajobrazie, który ma niemal nawiedzone piękno.

Ze względu na unikalny klimat oraz rodzimą florę i faunę, suchy las Guánica został uznany za rezerwat biosfery ONZ. Jest to jednodniowa wycieczka z San Juan (i wysoce polecana atrakcja, jeśli jesteś na południu wyspy), która jest tego warta, aby poznać wyjątkowe miejsce.

Zwiedzanie lasu

Z San Juan jedź drogą ekspresową 52 na południe do Ponce. Stąd jedź Trasą 2 na zachód doTrasa 116. Z Trasy 116 jedź Trasą 334 do lasu. Zobaczysz znak powitalny przy KM 6 na trasie 334. Daj sobie dwie godziny z San Juan do lasu, mniej niż pół godziny z Ponce.

Planowanie podróży

Las jest otwarty od 9:00 do 17:00. Nie ma opłat za zwiedzanie. Rozpocznij wędrówkę w centrum powitalnym, gdzie znajdziesz strażnika parku, mapy szlaków i informacje oraz toalety. Będziesz chciał założyć czapkę, nałożyć sporą ilość kremu przeciwsłonecznego i przynieść dużo wody. Jest to suche, gorące środowisko z trasami, które wahają się od łatwych do trudnych. Ubierz się odpowiednio!

Co zobaczyć i zrobić

Jest tu kilka szlaków, ale zaplanuj cały dzień w lesie, aby jak najlepiej go wykorzystać. Najpopularniejszy jest też jeden z najdłuższych: czterokilometrowy trekking do ruin zabytkowego Fortu Caprón. Jest to szeroki szlak (prawie droga), więc łatwo się nim poruszać. W zależności od tego, kiedy odwiedzasz (byłem tam w sierpniu), możesz zobaczyć las, który wygląda prawie zdrowo i zielono, jeśli jesteś tutaj w porze deszczowej – używam tego terminu stosunkowo – lub możesz zobaczyć bardziej szkieletową atmosferę, z gołymi drzewami i krzewami. Śpiew ptaków będzie Ci towarzyszył, a wielkie kaktusy i jaszczurki w zaroślach będą jedynymi dźwiękami, które przenikną głęboką ciszę lasu. Po drodze zobaczysz panoramiczne widoki na zatokę i opuszczoną cukrownię.

Wieża widokowa to wszystko, co pozostało z fortu, a natura odzyskuje większość tego, co kiedyś tu było. I chociaż ten bastion hiszpańskiej inżynierii wojskowej nigdy nie doczekał się znaczącej akcji, wartozauważając, że zmierzył się z pierwszymi żołnierzami amerykańskimi, którzy najechali Portoryko podczas wojny z Hiszpanią w 1898 roku. Żałosnie słaba wieża nie miała zbyt wiele do walki, ale mój przewodnik znalazł w pobliżu pociski z amerykańskiego karabinu podczas jednej ze swoich wycieczek tutaj. Kiedy tu dotrzesz, dojdziesz do krętych schodów prowadzących do murów obronnych wieży, gdzie będziesz mógł podziwiać wspaniałe widoki i (miejmy nadzieję) przyjemny powiew wiatru. Możesz także wejść do wieży, która przez lata była pokryta graffiti.

Jeśli nie chcesz robić (lub nie masz czasu) pełnej czteromilowej wędrówki do wieży, oto wskazówka. Pozostań na trasie 334 za wejściem do lasu. Po minięciu plaży Jaboncillo po lewej stronie zobaczysz starą wieżę ciśnień. Miń ten punkt orientacyjny, a dojdziesz do nieoficjalnego wejścia do lasu po lewej stronie, gdzie jest tylko tyle miejsca, aby zaparkować samochód lub dwa. Nie ma żadnych znaków, więc uważnie go wypatruj. Stąd wąska trasa (nieoznaczona) zabierze Cię do lasu i zabierze kilka godzin na wędrówkę.

Szlak fortu jest jednym z kilku, które wiją się przez las. Szlak Ballena jest krótszy i prowadzi do zatoki Ballena i bocznego szlaku, który prowadzi do stuletniego drzewa Guayacán. Inne szlaki prowadzą do naturalnych jaskiń i wybrzeża.

Ostatnia wskazówka: po dniu spędzonym w lesie udaj się na jedną z plaż wzdłuż wybrzeża i zakończ zasłużoną kolacją dla smakoszy w Alexandra lub Las Palmas lub nawet nocleg na plaży Copamarina Ośrodek.