Peranakan Mansion – wielki XIX-wieczny dom w Penang, Malezja

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 01:00

The Peranakan Mansion na Church Street, Georgetown, Penang w Malezji jest pomnikiem ambicji jednego człowieka, Kapitana Cina Chung Keng Kwee.

Urodzony w Chinach młody Chung wyemigrował do Penang i ostatecznie wspiął się w szeregi tajnego stowarzyszenia Hai San, które kontrolowało siłę roboczą górników w królewskim stanie Perak. U szczytu swojej władzy, mianowany superintendentem wszystkich Chińczyków w Penang (Kapitan Cina), Chung nabył posiadłość wzdłuż Church Street i zbudował duży dwupiętrowy dom oraz rodzinną świątynię.

Nazwał swoją rezydencję „Hai Kee Chan” lub Morski Sklep Pamięci i zaprojektował ją w stylu eklektycznym Cieśniny, preferowanym przez Peranakana swoich czasów (chociaż sam nie był Peranakanem; więcej o tej wyjątkowej kulturze, przeczytaj o Peranakanie Malezji i Singapuru).

Ukończony w 1895 r. Hai Kee Chan łączył elementy architektoniczne zarówno ze Wschodu, jak i Zachodu: otwarty dziedziniec przypominający chińskie kamienice był wsparty fantazyjnymi elementami ślusarskimi sprowadzonymi z Glasgow; Tradycyjnie umeblowane przedpokoje, w których mieszkały konkubiny i dzieci Chunga, wychodziły na Church Street z pełnowymiarowych francuskich okien.

Upadek Muzeum Peranakan iOdrodzenie

Niestety, upadek fortuny rodziny po II wojnie światowej pozostawił Hai Kee Chan w niepewnym stanie przez większość XX wieku. Sprawy zaczęły się poprawiać, gdy nieruchomość nabył architekt z Penang i rodowity Peranakan Peter Soon. Namiętny kolekcjoner autentycznych antyków z Peranakan, wkrótce zabrał się do pracy przy przywracaniu domu do pierwotnego stanu.

Dzisiaj Hai Kee Chan jest lepiej znany opinii publicznej jako rezydencja Peranakan; Osobista kolekcja Petera Soona składająca się z ponad 1000 peranakańskich artefaktów wypełnia wnętrze rezydencji, aby namalować obraz tego, jak żyła klasa wyższa w czasach Kapitana.

Przejdź do następnej strony, aby spojrzeć na dziedziniec, pierwszy przystanek podczas każdej wycieczki po rezydencji Peranakan.

Główny korytarz rezydencji Peranakan

Rezydencja Peranakan znajduje się przy ulicy Lebuh Gereja 29 (ulica kościelna) po wschodniej stronie Georgetown, historycznego centrum Penang. (Oficjalna strona, lokalizacja w Mapach Google). Rezydencja jest otwarta dla zwiedzających od 9:30 do 17:00; goście mogą skorzystać z codziennych wycieczek o godzinie 11:30 i 15:30.

Dziedziniec, który wita gości po wejściu, wygląda jak każde centralne atrium typowe dla rezydencji bogatego biznesmena, chociaż materiały zdradzają pochodzenie z całego świata: chińskie rzeźby dzielą przestrzeń z płytkami podłogowymi ze Staffordshire w Anglii i żelaznymi kolumnami sprowadzonymi z Glasgow, Szkocja.

Odw centralnym atrium i otaczającym je korytarzu odwiedzający mogą wejść do dowolnego z kilku pomieszczeń na obrzeżach lub wejść po schodach na drugie piętro. Przejdź do następnej strony, aby wejść do damskiego przedpokoju na parterze.

Kobiety kwatery, rezydencja Peranakan

Nawet w domach myślących przyszłościowo Chińczyków, takich jak Kapitan Chung, kobiety były najlepiej widziane, a nie słyszane.

Na szczęście dla domu Chunga kobietom przydzielono luksusowe, ale odosobnione pomieszczenia mieszkalne na parterze domu. Cztery żony Chunga i wiele córek prawdopodobnie spędzały całe dnie grając w peranakańską grę karcianą lub plotkując w pokoju od strony Church Street.

Tabelę uzupełniają antyki z końca XIX wieku: lustra, meble inkrustowane masą perłową, talia kart z cheki, spluwaczka do żucia betelu i tradycyjne peranakańskie kosze z jedzeniem.

Mistrzowskie dzieło na drzwiach rezydencji Peranakan

Drzwi poprzedzające kwaterę kobiet mają drewniane ekrany, które zasługują na bliższe przyjrzenie się: krzewy, ptaki i misterne dzieła filigranowe zostały wyrzeźbione z pojedynczych kawałków drewna, rozciągających się w ostrym reliefie po wewnętrznej stronie drzwi.

Kapitan Chung sprowadził do tego zadania siedmiu mistrzów rzeźbiarstwa z Guangzhou; na gotowym produkcie można zobaczyć ślady ich imion i ich domowych warsztatów.

Główna Jadalnia,Rezydencja Peranakan

Po drugiej stronie domu znajduje się wspaniała jadalnia, w której Kapitan jadał ze swoimi znakomitymi gośćmi.

Dwa duże lustra wiszą po przeciwnych stronach pokoju. Te lustra były przydatne w czasach przed kamerami CCTV; Ze swojej pozycji u szczytu stołu, Chung mógł spojrzeć w lustro po prawej, aby zobaczyć, kto wchodzi do drzwi wejściowych, lub spojrzeć w lustro po lewej, aby zobaczyć, kto wchodzi lub schodzi po schodach.

Pomieszczenia „angielskie” i „chińskie” w rezydencji Peranakan

Jako Kapitan Cina, Chung robił interesy z każdą społecznością w Penang i Perak – a ktoś, kto miał środki Chunga, robił wszystko, co mógł, aby ich goście czuli się jak w domu.

Dwa pokoje otaczające jadalnię na poprzedniej stronie są udekorowane w radykalnie różnych stylach, odpowiednich dla kultur, z którymi Chung był przyzwyczajony do czynienia. W sali „angielskiej” znajdują się meble i dekoracje w stylu europejskim, w tym wiktoriańskie szafki i szlachetna porcelana kostna. Brytyjscy administratorzy kolonialni, tacy jak William Pickering i Sir Andrew Clarke, zostaliby przyprowadzeni do tego pokoju na dyskusję po kolacji.

Pomieszczenie naprzeciwko jest urządzone w bardziej tradycyjnym stylu chińskim (powyżej), z meblami inkrustowanymi macicą perłową i niebieskimi chińskimi wazonami.

Prywatne kwatery rezydencji Peranakan na drugim piętrze

Pokoje na wyższych piętrach służyły jako osobiste pomieszczenia mieszkalne dla Chunga i jego rodziny. Tutaj znajdziesz serię portretów przedstawiających Chunga, jego żonę i jego własnych rodziców w tradycyjnych chińskich strojach zwyczajowych mandarynek drugiej rangi.

Ta ranga została przyznana Chungowi (i wstecznie przekazana jego bezpośrednim przodkom) przez cesarzy mandżurskich, w uznaniu jego wkładu w sprawy imperialne w Chinach i Wietnamie.

Apartament dla nowożeńców w rezydencji Peranakan

Na piętrze goście mogą zobaczyć dwie różne sypialnie - jedną urządzoną w bardziej tradycyjny sposób peranakański i "apartament dla nowożeńców" urządzony zgodnie ze standardami z początku XX wieku.

Tradycyjne peranakińskie kobiety musiały opanować trzy umiejętności przed przystąpieniem do małżeństwa: haftowanie, gotowanie i robienie tradycyjnych kapci z koralików, znanych jako kasot manek (Wikipedia). Przykłady haftów peranakańskich i koralików kasot manek można znaleźć w tradycyjnej sypialni.

Suknia ślubna na wystawie na piętrze

Apartament dla nowożeńców zawiera łóżko z bardziej nowoczesną suknią ślubną. Gdy XIX wiek ustąpił miejsca XX, zmieniły się obyczaje ślubne Peranakan - wyszukana suknia ślubna typowa dla tradycyjnych ceremonii przekształciła się w białe suknie ślubne i smokingi typowe dla angielskich wesel. (Peranakanie)szczęśliwie zaadoptował angielskie mody.)

Żaden z pokoi w rezydencji nie ma dołączonej łazienki; panowie i kochanki domu zajmowali się nocnikami, które rano służba przynosiła do latryn.

Muzeum Biżuterii Peranakan Mansion

Budynek przylegający do rezydencji został gruntownie odnowiony, aby pomieścić bezcenną kolekcję biżuterii Peranakan Petera Soona.

Dobrzy Peranakan od dawna szanują dobrą biżuterię; Muzeum Biżuterii jest kuratorem ogromnej kolekcji bransoletek, kolczyków, tiar i tradycyjnych broszek zwanych kerosang, które trzymały razem Peranakan kebaya (góry bluzek).

Przejdź do 11 z 11 poniżej. >

Świątynia przodków Chung obok rezydencji Peranakan

Wąskie przejście prowadzi z rezydencji do sąsiedniej świątyni przodków Chung, która nadal należy do rodziny Chung. Świątynia została ukończona w 1899 roku i zbudowana według bardziej tradycyjnych specyfikacji przez rzemieślników sprowadzonych z Chin.

Cztery pokolenia przodków Chung (poczynając od samego Kapitana Chunga) są czczone w tej świątyni; W ołtarzu głównym znajdują się wizerunki potomków Kapitana. W przeciwieństwie do rezydencji, starożytna świątynia co do joty przestrzega tradycyjnego chińskiego podręcznika: drewniane panele zdobione złotymi liśćmi, stiukowe rzeźby przedstawiające ulubione chińskie opowieści ludowe Kapitana i „drzwibogów strzegących wejścia od strony ulicy.

Meble w świątyni przodków zdobią motywy nietoperzy; nietoperze są pomyślne w chińskiej kulturze. W krokwiach można zobaczyć prawdziwe nietoperze.