Podstawowe informacje o misji Dolores

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 01:00

Misja Dolores została założona 26 czerwca 1776 przez księdza Francisco Palou. Oficjalna nazwa, Mission San Francisco de Asis, honoruje św. Franciszka z Asyżu.

Ciekawe fakty dotyczące misji Dolores

Misja San Francisco de Asis znana jest również jako Mission Dolores. Jest to najstarszy nietknięty, oryginalny budynek misyjny w Kalifornii.

Co musisz wiedzieć o misji Dolores

Misja San Francisco de Asis znajduje się na skrzyżowaniu ulic 16th i Dolores.

Możesz uzyskać godziny, adres i informacje o transporcie na stronie Mission Dolores.

Historia misji San Francisco de Asis: 1776 do dnia dzisiejszego

17 czerwca 1776 r. porucznik Jose Moraga, 16 żołnierzy i niewielka grupa kolonistów opuściło Monterey Presidio do Zatoki San Francisco. Partia obejmowała żony i dzieci żołnierzy, a także kilku hiszpańsko-amerykańskich osadników. Zabrali ze sobą około 200 sztuk bydła. Większość ich dostaw została wysłana drogą morską na statku San Carlos, który odpłynął w tym samym czasie co armia lądowa.

Wśród podróżników byli ojcowie Francisco Palou i Pedro Cambon. Przebycie około 120 mil zajęło im cztery dni. Kiedy przybyli na to, co jest teraz SanFrancisco, założyli obóz na brzegu jeziora. Wcześniej odkrywca Juan Bautista de Anza nazwał jezioro Laguna de Nuestra Senora de los Dolores (Jezioro Matki Boskiej Bolesnej), w którym misja otrzymała przydomek Mission Dolores.

Moraga kazała zbudować altanę. Ojcowie odprawili tam pierwszą mszę w uroczystość świętych Piotra i Pawła 27 czerwca 1776 r. - zaledwie pięć dni przed podpisaniem Deklaracji Niepodległości w Filadelfii. Niektórzy twierdzą, że misja została założona tego dnia, ale oficjalne poświęcenie nastąpiło później.

18 sierpnia przypłynął statek San Carlos. Budowa Mission Dolores rozpoczęła się natychmiast, ale z poświęceniem kościoła musieli poczekać. Ojcowie czekali na wiadomość od kapitana Rivery, który nie chciał budować Mission Dolores. Jego przełożony, wicekról w Mexico City, nie zgodził się z tym, ale Ojcowie czekali tygodniami, aż dostali potrzebne dokumenty kościelne.

Misja została poświęcona 9 października. Niektórzy twierdzą, że ta data jest oficjalną datą założenia i jest to data, którą ojciec Palao odnotował w księgach kościelnych.

Meksykańskie władze obiecały ojcu Junipero Serra, że jeśli znajdą port, będzie mógł nazwać najnowszego w łańcuchu imieniem swojego patrona, świętego Franciszka z Asyżu. Ta lokalizacja miała jedną, więc została nazwana Misja San Francisco de Asis.

Wczesne lata misji Dolores

Misja Dolores wkrótce stała się popularna wśród tubylców z tego obszaru, którym podobało się jedzenie i ochrona, jakie zapewnia.

Niektórzy twierdzą, że nie rozumiejąZłożone idee religijne Hiszpanów, podczas gdy inni twierdzą, że księża byli wobec nich zbyt surowi i surowi. Bez względu na przyczynę, wielu z nich uciekło z Mission Dolores (tylko 200 w 1796). Problem z uciekinierami był gorszy w San Francisco niż w innych miejscach, gdzie tubylcy mieli wiele pokus z pobliskiego Presidio i innych tubylców po drugiej stronie zatoki. Uciekinierzy powodowali również napięcia z wojskiem, które zmęczyło się wychodzeniem po nich.

Kościół Mission Dolores był kilkakrotnie przenoszony, zanim obecna kaplica została zbudowana i ukończona w 1791 roku.

Misja Dolores 1800-1820

Wilgotna pogoda i choroby przenoszone przez cudzoziemców dały się we znaki rodzimym neofitom, a 5000 z nich zmarło podczas epidemii odry. Ci, którzy przeżyli, cierpieli w wilgotnym klimacie. W 1817 r. Ojcowie otworzyli szpital w San Rafael, na północ od zatoki, gdzie pogoda była lepsza.

Misja Dolores w latach 1820-1830

W latach 30. XIX wieku miejsce to zaczęło być nazywane Mission Dolores, po pobliskim strumieniu i lagunie, a także nie było mylone z Mission San Francisco Solano, która znajduje się w mieście Sonoma.

Sekularyzacja i misja Dolores

W 1834 r. rząd meksykański postanowił zamknąć wszystkie misje w Kalifornii i sprzedać ziemię. Misja Dolores była pierwszą, która uległa sekularyzacji. Indianie nie chcieli wracać i nikt go nie kupił, więc pozostał własnością rządu meksykańskiego. W 1846 roku Kalifornia stała się częścią Stanów Zjednoczonych, a władzę przejęli amerykańscy księża.

KiedyKalifornijska gorączka złota rozpoczęła się w 1849 roku, obszar ten stał się popularnym miejscem wyścigów konnych, hazardu i picia. Reformy rolne odebrały ziemię tubylcom i wkrótce na starym cmentarzu było więcej tablic nagrobnych irlandzkich niż hiszpańskich.

Misja Dolores w XX wieku

Stary budynek Mission Dolores jest dziś otoczony przez miasto. Kościół i cmentarz to wszystko, co przetrwało z pierwotnego kompleksu, ale nadal służy mieszkańcom sąsiedztwa i czasami odbywają się w nim msze. Jednak większość nabożeństw odbywa się w nowszej bazylice obok.

Misja San Francisco de Asis Układ, plan piętra, budynki i tereny

Pierwszym budynkiem w Mission San Francisco była altana z tiulu (trzciny) zbudowana przez hiszpańskich żołnierzy.

Kiedy statek San Carlos przybył z zaopatrzeniem w sierpniu, rozpoczęto budowę bardziej trwałych budynków. Pierwsze budynki zostały ukończone do 1 września, w tym mała kaplica wykonana z drewna otynkowanego błotem, z dachem z trzciny tiulowej. Budynki te znajdowały się około jednej dziesiątej mili od obecnej lokalizacji.

Od 1776 do 1788 zbudowano cztery kościoły. Każdy z nich został zburzony, ponieważ stał na dobrej glebie pod uprawę, a dobrej ziemi uprawnej brakowało. Do 1781 r. misja osiadła w obecnym miejscu, a skrzydło czworoboku zostało ukończone.

Obecny budynek w Mission San Francisco został rozpoczęty w 1785 i ukończony w 1791. Elastyczna konstrukcja z bali sekwoi połączonych ze sobą za pomocą pasów z surowej skóry i drewnianych kołków,był tak wytrzymały, że przetrwał trzęsienia ziemi w 1906 i 1989 roku. Budynek ma 114 stóp długości i 22 stopy szerokości, a jego ściany z cegły mają grubość 4 stóp. Zapisy historyczne mówią, że do jego zbudowania potrzeba było 36 000 cegieł adobe.

Wewnątrz kaplicy, obecna podłoga wyłożona kafelkami była pierwotnie brudna i nie było miejsc siedzących, ale poza tym niewiele się zmieniło od 1791 roku. Dekoracja na suficie została przemalowana zgodnie z pierwotnym projektem. Ściany również były pierwotnie pomalowane wzorami, ale zostały zamalowane w latach 50. XX wieku. Na prawej ścianie znajduje się duży dziewiętnastowieczny obraz na płótnie, który co roku podczas tygodnia wielkanocnego był przenoszony na front kościoła.

reredos pochodzi z San Blas w Meksyku w 1796 roku. Dwa ołtarze boczne, również wykonane w Meksyku, zostały sprowadzone do misji w 1810 roku. Trzy dzwony misji zostały odlane w Meksyku w latach 90. XVIII wieku i upamiętniają świętych Józefa, Franciszka i Marcina. Czcionki umieszczone na tylnych ścianach to tabliczki sprowadzone z Chin przez Filipiny.

W ścianach kaplicy znajdują się cztery oznaczone miejsca pochówku: William Leidesdorff, wczesny afroamerykański biznesmen; Rodzina Noe; Porucznik Joaquin Moraga, przywódca ekspedycji założycielskiej, i Richard Carroll, pierwszy pastor po tym, jak San Francisco stał się archidiecezją.

Gdy misja przetrwała trzęsienie ziemi w 1906 roku, do drewnianych kratownic dodano stal, aby je wzmocnić. Zabytkowa budowla zmierzyła się z największym wyzwaniem pod koniec lat 90., kiedy chrząszcze żywiące się drewnem groziły jej zniszczeniem ugryzienie po ugryzieniu. Jednak dzięki szeroko zakrojonym wysiłkom personelu misji i naukowców,żuki zostały zabite, a misja została uratowana.

Dzisiaj Mission San Francisco jest najstarszym nienaruszonym budynkiem w mieście San Francisco.

Zdjęcie wnętrza w misji San Francisco de Asis

Jasnokolorowy i wzorzysty sufit we wnętrzu misji to tylko część jej uroku. Wzory jodełkowe na suficie są podobne do tych w koszach tkanych przez miejscowe tubylcze kobiety.

Zdobiona rzeźba za ołtarzem przybyła do San Francisco z San Blas w Meksyku pod koniec XIX wieku. Nazywa się to reredos.

Zdjęcia z misji San Francisco de Asis

Powyższy obrazek pokazuje markę bydła misji. Został pobrany z próbek wystawionych w Mission San Francisco Solano i Mission San Antonio.