Dzień Wszystkich Świętych – Polska i Litwa

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:59

Dzień Wszystkich Świętych, obchodzony 1 listopada, to ważne święto obchodzone zwłaszcza w Polsce i na Litwie, które daje możliwość rozpoznania zmarłego. Jeśli uczysz się o polskiej kulturze lub litewskich świętach albo odwiedzasz Polskę lub Litwę podczas Wszystkich Świętych i Zadusznych, warto wiedzieć, o co chodzi w tym dniu. Podobieństwa istnieją między sposobem, w jaki oba kraje obchodzą to święto, po części dlatego, że Litwa i Polska były kiedyś jednym krajem.

Obserwacje Wszystkich Świętych

Tej nocy odwiedzane są cmentarze, a na grobach umieszczane są świece i kwiaty, podczas gdy żywi odmawiają modlitwy za zmarłych. Charakter święta nie nakazuje dekorować tylko grobów członków rodziny; Odwiedzane są także stare i zapomniane groby oraz groby obcych. Na poziomie krajowym honorowane są groby ważnych postaci i grobowce wojskowe.

Świece w kolorowych szklanych słojach, których jest tysiące, oświetlają cmentarze w Dzień Wszystkich Świętych, a dzień, który inaczej można by uznać za żałobny, zamienia się w piękny i jasny. Dodatkowo jest to okazja dla członków rodziny do związania się i zapamiętania tych, których stracili. Ten czas może być również czasem uzdrowienia: w obu przypadkach ostatni wiekW Polsce i na Litwie populacje zostały zredukowane przez wojny, okupacyjne reżimy i deportacje, a ten dzień może być, kiedy zwykle milczące osoby mówią o swoich stratach. Odprawiana jest msza dla tych, którzy chcą chodzić do kościoła i modlić się za zmarłych.

Rodziny mogą wspólnie zjeść posiłek, pozostawiając puste miejsce z talerzem wypełnionym jedzeniem i pełną szklanką jako sposobem uhonorowania tych, którzy odeszli.

Halloween i Wszystkich Świętych

Halloween nie jest obchodzony w Polsce czy na Litwie tak jak w Stanach Zjednoczonych, ale Dzień Wszystkich Świętych przywołuje starożytny aspekt tradycji Halloween, opisujący zderzenie świata żywych ze światem zmarłych. Po Dniu Wszystkich Świętych następuje Dzień Zaduszny (2 listopada) i to wieczorem między tymi dwoma dniami minione pokolenia wierzyły, że zmarli odwiedzą żywych lub wrócą do swoich domów. Na Litwie dzień ten nazywa się Vėlinės, a jego historia jest przesiąknięta pogańską legendą, kiedy uczty i uroczystości wspominały tych, którzy żyli wcześniej. W przeszłości, po odwiedzeniu grobów zmarłych, członkowie rodziny wspólnie wracali do domu, aby zjeść siedem potraw, które „dzielono” z martwymi duszami odwiedzającymi Ziemię – okna i drzwi pozostawiano otwarte, aby ułatwić im przybycie i odejście.

Różne przesądy tradycyjnie otaczały ten dzień, takie jak zła pogoda oznaczająca rok śmierci i idea, że kościoły są w tym dniu wypełnione duszami.