Wprowadzenie do wielkiej piątki afrykańskich zwierząt safari

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:39

Jeśli planujesz afrykańskie safari, wiesz, że określenie „Wielka Piątka” jest jednym z najczęściej używanych haseł marketingowych w branży safari. Rezerwy gier, które są gospodarzem Wielkiej Piątki, zwykle wykorzystują ten fakt jako swój największy punkt sprzedaży – ale co to oznacza? W rezerwatach dzikich zwierząt i parkach narodowych Afryki Południowej Wielka Piątka reprezentuje członków rodziny królewskiej safari - lew afrykański, lampart afrykański, słoń afrykański, bawół przylądkowy i nosorożec (biały lub czarny).

Zdanie to zostało pierwotnie wymyślone przez myśliwych zajmujących się wczesnymi zwierzętami, którzy uznali, że te gatunki są najtrudniejszymi i najniebezpieczniejszymi zwierzętami do polowania na piechotę. To uczyniło z nich największe nagrody, stąd Wielka Piątka. Dziś określenie to reprezentuje najbardziej poszukiwane obserwacje safari – chociaż w rzeczywistości jest to kwestia osobistych preferencji. Niektóre z najbardziej zagrożonych, pięknych lub charyzmatycznych zwierząt afrykańskich nie znajdują się na liście Wielkiej Piątki, w tym gepard, afrykański dziki pies, żyrafa i hipopotam.

Słoń afrykański

Słoń afrykański (Loxodonta africana) jest największym i najcięższym zwierzęciem lądowym na świecie, z największym w historii osobnikiem ważącym ponad 10 ton/22,000 funtów. Występują w 37 krajach subsaharyjskich i są w stanie przetrwać w wielu różnych siedliskach, od bujnych mokradeł po suche pustynie.

Słonie afrykańskie są doskonale przystosowane do swojego środowiska, od grubej na cal skóry (która chroni je przed ostrymi cierniami krzewu) po ogromne uszy (które pomagają rozpraszać ciepło i regulować temperaturę ciała). Mogą zużywać do 50 galonów wody i 375 funtów roślinności każdego dnia.

Słonie to bardzo towarzyskie zwierzęta. Żyją w grupach kierowanych przez matriarchę, które często liczą ponad 100 osób i komunikują się za pomocą różnych pomruków o niskiej częstotliwości, które mogą przebyć wiele mil. Cielęta płci żeńskiej zwykle pozostają w stadzie przez całe życie, podczas gdy młode samce odchodzą, by tworzyć grupy kawalerów i ostatecznie tworzyć własne stada.

W latach 70. i 80. globalny popyt na kość słoniową doprowadził do dramatycznego spadku liczby słoni. Zakaz wszelkiego handlu kością słoniową pomógł ustabilizować populację do około 600 000 w ciągu ostatniej dekady, ale kłusownictwo nadal stanowi poważny problem, zwłaszcza w częściach Afryki, gdzie panuje niestabilność polityczna. W związku z tym słoń afrykański jest wymieniony jako zagrożony na Czerwonej Liście IUCN.

Gdzie zobaczyć słonie: Park Narodowy Chobe, Botswana; Park Narodowy Addo Elephant, Republika Południowej Afryki; Park Narodowy Hwange, Zimbabwe; Park Narodowy South Luangwa, Zambia.

Lew Afrykański

Lew afrykański (Panthera leo) jest niekwestionowanym królem sawanny subsaharyjskieji jest drugim co do wielkości kotem na świecie po tygrysie. Chociaż lwy czasami polują w ciągu dnia, zazwyczaj są bardziej aktywne w nocy, dlatego większość obserwacji safari w ciągu dnia dotyczy kotów śpiących w cieniu. Lwy mogą spać do 20 godzin dziennie.

W przeciwieństwie do innych kotów, lwy są bardzo towarzyskimi zwierzętami. Żyją w stadach składających się zwykle z jednego (a czasami dwóch) samców, kilku samic i ich młodych. Lwice zwykle dokonują ciężkiego przeszczepu, jeśli chodzi o polowanie, często pracując razem, aby upolować większą zdobycz. Są łowcami zasadzek, używając ich płowego ubarwienia jako skutecznego kamuflażu.

Na wolności lwy mogą dożyć około 14 lat, chociaż większość stad doświadcza wysokiej śmiertelności młodych, podczas gdy samce często giną podczas walki o ochronę swojego terytorium. Samice lwów są w stanie zsynchronizować narodziny swoich młodych, aby mogły sobie nawzajem pomagać w ich wychowaniu. Młode rodzą się z rozetami, które z czasem zanikają.

Lwy mają niewiele naturalnych drapieżników, chociaż bawoły często depczą młode. Jak można było przewidzieć, największym zagrożeniem dla gatunku jest człowiek. Tradycyjne zwyczaje łowieckie, myśliwi o dużej zwierzynie łownej i utrata siedlisk na dużą skalę przyczyniły się do spadku populacji lwów w Afryce i jako taki lew jest również klasyfikowany jako zagrożony na Czerwonej Liście IUCN.

Gdzie zobaczyć lwa: Kgalagadi Transfrontier Park, Republika Południowej Afryki; Delta Okawango, Botswana; Rezerwat Narodowy Masajów Mara, Kenia, obszar chroniony Ngorongoro, Tanzania.

Leopard afrykański

TheLampart afrykański (Panthera pardus) jest najbardziej nieuchwytnym ze zwierząt Wielkiej Piątki. Naturalnie nieśmiałe i wyłącznie nocne, lamparty spędzają dzień w ukryciu. Są doskonałymi wspinaczami, wykorzystują drzewa do wyszukiwania zdobyczy i przechowywania świeżych zdobyczy z dala od padlinożerców, takich jak lwy i hieny. Jeśli szukasz lamparta, pamiętaj, aby spojrzeć w górę.

Leopardy są znakomicie zakamuflowane serią czarnych plamek lub rozet. Mają duże terytoria i rzadko przebywają w tym samym obszarze dłużej niż kilka dni. Samce mają większy zasięg niż samice i zaznaczają swoją obecność oddając mocz i zostawiając ślady pazurów. Są niezwykle silne i potrafią pokonać zdobycz znacznie większą od nich samych.

Ich umiejętności polowania zależą od ich zdolności do biegania z prędkością ponad 35 mil/56 kilometrów na godzinę. Mogą również skakać na 3 metry w górę i są doskonałymi pływakami. Lamparty występują w całej Afryce Subsaharyjskiej i są jednym z niewielu dużych gatunków zwierzyny łownej, które wciąż znajdują się poza parkami narodowymi.

Białe plamy na czubkach ogonów i tylnej części uszu sprawiają, że matki są widoczne dla ich młodych nawet w wysokiej trawie. Podobnie jak w przypadku innych gatunków Wielkiej Piątki, lamparty są zagrożone przez ludzi. Wkraczanie na tereny uprawne zmniejszyło ich siedlisko, podczas gdy rolnicy często je strzelają, aby powstrzymać ich przed zabijaniem zwierząt gospodarskich. Są one wymienione na Czerwonej Liście IUCN jako Narażone.

Gdzie zobaczyć lamparta: Rezerwat Dzikich Zwierząt Londolozi, Republika Południowej Afryki; Rezerwat Dzikich Zwierząt Moremi, Botswana; Park Narodowy South Luangwa, Zambia; Rezerwat Narodowy Samburu, Kenia.

PrzylądekBawół

Bawół przylądkowy (Syncerus caffer) występuje w bogatych w wodę rezerwatach zwierzyny łownej i parkach narodowych w Afryce Subsaharyjskiej. Istnieją cztery podgatunki bawołów przylądkowych, z których największy jest najczęściej spotykany w Afryce Wschodniej i Południowej.

Buffalo to groźne stworzenia, które zyskały sobie reputację jednego z najniebezpieczniejszych zwierząt w Afryce. Często są w złym humorze, zwłaszcza gdy są zagrożone, i są wyposażeni w zestaw śmiertelnie zakrzywionych rogów. Samiec bawołów może ważyć nawet 920 kilogramów/2, 010 funtów.

Pomimo swojej srogiej reputacji, bawoły są względnie pokojowe ze sobą, czasami gromadzą się na otwartych łąkach w stadach liczących ponad tysiąc osobników. Chronią swoich słabszych członków, często tworząc krąg obronny wokół chorych lub młodych zwierząt, gdy są atakowane przez grasujące lwy.

Bawole przylądkowe muszą pić codziennie i często znajdują się w pobliżu wody. Żywią się wysoką, szorstką trawą i krzewami i jako takie nie mogą żyć na pustyni. Bawół Cape nadal jest jednym z najbardziej poszukiwanych zwierząt trofeum dla łowców dużej zwierzyny i jest wyjątkowo podatny na choroby bydła domowego, takie jak księgosusz i gruźlica bydła.

Gdzie zobaczyć Cape Buffalo: Park Narodowy Krugera, Republika Południowej Afryki; Park Narodowy Chobe, Botswana; Park Narodowy Katavi, Tanzania; Park Narodowy Dolnego Zambezi, Zambia.

Biały i czarny nosorożec

Są dwagatunki nosorożców w Afryce: nosorożec czarny (Diceros bicornis) i nosorożec biały (Ceratotherium simum). Oba są zagrożone wyginięciem z powodu epidemii kłusownictwa spowodowanej popytem na róg nosorożca w kulturach azjatyckich. Szacuje się, że na wolności pozostało około 5 000 nosorożców czarnych i 20 000 nosorożców białych.

Już trzy podgatunki czarnego nosorożca zostały uznane za wymarłe, podczas gdy północny nosorożec biały wyginął na wolności. Konserwatorzy niestrudzenie pracują nad ochroną pozostałych podgatunków, ale ich przyszłość nie jest bezpieczna. Czarny nosorożec jest wymieniony jako krytycznie zagrożony na Czerwonej Liście IUCN.

Pomimo ich nazw nie ma różnicy w kolorze między nosorożcem czarnym a białym. Najłatwiejszym sposobem odróżnienia gatunków jest spojrzenie na ich usta – nosorożce czarne są spiczaste i chwytne, podczas gdy nosorożce białe są płaskie i szerokie. Holenderskie słowo oznaczające „szeroki” to „wijd” i jest to błędna wymowa tego słowa, która nadaje nazwę białemu nosorożcowi.

Czarne nosorożce są zwykle samotnikami i mają reputację złego usposobienia, podczas gdy białe nosorożce często żyją w parach. Czarne nosorożce preferują obszary pustynne i zarośla i są roślinożercami; podczas gdy nosorożce białe pasą się na obszarach otwartej sawanny. Uważa się, że nosorożce wędrowały po afrykańskich równinach od 50 milionów lat.

Gdzie zobaczyć Rhino: Park Narodowy Etosha, Namibia; Hluhluwe–Imfolozi Park, Republika Południowej Afryki; Rezerwat Lewa Widlife, Kenia; Park Narodowy Mkomazi, Tanzania

Artykuł zaktualizowany przez JessicęMacDonald