Jak przetrwać supertajfun

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:31

W tym artykule

Super tajfuny nie do końca się do ciebie podkradają. Każde ich poruszenie jest śledzone przez meteorologów z szeroko otwartymi oczami, którzy starają się ratować życie. Superkomputery buczą, określając potencjalne ścieżki, którymi może obrać moloch.

My wszyscy na małej wyspie Panglao w regionie Visayas na Filipinach wiedzieliśmy, że nadchodzi tajfun Haiyan. Mieliśmy dni na przygotowania. Co gorsza, trzęsienie ziemi o sile 7,2 nawiedziło region dwa tygodnie wcześniej; niektóre z uszkodzonych struktur na Bohol można było już obalić jednym pchnięciem. Wraz z innymi podróżnikami oglądałem zachody słońca, wiedząc, że wszystkie te wspaniałe odcienie pomarańczy i różu na horyzoncie oznaczają, że nadchodzą duże kłopoty.

Nie wiedzieliśmy wtedy, że byłby to najsilniejszy cyklon tropikalny odnotowany w momencie wyjścia na ląd. Jednominutowe podmuchy mierzono przy prędkości 195 mil na godzinę, a wiatry trwałe – 145 mil na godzinę. (Ten złowieszczy rekord został później pobity, gdy huragan Patricia uderzył w Meksyk w październiku 2015 r. Przypadkowo mieszkałem w lokalizacji poza siecią na Jukatanie i tam też miałem okazję się spotkać). jak nieważkie chwasty.

W 2016 roku badanie danych meteorologicznych ujawniło, że ocieplenie mórz spowodowałotajfuny urosły o 50% silniejsze w ciągu ostatnich 40 lat. Na wschodnich krańcach Azji tajfuny są coroczną plagą. Znany lokalnie na Filipinach jako tajfun Yolanda, tajfun Haiyan był 13. burzą w sezonie tajfunowym Pacyfiku 2013, najbardziej śmiercionośną od 1975 roku.

Kiedy otworzyłem oczy rano 7 listopada 2013 r., wiedziałem, że burza dotarła na wyspę, niewiele ponad 18 mil kwadratowych. Zasilanie było wyłączone, a mój pokój hotelowy na trzecim piętrze wibrował. Słyszałem wirujący „biały” szum, lekko przytłumiony, dochodzący z zewnątrz. Kiedy otworzyłem drzwi, by wyjrzeć, wiatr wyrwał mi je z uścisku, a ryk nasilił się. Okno na drugim końcu korytarza było otwarte. Papier i inne śmieci wirowały surrealistycznie w pomieszczeniu. Dołączyłam do innych gości skulonych na dole i obserwowałam, jak dojrzałe palmy pochylają się, całkowicie poziomo. Cudem pozostały zakorzenione.

Po burzy

Następnego ranka niebo było sennie błękitne, a powietrze nie poruszało się. Kontrast był niepokojący; czuł się jak pułapka mająca zwabić ocalałych na zewnątrz. Ale wszystko było jasne i wyszedłem, by gapić się i sapiąc na szkody.

Nie zdawaliśmy sobie sprawy, że po tajfunie utkniemy na całkowicie odciętej wyspie na kilka dni. Mosty zostały zablokowane lub uszkodzone. Wszystkie dostępne łodzie, które nie zostały przeniesione ani zniszczone, zostały skierowane do wyniesienia ofiar i pomocy humanitarnej.

Wypożyczyłem skuter, żeby zbadać wyspęi zobaczę, czy mógłbym jakoś pomóc. Kiedy zobaczyłem ciężkie przewody prowadzące do lądu, zwisające w wodzie, było oczywiste, że zasilanie nie zostanie przywrócone w najbliższym czasie. Stalowe wieże zostały poskręcane i powykrzywiane w gigantyczne, metalowe pająki.

Życie bez elektryczności jest niewygodne, ale życie bez wody jest niemożliwe. Krany wydawały tylko głębokie jęki. Z wyjątkiem Singapuru woda z kranu i tak nie jest bezpieczna do picia w Azji Południowo-Wschodniej, więc butelkowana woda jest zazwyczaj łatwa do znalezienia. Ładne hotele będą miały dla gości automaty z wodą. Podczas przygotowań złapałem kilka trzygalonowych pojemników z najbliższego minimarketu. W dniach poprzedzających tajfun Haiyan nie widziałem zbyt wiele paniki kupowania ani gromadzenia zapasów. Później jednak półki opustoszały.

Chociaż znalezienie bezpiecznej wody nie było dla nas problemem, trzeba było szukać bezpiecznej żywności. Gdy przez tydzień nie działały chłodzenie, smród gnijącego jedzenia był powszechny. Bez bieżącej wody i pracujących toalet wiele osób cierpiało na problemy żołądkowe. Wybory żywieniowe były ograniczone. Ryby nie były dostępne, więc jedliśmy głównie grillowane satay wieprzowe (szaszłyki), ponieważ były bezpieczne do jedzenia, gdy były ugotowane na otwartym ogniu. Unikaliśmy drobiu, ale jajka były uczciwą zwierzyną. (Poza Japonią jajka nie są chłodzone w Azji, ponieważ powłoka ochronna na skorupkach nie jest niszczona przez dezynfekujące środki czyszczące.)

Tajfun parł w kierunku Wietnamu i wydawał się zabierać ze sobą wszystkie bryzy. Żadne wentylatory nie obracały się w duszącym powietrzu. Właściwa higiena jest niezbędna, aby uniknąć infekcji i czerwonki w warunkach tropikalnych,ale utrzymanie higieny stało się wyzwaniem. Podobnie jak inni uwięzieni turyści, zacząłem myć się w morzu. Wycieczki na plażę obejmowały mydło i butelkę szamponu.

Jak przygotować się do tajfunu

Dla osób podróżujących jesienią do Japonii, na Filipiny lub na wybrzeże południowych Chin, oto jak przygotować się na trudne warunki pogodowe.

Zapisz się w STEP

Jeśli jesteś amerykańskim podróżnikiem i jeszcze tego nie zrobiłeś, zarejestruj się w programie Smart Traveller Enrollment Program Departamentu Stanu USA. Niezależnie od tego, czy możesz otrzymywać aktualizacje sytuacji, przynajmniej lokalny konsulat będzie wiedział, że jesteś w okolicy i może pomóc w ewakuacji, jeśli zajdzie taka potrzeba. Powinieneś również zapisać dane kontaktowe najbliższej ambasady.

Rób to, co każą Ci władze lokalne

Trzymaj spakowany bagaż i pod ręką paszport na wypadek konieczności ewakuacji z niewielkim wyprzedzeniem. Jeśli uważasz, że brakuje oficjalnych wskazówek, zwróć się do lokalnych mieszkańców. Dla wielu z nich tajfuny to regularne wydarzenia. Jeśli wydają się być zdenerwowani, prawdopodobnie też powinieneś być. Wylądowałem na Panglao tylko dlatego, że przestały kursować łodzie do Malapascua – mojego pierwotnego celu podróży. Gdy morze stawało się coraz bardziej wzburzone, doświadczony kapitan wezwał instynktownie do zaprzestania obsługi łodzi zamiast oficjalnych wskazówek. Na molo niemądrze zmusiłam go do ponownego przemyślenia, ale nie bez powodu przeżył dziesięciolecia tańczenia z Matką Naturą. Turyści, którzy ewakuowali się z Malapascua kilka dni później, musieli zostawić wszystko za sobą, a wyspa została wkrótce zniszczona.

Odsuń się daleko odObszar przybrzeżny

Kiedy zbliża się tajfun, najbezpieczniejszym miejscem do przebywania jest w głębi lądu i nad poziomem morza. Niemal niezmiennie przypływy i powodzie powodują najwięcej ofiar śmiertelnych podczas wielkich wydarzeń pogodowych. Gdy burza nadejdzie, przykucnij w miejscu i przeczekaj. Rozważnie porzuciłem swój śliczny bambusowy bungalow w pensjonacie niedaleko plaży i przeniosłem się do betonowego wieżowca hotelowego w głębi lądu. Ten ruch był zdecydowanie obniżony, ale był to duży wzrost przeżywalności!

Skontaktuj się z linią lotniczą i najbliższymi

Przed utratą komunikacji zadzwoń do swojej linii lotniczej i poinformuj o sytuacji. Zrób, co możesz, aby bliscy wiedzieli, że połączenie telefoniczne i internetowe zostanie utracone, a skontaktujesz się z nimi tak szybko, jak to możliwe. Najgorszą częścią tej męki był brak możliwości poinformowania przyjaciół i rodziny w domu, że jestem bezpieczny po tajfunie. Wszyscy widzieli obrazy w wiadomościach o tajfunie Haiyan uderzającym w region, w którym podróżowałem. Z wieżami komórkowymi skręconymi w stosy i wszystkimi liniami opuszczonymi, nie miałem żadnych środków komunikacji. W międzyczasie świat obserwował wzrost liczby ofiar śmiertelnych.

Naładuj wszystkie swoje urządzenia

Następnie oprzyj się pokusie używania ich do innych celów niż sprawdzanie aktualizacji. Zmieniłem ustawienia w telefonie, aby oszczędzać baterię. Pozostał naładowany przez cały tydzień.

Zdobądź gotówkę

Zdobądź tyle gotówki, ile myślisz, że będziesz potrzebować: sieci bankomatów nieuchronnie przestaną działać przez jakiś czas.

Napełnij wannę wodą

Możesz go później użyć do spłukiwania toalety. Opróżnij także hotelowe kosze na śmieci.

Nie zatrzymuj się w okolicy

Po burzy wynoś się. Przeszedłem szkolenie medyczne w wojsku, więc skontaktowałem się z różnymi organizacjami w sprawie pozostania w Visayas, aby pomóc. Wszyscy mówili mi to samo: jak najszybciej opuścić teren. Organizacjom pomocowym, co zrozumiałe, nie podoba się pomysł, by turyści o dobrych intencjach zamieniali się w pracowników pomocy humanitarnej. Pozostając w tyle, stajesz się potencjalną odpowiedzialnością i kolejną osobą, która potrzebuje jedzenia, wody i schronienia. Kiedy możesz, całkowicie opuść teren. W przypadku Tacloban, jednego z najbardziej dotkniętych miejsc, powszechne grabieże, a nawet strzelaniny stały się problemami, dopóki organy ścigania nie mogły się dostać.

Nie panikuj

Panikowanie nigdy nie jest dobrym pomysłem, ale nie jest też bagatelizowanie niebezpieczeństwa. Wszyscy jesteśmy podatni na „tendencyjność normalności”, błąd poznawczy, który powoduje, że ludzie bagatelizują zagrożenie. Jeśli chodzi o przetrwanie, błąd normalności może kosztować cenny czas, który można lepiej wykorzystać na ucieczkę przed niebezpieczeństwem.

Poznałem teraz dwa super tajfuny na plażach i nie interesuje mnie trzeci! Jeśli podczas podróży po Azji przypadkowo natkniesz się na niesprzyjającą pogodę, najlepiej pojechać gdzie indziej. Nie pozwól, aby nastawienie na normalność spowodowało, że się wahasz. Posłuchaj miejscowych, zrezygnuj z rezerwacji i rób to, co musisz. Co więcej, udaj się do najbliższego węzła miejskiego i złap niedrogi lot na zachód - może w słoneczne miejsce, takie jak Tajlandia lub Malezja.