Świątynie, które trzeba zobaczyć w Angkorze w Kambodży

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:19

Na początku IX wieku ne Imperium Brytyjskie wciąż było mrzonką, a Wikingowie nadal stanowili postrach społeczności nadmorskich. Ale w tym czasie pośród pól ryżowych dzisiejszej Kambodży zrastało się nowe imperium, którego budynki do dziś budzą podziw.

Imperium Khmerów, założone przez „króla królów” Dżajawarmana II w 802 r., a później skupione w stolicy Angkor, przetrwało około 700 lat i w okresie swojej świetności rządziło dzisiejszą Tajlandią, Laosem i części Wietnamu.

Angkor nie był pierwszą ani ostatnią stolicą Imperium, ale jest jedyną, która przetrwała próbę czasu. Jej najsłynniejsza budowla, mega-świątynia znana jako Angkor Wat, stoi poza murami Angkor Thom, rzeczywistej metropolii i miejsca, w którym znajduje się pałac królewski. Te, wraz z kilkoma peryferyjnymi świątyniami w różnym stanie zachowania, tworzą obecnie Park Archeologiczny Angkor, najważniejsze miejsce turystyczne Kambodży.

Świątynie Angkoru stoją w samym sercu Kambodży. Flaga Kambodży ma pośrodku Angkor Wat; Kambodżańscy nacjonaliści wciąż kipią na wspomnienie Tajlandii twierdzącej, że Angkor jest swoim własnym. Angkor Park przyciąga około dwóch milionów zagranicznych turystów rocznie, co daje do 80 milionów dolarów przychodów z turystyki arok.

Jeśli planujesz dołączyć do tłumów turystów przemierzających Siem Reap w drodze do Angkor Wat i okolicznych świątyń, przeczytaj to wyjaśnienie, zanim ruszysz dalej. W ten sposób unikniesz „zmęczenia świątyni”, nieumyślnego złego zachowania i zbyt małej wartości Twoich pieniędzy.

Jak wejść

Kambodżańskie miasteczko turystyczne Siem Reap jest głównym punktem wejścia do Parku Archeologicznego Angkor. Aby się tam dostać, podróżni albo przylatują przez międzynarodowe lotnisko Siem Reap, albo jeżdżą autobusem z Phnom Penh lub Bangkoku.

Po przybyciu do Siem Reap i zameldowaniu się w lokalnym hostelu musisz zdecydować, jak poradzić sobie z wycieczką po świątyniach Angkor. Zadaj sobie kilka pytań:

Ile dni możesz poświęcić na zwiedzanie świątyń Angkor? Przed wejściem do parku kupisz bilet wstępu, którego cena różni się w zależności od okresu ważności.

Nie możesz rozłożyć wykorzystania karnetów wielodniowych; należy ich używać tylko w kolejne dni.

Jakiego środka transportu zamierzasz użyć? W Siem Reap roi się od kierowców tuk-tuków, którzy chcą zabrać Twoją firmę. Zabiorą Cię na całodniową wycieczkę, która obejmuje mały tor (więcej o tym w następnym punkcie), zaczynając od Angkor Wat i krążąc między innymi po Bayon, Phnom Bakheng i Ta Prohm.

W sumie można wynająć tuk-tuka za około 15–30 USD dziennie, w zależności od liczby świątyń na trasie, przy niższych kosztach dziennych w przypadku kilku dnizatrudnia. Tuk-tuki mogą pomieścić do czterech turystów w jednej grupie, a wielu zapewnia gościom bezpłatną wodę pitną.

Dla podróżujących w pojedynkę możesz wynająć motodup (taksówkę motocyklową, w której jeździsz na tylnym siedzeniu za kierowcą) lub elektryczny „e-rower”, którym możesz jeździć samodzielnie. Staromodne rowery można wypożyczyć w Siem Reap codziennie.

Samochodowa taksówka to najszybszy, najwygodniejszy i oczywiście najdroższy sposób na zobaczenie świątyń. Będą one kosztować około 20-30 USD dziennie.

Chodzenie jest nierozważne: świątynie z tej listy są rozrzucone na ponad dwustu hektarach nieruchomości Siem Reap.

Małe i wielkie tory oraz przewodnicy

Dwa inne ważne pytania, które powinieneś sobie zadać przed rozpoczęciem zwiedzania świątyni Angkor, kontynuuj poniżej.

Ile świątyń planujesz zobaczyć? Nie bez powodu nazywa się to „zmęczeniem świątyni”. albo spędzasz zbyt mało czasu, oglądając zbyt wiele świątyń, albo spędzasz wiele dni nie robiąc nic poza włóczeniem się po parku Angkor. Albo cię zmęczy, ani nie pozostawi pozytywnego wrażenia z doświadczenia świątyni Angkor.

Możesz spędzić tylko jeden dzień na zwiedzaniu 10-kilometrowej pętli zwanej „małym torem”, rozpoczynającej się w Angkor Wat i biegnącej po nierównym prostokącie, który prowadzi przez dawne miasto Angkor Thom i niektóre świątynie bezpośrednio na zewnątrz ściany świątyni.

„Grand Circuit” obejmuje 16-kilometrową pętlę, która prowadzi na północ, obejmując kilka dodatkowych odległych świątyń, w tymPreah Khan i wschodni Mebon. Aby objąć Grand Circuit, musisz wziąć kilkudniowy bilet wstępu.

Do planu podróży można dołączyć więcej odległych świątyń, w tym Grupę Roluos i wspaniale rzeźbioną świątynię Banteay Srei.

Czy planujesz zwiedzać Angkor z przewodnikiem? Zalecamy; podczas gdy ta galeria zdjęć lub przeciętny przewodnik Lonely Planet z psimi uszami da Ci wgląd w obszar, który eksplorujesz, przewodnik turystyczny będzie w stanie odpowiedzieć na pytania i zapewnić bardziej spersonalizowane wrażenia z podróży, dopasowane do Twoich zainteresowań.

Jest to również etyczne: zatrudnianie lokalnych przewodników to najlepszy sposób, aby zasilić lokalną gospodarkę turystyczną swoimi tak potrzebnymi pieniędzmi.

The Khmer Angkor Tour Guide (KATGA) reprezentuje ponad 300 lokalnych przewodników przeszkolonych przez lokalne Ministerstwo Turystyki i UNESCO. Podróżni mogą wybrać przewodnika, który mówi co najmniej jednym z dziesięciu języków, w tym angielskim, niemieckim, tajskim, francuskim, chińskim mandaryńskim i włoskim.

Angkor Wat, Centrum Wszechświata

Wszystkie wycieczki po świątyniach Angkor zaczynają się tutaj: najdoskonalsza świątynia z czasów Angkoru w całym Siem Reap i prawdopodobnie we wszechświecie. Od czasu ponownego odkrycia przez europejskich odkrywców w połowie XIX wieku, ogromna masywność i zapierające dech w piersiach piękno Angkor Wat zachwycają pokolenia turystów.

Kompleks został zbudowany między 1130 a 1150 rokiem ne przez króla Suryavarmana II i składa się z ogromnej piramidy świątynnej o powierzchni 4250 na 5000 stóp, otoczonej fosą o powierzchni ponad 600stopy szerokie. „Enormous” nie oddaje sprawiedliwości: wystarczy stać przy bramie, aby zostać przytłoczonym ogromną skalą kompleksu.

Angkor Wat ma symbolizować wszechświat, tak jak rozumieli to Hindusi: fosa oznacza oceany wokół Ziemi; koncentryczne galerie reprezentują pasma górskie otaczające boską górę Meru, hinduską siedzibę bogów, którą ucieleśnia pięć centralnych wież. Ściany pokryte są rzeźbami przedstawiającymi boga Wisznu (któremu głównie poświęcono Angkor), a także inne sceny z mitologii hinduskiej.

"Na widok tej świątyni czuje się zmiażdżony duch, przerosła wyobraźnia. Patrzysz, podziwiasz i szanujesz. Milczysz. Bo gdzie są słowa pochwały dzieła sztuki, które nigdzie nie ma sobie równych na świecie?" napisał Henri Mouhot, pierwszy Europejczyk, który postawił stopę na Angkor Wat.

Ciekawostki: Co niezwykłe jak na hinduską strukturę religijną, cały kompleks jest zorientowany na zachód, w kierunku tradycyjnie kojarzonym ze śmiercią. Tajemnicę można rozwiązać, jeśli uwierzymy ekspertom, że Angkor Wat był świątynią grobową swojego budowniczego króla Surjawarmana II.

Phnom Bakheng, najlepszy do oglądania zachodu słońca

Z Angkor Wat możesz wyruszyć na 10-kilometrowy Small Circuit obejmujący najpopularniejsze miejsca świątyń Parku Angkor, z których wiele znajduje się wewnątrz lub tuż za fosą, która wyznacza dawną metropolię Angkor Thom, która służyła jako stolica Khmerów od 12 doXV wiek.

Świątynia Phnom Bakheng na wzgórzu znajduje się tuż przed przekroczeniem Południowej Bramy do Angkor Thom. Phnom Bakheng było centrum stolicy poprzedzającej Angkor Thom, Yashodhara; jego przypadkowe położenie na szczycie wzgórza dało mu imponujący widok na otaczającą równinę.

Na tym szczycie Khmerowie zbudowali pięciopoziomową piramidę z centralnym sanktuarium mieszczącym kamienny lingam, który przedstawiał hinduskiego boga Śiwę.

Dotarcie na szczyt wymaga wędrówki wspinającej się na 200 stóp do ściany świątyni; alternatywnie można wybrać się na przejażdżkę słoniem południową ścieżką na sam szczyt, zaczynając od godziny 16:00. Ponieważ wchodzenie lub schodzenie może być niebezpieczną pracą w ciemności, podróżnym nie wolno wchodzić po godzinie 17:30

Phnom Bakheng jest najpopularniejszym miejscem zachodu słońca w Angkorze. Wysokie wzniesienie pozwala podróżnikom obserwować zachód słońca nad równiną Angkor i jej świątyniami, a jego wspaniałe ciepłe promienie rzucają dramatyczne cienie na okolicę.

Ciekawostki: Phnom Bakheng zostało przekształcone w buddyjskie miejsce Theravada w XVI wieku, ale nadal przyciągało pielgrzymów z różnych wyznań aż do XX wieku, ponieważ przystawek, stela wychwalająca Allaha została pozostawiona w Phnom Bakheng przez arabskich gości.

Wjazd przez Bramę Południową

Za Angkor Wat i za Phnom Bakheng, pojedziesz na północ utwardzoną drogą parku Angkor do Południowej Bramy, która poprzedza Angkor Thom.

Fosa otacza Angkor Thom, wymagając przejścia przezgrobla do Bramy Południowej. Grobla jest wyłożona rzeźbami przerażających bóstw, zwróconych na zewnątrz od Angkor Thom, jakby chciały strzec przejścia.

Ciekawostki: bóstwa wzdłuż grobli przypominają hinduską legendę o ubijaniu morza mleka, stały temat w architekturze Angkor, również podsumowany w ogromnej płaskorzeźbie wzdłuż ściana wewnętrzna w Angkor Wat.

Devas (życzliwe bóstwa) flankują jedną stronę grobli, asury (złośliwe duchy) flankują drugą. Podobnie jak w legendzie, każda linia obejmuje tułów węża; w legendzie dewy i asury ciągnęły na przemian węża zwiniętego wokół góry, by ubijać morze mleka.

Bayon

Po koronacji w 1181 roku nasz stary przyjaciel Dżajawarman VII rozpoczął ogromny program robót publicznych, który znalazł swój ostateczny wyraz w jego stolicy Angkor Thom i świątyni w jej sercu, Bayon.

Podobnie jak Angkor Wat, Angkor Thom jest niczym innym jak fizyczną reprezentacją Wszechświata. Miasto podzielone jest na cztery części przez prostopadłe osie spotykające się pośrodku, z Bayon wznoszącym się w miejscu ich zbiegu: stojący jako łącznik między niebem a ziemią, symbol mitycznej góry Meru. Wyschnięta fosa zastąpiła kosmiczny ocean.

Turyści będą z przyjemnością odkrywać liczne wąskie przejścia w świątyni, w których niegdyś znajdowały się posągi pomniejszych lokalnych bóstw. Dolne galerie świątyni wypełnione są dobrze zachowanymi, niezwykle szczegółowymi płaskorzeźbami, przedstawiającymi wydarzenia zMitologia hinduska, historia Khmerów i fragmenty życia zwykłych poddanych Dżajawarmana.

Nic nie jest bardziej fascynujące niż las 54 wież na wyższym poziomie świątyni, z których każda ma cztery duże twarze zwrócone we wszystkich czterech kierunkach geograficznych, w sumie ponad 200 twarzy.

Ciekawostki: Twarze na wieżach są uderzająco podobne do samego króla Dżajawarmana!

Bafuon

Polana na północ od Bayon, Plac Zwycięstwa, zapewnia miejsca parkingowe dla samochodów turystycznych i tuk-tuków. Jest również otoczony przez niektóre z najcenniejszych budowli Angkor Thom, ponieważ wyznacza położenie dawnego pałacu królewskiego.

Piramida znana jako Baphuon znajduje się przed Placem Zwycięstwa.

Gdybyś odwiedził tę stronę pięćdziesiąt lat temu, zobaczyłbyś smutny bałagan, dekady zaniedbań i jawnej kradzieży osłabiły Baphuona. Po dziesięcioleciach 14-milionowych wysiłków sfinansowanych przez rząd francuski, Baphuon został ponownie otwarty dla turystów w 2011 roku.

Ukończony w XI wieku Baphuon reprezentuje typ budynku, który później naśladowały świątynie takie jak Angkor Wat wieki później: centralna iglica otoczona co najmniej jedną kamienną galerią, reprezentującą mityczną górę Meru z mitologii hinduskiej.

Kiedy Angkor przeszedł później z hinduizmu na buddyzm, Baphuon poszedł w jego ślady: po zachodniej stronie centralnej piramidy świątyni można zobaczyć niedokończonego leżącego Buddę. Galerie mają odpowiednią wysokość, aby zapewnić wspaniałe widoki naokoliczne drzewa i ruiny; spójrz na południe, aby zobaczyć wspaniałą perspektywę centralnej świątyni Bayon.

Ciekawostki: Baphuon i inne struktury Angkor Thom były pięknie zdobione metalami szlachetnymi w czasach swojej świetności. Dziennik podróży napisany przez chińskiego dyplomatę w 1297 r. opisuje Bayon, Baphuon i zaginiony pałac królewski w następujący sposób:

„Na północ od Złotej Wieży [Bayon], w odległości około dwustu jardów wznosi się Wieża Spiżowa [Baphuon], wyższa nawet niż Złota Wieża: naprawdę zdumiewające widowisko, z ponad dziesięcioma komorami u jego podstawy. Ćwierć mili dalej na północ znajduje się rezydencja króla. Nad jego prywatnym mieszkaniem wznosi się kolejna wieża ze złota. Są to pomniki, które sprawiły, że kupcy zza oceanu tak często mówią o „Kambodży bogatej i szlachetnej”.”>

Świątynia Phimeanakas

Idąc na północ od Bayon, mijając Baphuon, w końcu dotrzesz do ogrodzenia dawnego Pałacu Królewskiego. Z czasów świetności Pałacu pozostała tylko część muru obwodowego i piramidy Fimeanakasa.

Starożytni Khmerowie, podobnie jak Jawajczycy i Birmańczycy, budowali świątynie tylko z kamienia; inne budynki używały mniej trwałych materiałów, takich jak drewno, strzecha, glina i bambus. Pałac nie był wyjątkiem: z kwater mieszkalnych króla nie pozostało nic poza królewską świątynią Phimeanakas, która znajdowała się w ścisłym centrum królewskich apartamentów.

Zbudowany między 950 a 1050 AD przez króla Suryavarmana, Phimeanakas służył jakoPrywatna świątynia króla: Suryavarman i jego następcy oddawali cześć tam, zanim udali się do swoich prywatnych kwater w pobliżu (teraz utraconych dla historii). Dziś drewniane schody nałożone są na starożytne schody skierowane na zachód, aby ułatwić turystom wejście na trzy poziomy.

Ciekawostki:Górny poziom został zbudowany z pozłacanego drewna. Według legendy król mieszkał tu każdej nocy z boskim duchem, który zmienił kształt z nagi (siedmiogłowego węża) w dziewicę. Jeśli król nie wywiąże się ze swoich obowiązków, jego królestwo upadnie; jeśli dziewica się nie pojawi, król z pewnością umrze.

Królewskie Tarasy

Jeśli Phimeanakas reprezentuje dokładne centrum Terenów Pałacu Królewskiego, Królewskie Tarasy wyznaczają wschodnie granice Pałacu, zwrócone w stronę otwartego Placu Zwycięstwa, gdzie przed królem odbywały się parady i inne publiczne ceremonie. Oba tarasy mogły zostać zbudowane w XII wieku przez króla Dżajawarmana VII.

Taras Słoni rozciąga się na około 1000 stóp z północy na południe, przerywany pięcioma schodami. Wiele kamiennych paneli przedstawia słonie wyrzeźbione w reliefie, wyrzeźbione prawie w pełnym rozmiarze, łącznie z zamontowanymi kierowcami. Współczesne relacje wskazują, że król stał na Tarasie Słoni podczas parad i procesji i słyszał z tego miejsca królewskie audiencje.

Ściany wewnętrzne tarasu są wyjątkowo dobrze zachowane, z licznymi przedstawieniami garudy, świętych gęsi i zajęć sportowych, takich jak wyścigi rydwanów i zapasy.

Taras Trędowatego Króla zajmujejego nazwa pochodzi od posągu, który znajduje się na jego szczycie. Pierwotnie uważano, że reprezentuje króla Yasovarmana I, słynnego chorego na trąd, obecnie uważa się, że posąg należy do Yamy, khmerskiego boga śmierci.

Misterne rzeźby na ścianach Tarasu przedstawiają stworzenia z hinduskiej mitologii Khmerów: wszechobecne nagi (węże), demony stróżujące z maczugami i wyprofilowane apsary z gołymi brzuchami.

Jazda na małym torze

Trasa z Angkor Wat przez Bramę Południową aż do Placu Zwycięstwa stanowi pierwszą część zarówno 10-milowego małego obwodu, jak i 16-milowego Wielkiego obwodu.

Plac Zwycięstwa to rozwidlenie dróg: aby kontynuować mały tor, idź na wschód przez Bramę Zwycięstwa, opuszczając Angkor Thom, aby dotrzeć do świątyń Ta Keo i Ta Prohm, zanim zawrócisz do Angkor Wat.

Aby przejść do Grand Circuit, udasz się przez północną bramę Angkor Thom, aby okrążyć długą drogę z powrotem do Angkor Wat, mijając większy zestaw świątyń z epoki Angkoru: Preah Khan, Neak Pean, East Mebon, Pre Rup, Ta Prohm i Banteay Kdei.

Przejdź do 11 z 15 poniżej. >

Ta Keo, dotknięty pechem

Po udaniu się na wschód przez Bramę Zwycięstwa i opuszczenie Angkor Thom, udasz się do piramidy świątynnej z X wieku, stojącej tuż za murami miasta.

Ta Keo ma ponad 70 stóp wzrostu, a jego wysokość jest rozłożona na pięciu poziomach. Jego imponujący rozmiar kontrastuje z jego względnym brakiemzdobnictwa: badacze sugerują, że świątynia jest w rzeczywistości niedokończona, robotnicy upuszczają swoje narzędzia dopiero po rozpoczęciu pracy nad rzeźbami ściennymi.

Seria stromych schodów pozwala odwiedzającym wspiąć się na wyższy poziom, gdzie stoi pięć wież Ta Keo. Widoki z tarasów w świetle dziennym są wspaniałe i warte wysiłku, aby tam dotrzeć.

Ciekawostki:inskrypcja, powiązana z archeologiem Angkor G. Coedesem, wyjaśnia, dlaczego Ta Keo pozostała niedokończona: „Zanim został ukończony, uderzył go piorun”, znak pecha Angkorianom.

Przejdź do 12 z 15 poniżej. >

Ta Prohm

Zaraz na południe od Ta Keo pojawia się kolejny klasyk świątyni Angkor - pokryta dżunglą świątynia Ta Prohm.

Kamień może być opanowany przez roślinność, ale może to być zbawczy łaska Ta Prohm. Ta świątynia jest jedną z najpopularniejszych wśród odwiedzających Angkor, ponieważ jest jedną z najbardziej sugestywnych z całej parceli: jej surowy wygląd sprawił, że została ona nawet nakręcona gościnnie jako miejsce w pierwszym filmie Tomb Raider.

Ta Prohm została zbudowana przez króla Dżajawarmana VII dla swojej matki. W całości kompleks składa się z kilku niskich budynków otoczonych murem (lub tym, co z niego zostało), obejmującym obszar o wymiarach 1 959 na 3 281 stóp. Po jego konsekracji w 1186, Ta Prohm stał się aktywnym buddyjskim klasztorem i uniwersytetem: sanskrycki napis na miejscu liczy około 12 640 osób jako mieszkańców kompleksu, w tym 13 arcykapłanów, 2 740 urzędników, 2 232asystentów i 615 tancerzy.

Kiedy na początku XX wieku rozpoczęto działania ochronne, zdecydowano, że drzewa i roślinność pozostaną w dużej mierze na swoim miejscu. Dziś drzewa wyrosły (aw niektórych przypadkach zastąpiły) kamienną nadbudowę świątyni, zacieniając odwiedzających, gdy przechodzą przez ruiny wspaniałego centrum nauki.

Ciekawostki:Ta Prohm miało być uzupełnieniem pobliskiego kompleksu świątynnego Preah Khan, który z kolei był poświęcony ojcu króla Dżajawarmana VII.

Przejdź do 13 z 15 poniżej. >

Banteay Kdei, Świątynia Dwóch Stylów

Wielu turystów może przegapić ostatnią świątynię na Małym Torze. Ich strata: przestronne i zacienione tereny Banteay Kdei, w połączeniu ze stosunkowo małym ruchem, sprawiają, że Banteay Kdei jest wspaniałym miejscem dla odwiedzających, którzy mają czas, aby zatrzymać się i poczuć atmosferę.

Banteay Kdei leży na południowy wschód od Ta Prohm, na wpół zrujnowanego kompleksu czterech ogrodzeń, z których największa ma wymiary 297 stóp na 1640 stóp. Płodny król Jayavarman VII ukończył Banteay Kdei na początku XIII wieku. W projekcie świątyni widoczne są dwa różne style artystyczne, Angkor i Bayon.

Sama świątynia jest w dość zaawansowanym stanie rozkładu: jej struktura z miękkiego piaskowca zawaliła się w niektórych miejscach, a zewnętrzne ogrodzenie zostało zrekonstruowane przy użyciu ponownie użytych kamieni. A z powodu zmian dokonanych przez późniejszych królów hinduskich, Banteay Kdei nie ma symetrii bardziej popularnejświątynie takie jak Angkor Wat.

Banteay Kdei to ostatnia znacząca świątynia na Małym Torze; stąd udasz się kolejne cztery mile na południowy zachód, aby wrócić do Angkor Wat, skąd przybyłeś.

Ciekawostki: Nie przegap prostokątnego dziedzińca na wschodzie, znanego jako "Sala Tańczących Dziewczyn", której nazwa pochodzi od rzeźbionych tancerek na jego zewnętrznej stronie.

Przejdź do 14 z 15 poniżej. >

Rozpocznij z Preah Khan na Grand Circuit

Musisz wziąć co najmniej trzydniowy karnet, jeśli Grand Circuit znajduje się na twoim radarze. Ta 16-kilometrowa trasa odbiega od Małego Obwodu na Placu Zwycięstwa. Zamiast kierować się na wschód, skierujesz się na północ, skręcając na wschód dopiero po wyjściu z Angkor Thom przez Północną Bramę.

Pierwsza (i najwspanialsza) świątynia na Wielkim Toru, Preah Khan, ma historię ściśle związaną z królami Angkoru. W tym miejscu stał kiedyś pałac króla Jasowarmana II; Król Jayavarman VII zbudował tu Preah Khan trzydzieści lat później, dedykując świątynię swojemu ojcu (co czyni ją męskim odpowiednikiem Ta Prohm, który był poświęcony jego matce).

Świątynia w końcu stała się buddyjskim klasztorem, który był praktycznie samodzielnym miastem. Mieszkało tu tysiąc mnichów buddyjskich, a sam król Dżajawarmana VII przebywał tymczasowo w Preah Khan, podczas gdy Angkor Thom był ukończony.

Preah Khan pojawia się na ogromną skalę w stosunku do innych świątyń Wielkiego Obwodu; szczegółowe rzeźby w wewnętrznych galeriach obejmują dobrze zachowaną salę Apsaratancerze. Jeśli masz czas tylko na jeden postój w Grand Circuit, Preah Khan jest zwycięzcą.

Przez resztę Grand Circuit będziesz okrążał następujące główne świątynie:

• Neak Pean, na wschód od Preah Khan, to seria sztucznych basenów osadzonych na wyspie pośrodku bagnistego jeziora, z okrągłą strukturą osadzoną na samym środkowy, oznaczony parą splecionych kamiennych węży;
• East Mebon, świątynia Shivaite, dawniej położona w środku sztucznego jeziora (obecnie wyschniętego), której misternie rzeźbione nadproża są jednymi z najlepszych, jakie można znaleźć w Angkorze; i
• Pre Rup, państwowa świątynia zbudowana przez Rajendravarmana II i największa budowla w Angkorze, której początki sięgają X wieku.

Przejdź do 15 z 15 poniżej. >

Banteay Srei

Jeśli jeszcze Cię nie ogarnęło „zmęczenie świątynne” i jeśli zostało Ci kilka dni na kilkudniowym karnecie, to wizyta w odległych świątyniach, położonych daleko poza głównym kompleksem Angkor Park, powinien być następny w Twoim programie.

Jeśli masz czas tylko na jedną odludną świątynię, Banteay Srei to wybór bez myślenia. Jego położenie 18 mil na północny wschód od Angkor Wat wymaga dodatkowego wysiłku, aby się tam dostać, ale wkrótce przekonasz się, że jest to warte zachodu.

Dla wielu turystów Banteay Srei jest najpiękniejszą świątynią Angkoru, „klejnotem sztuki Khmerów”. W pięknym odejściu od innych struktur Angkor, Banteay Srei ma do czynienia z drobno rzeźbionym różowym piaskowcem pokrytympięknie szczegółowe rzeźby; niektóre z nich ilustrują sceny z hinduskich eposów Ramajana i Mahabharata. Nazwę Banteay Srei, co można przetłumaczyć jako „Świątynia Kobiet”, można przypisać stosunkowo małej skali świątyni i staranności dzieła sztuki.

Odwiedzający będą przechodzić przez fosę, aby wejść do świątyni i mogą wejść do pierwszego otaczającego ogrodzenia, ale nie mogą iść dalej niż ścieżka, która otacza samą świątynię. Ten środek zapobiega zalaniu Banteay Srei przez odwiedzających. To też dobrze: w przeciwnym razie turyści nigdy nie mieliby niezakłóconego widoku na świątynię, chociaż oznacza to również, że nigdy nie będziesz mógł przyjrzeć się niezwykle szczegółowym rzeźbom z bliska.

Ciekawostki: W kraju, w którym królowie dyktowali budowę świątyń, Banteay Srei jest również wyjątkiem: świątynia została ukończona w 967 roku przez Yajnavarahę, ważnego urzędnika dworskiego pod rządami króla Rajendravarman.