5 najważniejszych zabytków na Wybrzeżu Szkieletów w Namibii

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 01:05

Wybrzeże Szkieletów w Namibii znajduje się tak daleko od utartych szlaków, jak to tylko możliwe. Graniczy z Oceanem Atlantyckim, region rozciąga się na południe od granicy z Angolią na północ od nadmorskiego miasta Swakopmund – na odległość około 300 mil/500 kilometrów.

Ziemia, którą Bóg stworzył w gniewie

Ochrzczony przez Buszmenów San jako „Bóg ziemi stworzony w gniewie”, Wybrzeże Szkieletów to niesamowity krajobraz strzelistych wydm w kolorze wydm. Na zachodnim krańcu wydmowe morze zanurza się w Atlantyku, który gwałtownie rzuca się na opuszczony brzeg. Prąd Benguela sprawia, że ocean jest lodowaty, a nagłe spotkanie zimnej wody i gorącej pustyni często powoduje, że wybrzeże znika pod osłoną gęstej mgły. Te zdradzieckie warunki pochłonęły wiele przepływających statków i dlatego Wybrzeże Szkieletów jest zaśmiecone wrakami ponad 1000 różnych statków. Swoją nazwę zawdzięcza jednak wybielonym kościom od dawna martwych wielorybów południowych.

Zdalne miejsce turystyczne

Wybrzeże Szkieletów jest ponure i niedostępne, a mimo to nadal fascynuje zagranicznych gości. Jako jedna z wielkich, dziewiczych afrykańskich puszcz, oferuje podróżnikom możliwość poznania natury w całej jej nieskażonej wielkości. Thelinia brzegowa jest podzielona na dwie części - południowy Narodowy Turystyczny Obszar Rekreacyjny Zachodniego Wybrzeża i północny Park Narodowy Szkieletowego Wybrzeża. Dostęp do pierwszego jest stosunkowo łatwy, chociaż wymagane jest zezwolenie. Najdziksze tereny znajdują się jednak w północnej części i są utrzymywane w nienaruszonym stanie dzięki ograniczeniu, które pozwala tylko na 800 odwiedzających rocznie. Dostęp jest możliwy tylko przez lot-w safari, w związku z czym wizyty w Parku Narodowym Skeleton Coast są zarówno ekskluzywne, jak i drogie.

Dla prawdziwego poszukiwacza przygód, dzicz, która czeka, jest warta wysiłku, aby się tam dostać.

Zatoka Henties

Położone godzinę jazdy na północ od Swakopmund, Henties Bay jest jedynym prawdziwym miastem na Wybrzeżu Szkieletów. Jest to naturalny przystanek dla podróżnych zmierzających na północ i jest szczególnie popularny wśród wędkarzy. W pobliżu znajduje się kilka wypróbowanych i przetestowanych miejsc do wędkowania, z których wszystkie są wymienione jako współrzędne GPS na mapie dostarczonej przez Biuro Informacji Turystycznej Henties Bay. Aby dotrzeć do tych miejsc, możesz jechać wzdłuż plaży - chociaż będziesz potrzebować 4x4 i wystarczającego doświadczenia w jeździe po piasku.

Gatunki docelowe obejmują srebrzysty kabeljou (kob), steenbras (krakers z zachodniego wybrzeża) i galjoen. Łowienie rekinów jest popularne w Henties Bay, ale należy zauważyć, że prawo Namibii wymaga, aby wszystkie gatunki rekinów wracały do wody żywe i nieuszkodzone. Wszystkie rodzaje wędkarstwa wymagają zezwolenia i obowiązują ścisłe limity połowu i wielkości. Dla niewędkarskich członków rodziny dostępne są szlaki piesze, jazda konnawycieczki i kilometry dzikiej plaży do odkrycia.

Kolonia fok na przylądku krzyżowym

40 mil/60 kilometrów na północ od Henties Bay znajduje się Rezerwat Foki Cape Cross, chroniony cypel, który jest domem dla największej kolonii lęgowej fok przylądkowych na świecie. W szczycie sezonu lęgowego (od listopada do grudnia) piasek jest całkowicie zasłonięty przez wijącą się masę fok liczącą w sumie ponad 200 000 uchatek. W tej chwili nowonarodzone szczenięta są atrakcją. Zwiedzający mogą obserwować foki z 200-metrowego chodnika.

Fajki przylądkowe żyją głównie na rybach, a ich preferencje żywieniowe są widoczne w smrodzie wydobywającym się z kolonii. Odwiedzający Cape Cross będą potrzebować silnego żołądka! Kolonia jest również niesamowicie hałaśliwa, ponieważ samce walczą o terytorium, a młode wołają swoje matki. Jednak mimo hałasu i zapachu kolonia jest fascynującym widokiem. Istnieją dwa podgatunki foki przylądkowej, a ten widziany w Cape Cross występuje tylko w Afryce Południowej i Namibii.

Przyroda przystosowana do pustyni

Pomimo pozornie niegościnnego środowiska na Wybrzeżu Szkieletów, dzikie zwierzęta rozwijają się tutaj. Loże, takie jak Hoanib Skeleton Coast Camp, oferują przejażdżki 4x4 przez wydmy i pobliskie oazy, do których zwierzęta przyciąga nieodparty zapach wody. Wypatruj klasycznych gatunków pustynnych, w tym zebry górskiej Hartmanna, gemsboka, springboka i steenboka. Jeśli chodzi o drapieżniki, szakale czarnogrzbiete i hieny brunatnesą najczęściej spotykane, chociaż gepardy niesamowicie przetrwały tutaj.

Niektóre gatunki, takie jak słoń pustynny, nosorożec pustynny i lew pustynny, są szczególnie przystosowane do życia w bezwodnym środowisku Wybrzeża Szkieletów. W przeciwieństwie do większości innych afrykańskich miejsc, zwierzęta w tym rejonie Namibii poruszają się swobodnie i nie są ograniczone płotami parków zwierzyny łownej. Ptaki również znajdą wiele zainteresowania na Wybrzeżu Szkieletów, od pustynnych endemitów, takich jak korhaan Rüppell i skowronek długodzioby z Bengueli, po ptaki pelagiczne wybrzeża.

Nieszczęsne wraki statków

Wybrzeże Szkieletów jest wzorowane na kośćch statków, które zostały skażone przez zanurzone rafy i wprowadzającą w błąd mgłę. Spośród nich najsłynniejsze wraki to prawdopodobnie wraki Dunedin Star i Eduard Bohlen. Gwiazda Dunedin osiadła na mieliźnie w 1942 roku podczas transportu zaopatrzenia aliantów z Anglii do Egiptu podczas II wojny światowej. Kilka statków i samolot wysłano na ratunek jej załodze, która utknęła na chorym statku około 1 800 stóp/550 metrów od brzegu. Samolot i holownik zginęły wraz z dwoma członkami załogi holownika. Załoga Dunedin Star została ostatecznie ewakuowana.

Eduard Bohlen to niemiecki statek towarowy, który osiadł na mieliźnie w 1909 roku. Chociaż jego załoga została uratowana, sam statek nie mógł zostać uratowany. Teraz, prawie 100 lat później, pustynia wkroczyła do morza do tego stopnia, że wrak (który kiedyś leżał na brzegu) teraz utknął 1650 stóp/500 metrów w głąb lądu.

Wioski Himba

Kilka wycieczek po Wybrzeżu Szkieletów daje możliwość odwiedzenia jednej z odległych wiosek zamieszkałych przez Himba, rdzenne plemię regionu Kunene. Kunene rozciąga się od granicy Angoli do rzeki Ugab, która wyznacza południową granicę Parku Narodowego Wybrzeża Szkieletów. Himba to lud pasterski, którego przetrwanie zależy od bydła, owiec i kóz. Poruszają się zgodnie z porami roku, aby znaleźć wypas i są ostatnimi pół-koczowniczymi ludźmi w Namibii.

Wizyty w ich wioskach umożliwiają turystom rzadki wgląd w ich fascynujący sposób życia. Ze względu na ich oddalenie kultura Himba pozostała w dużej mierze niezmieniona. Wioski składają się z kręgu chat zbudowanych wokół świętego ognia przodków. Kobiety Himba mają nagie piersi i używają tłuszczu maślanego i pasty ochry, aby chronić skórę przed słońcem i oczyszczać się bez marnowania wody. Ważną częścią ich kultury są również ozdobne fryzury i symboliczna biżuteria.