Park Narodowy Fiordland: Kompletny przewodnik

2024 Autor: Cyrus Reynolds | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-02-09 00:19

W tym artykule

Park Narodowy Fiordland, w południowo-zachodnim zakątku Wyspy Południowej w Nowej Zelandii, jest największym parkiem narodowym w kraju. Jest to również najbardziej wilgotne i najbardziej odległe, ale podróżnicy, którzy podejmą wysiłek, aby do niego dotrzeć, są dobrze wynagradzani, niezależnie od pogody. Wielu podróżników odwiedza Milford Sound lub Doubtful Sound podczas jednodniowych wycieczek z Queenstown lub Te Anau, a ci, którzy chcą dłuższą przygodę, wyruszają na Milford Track, Routeburn Track lub inne wielodniowe wędrówki. Oto wszystko, co musisz wiedzieć o wizycie w Parku Narodowym Fiordland.

Rzeczy do zrobienia

Wyrzeźbione w lodzie fiordy Parku Narodowego Fiordland zajmują 2,9 miliona akrów na zachodnim wybrzeżu regionu Southland. Park narodowy od 1952 roku, jest częścią większego wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO Te Wahipounamu. Ogromne opady deszczu na tym obszarze – około 22 stóp rocznie! – oznaczają, że wodospady, jeziora i spowite mgłą góry są częścią doświadczenia Fiordland.

Wielu odwiedzających park narodowy odwiedza popularny Milford Sound, gdzie płyną przez fiord, zbliżają się do wodospadów spływających kaskadami ze stromych gór i podziwiają widoki na słynny Mitre Peak. jakiś alternatywna (lub dodatkowa) wycieczka jednodniowa to Doubtful Sound; aby do niego dotrzeć, musisz przepłynąć łodzią przez jezioro Manapouri, a następnie autobusem przez przełęcz.

Naturalną bazą wypadową na wycieczki do Parku Narodowego Fiordland jest małe miasteczko Te Anau, położone na wschodnim brzegu jeziora o tej samej nazwie. Sam Te Anau nie znajduje się w granicach parku narodowego, ale jest w zasięgu wielu atrakcji, które się tam znajdują. Z Te Anau podróżni mogą również odwiedzić jaskinie świetlików, rezerwat ptaków lub popływać łodzią odrzutową.

Najlepsze wędrówki i szlaki

Oprócz jednodniowych wycieczek do różnych dźwięków i jezior, wielu odwiedzających Park Narodowy Fiordland przyjeżdża na piesze wędrówki (lub włóczęgę, jak nazywają to Nowozelandczycy). Istnieją trzy główne szlaki w Fiordland, które są bardzo popularne wśród lokalnych i zagranicznych gości, a także kilka krótszych tras. Ze względu na obfite opady, turyści powinni być przygotowani na zmoknięcie i zabrać ze sobą odpowiedni sprzęt na pogodę.

• Tor Milford: Szlak Milford jest często nazywany najlepszą trasą pieszą na świecie, nie mówiąc już o Nowej Zelandii. Jedna z wielkich spacerów Departamentu Ochrony (DOC), ta 33-kilometrowa, czterodniowa wędrówka prowadzi wędrowców obok wodospadów, jezior, widoków na góry i dramatycznego lodowiska Pompolona. Zakwaterowanie i szlaki są w dobrym stanie, ale ze względu na popularność wędrówki ważne jest, aby zarezerwować chaty z dużym wyprzedzeniem (pamiętaj, że biwakowanie nie jest dozwolone). Najlepszy czas na wędrówkę po Milford Track to okres od października do kwietnia; o każdej innej porze roku, topowinny być podejmowane tylko przez doświadczonych wędrowców zimowych.
• Routeburn Track: 20-milowy Routeburn Track to także świetny spacer DOC, a jego przejście zajmie Ci od dwóch do czterech dni. Najważniejsze to alpejskie ogrody, łąki z dzikimi kwiatami oraz wspaniałe widoki na góry i jeziora. Część szlaku poprowadzi Cię przez Park Narodowy Mount Aspiring, który znajduje się na północ od Parku Narodowego Fiordland. W przeciwieństwie do Milford Track, biwakowanie w namiotach jest dozwolone. Ponieważ jest to szlak jednokierunkowy, musisz zorganizować odbiór lub transfer na koniec wędrówki.
• Kepler Track: Kolejny wspaniały spacer, 37-kilometrowy Kepler Track to pętla, której pokonanie zajmie od trzech do czterech dni. Szlak biegnie wzdłuż brzegów jezior Te Anau i Manapouri, przechodząc przez lasy, zanim wzniesie się do alpejskiego kępy. Chociaż w sezonie letnim (od października do kwietnia jest to łatwa do średniozaawansowanych wędrówek), śnieg i lód sprawiają, że jest to znacznie trudniejsze przez resztę roku; Powinna go próbować tylko zimą przez wędrowców z silnym zimowym doświadczeniem w górach.
• Tor Hollyford: 34-kilometrowy tor Hollyford to dobra opcja dla zaawansowanych wędrowców poszukujących wędrówki na niższych wysokościach, którą można uprawiać przez cały rok. Ponieważ Hollyford Track nie obejmuje żadnych odcinków alpejskich, śnieg i lód rzadko stanowią problem, nawet zimą. Szlak zaczyna się pod górami Darran w Parku Narodowym Fiordland i biegnie wzdłuż rzeki Hollyford do morza w zatoce Martins na zachodnim wybrzeżu. Zaplanuj od czterech do pięciu dni.
• Dusky Track: Ta ośmio- lub 10-dniowa wędrówka jestsklasyfikowany jako zaawansowany i jest zalecany tylko dla bardzo doświadczonych wędrowców. 52-kilometrowy szlak biegnie między jeziorami Hauroko i Manapouri, przecinając trzy główne systemy dolin i dwa pasma górskie. Może być bardzo błotnista, więc bądź przygotowany.

Jeśli nie możesz przez kilka dni udać się na półpustynię, w Parku Narodowym Fiordland możesz wybrać się na kilka jednodniowych wędrówek. Należą do nich 30-minutowy spacer Bowen Falls Walk i Humbolt Falls Track; czterogodzinna trasa East Eglinton Track w obie strony; i łatwy, 45-minutowy spacer po jeziorze Gunn. Przeczytaj więcej o wszystkich opcjach spacerów i wędrówek na stronie DOC.

Gdzie się zatrzymać

Jeśli wybierasz się na całodniową lub kilkudniową wędrówkę po Parku Narodowym Fiordland, zakwaterowanie jest prawie wyłącznie ograniczone do chatek i/lub kempingów DOC w parku. Z nielicznymi wyjątkami kwatery prywatne nie są dostępne w granicach parku narodowego. Witryny DOC wahają się od bardzo prostych (tylko miejsce na namiot) do całkiem dobrze wyposażonych (chaty z łóżkami piętrowymi i toaletami). Niezależnie od tego, którą klasę wybierzesz, musisz przynieść własne jedzenie i sprzęt do gotowania oraz zabrać ze sobą wszystkie śmieci.

Jednak istnieje wiele innych opcji, jeśli planujesz odwiedzić Fiordland podczas jednodniowej wycieczki. Zarówno Te Anau, jak i Queenstown oferują szeroki wybór zakwaterowania, od standardowych kempingów po komfortowe motele i hotele. W Milford Sound jest kilka lóż dla tych, którzy tego nie robiąchcesz spędzić w trasie zbyt wiele godzin w ciągu jednego dnia.

Jak się tam dostać

Jeśli nie wędrujesz przez górskie pustkowia do Parku Narodowego Fiordland (np. Trasą Routeburn z Parku Narodowego Mt. Aspiring), prawdopodobnie dostaniesz się do parku drogą lądową od wschodu. Do parku jest bardzo mało dróg. Posiadanie własnego samochodu jest idealne, ponieważ zapewnia elastyczność, której prawdopodobnie będziesz potrzebować podczas podróżowania po bardziej odległych zakątkach Wyspy Południowej. Jednodniowe wycieczki do Milford Sound i Doubtful Sound odbywają się często również z Queenstown i Te Anau.

Dla rozpoczynających w Queenstown, jedź na południe State Highway (SH) 6 do Lumsden, a następnie jedź SH 94 do Te Anau. Tam autostrada rozgałęzia się nieco na południe, aby dotrzeć do Manapouri, lub dalej na północ przez Te Anau Downs, aby dostać się do Milford Sound. Z Queenstown możesz dostać się do Te Anau w dwie godziny, a do Milford Sound w trzy godziny i 30 minut.

Z Dunedin lub innego miejsca na wschodnim wybrzeżu Wyspy Południowej, kieruj się na zachód i przejedź przez Gore i Lumsden. Z Dunedin do Te Anau można dojechać w trzy godziny i 30 minut, a do Milford Sound w około pięć godzin.

Wskazówki dotyczące wizyty

• Zakwaterowanie na Great Walks jest rezerwowane z kilkumiesięcznym wyprzedzeniem, więc planuj z wyprzedzeniem. Wcześniejsza rezerwacja jest mniej konieczna (a czasami niemożliwa) na innych trasach. Informacje na temat rezerwacji chat i kempingów można znaleźć na stronie internetowej DOC Fiordland.
• Ponieważ Fiordland pada tak dużo deszczu, przygotuj się na deszczową pogodę przez cały rok.
• Przynieś wytrzymały środek odstraszający owady,zwłaszcza jeśli biwakujesz i wędrowasz. Motyle mogą być prawdziwym utrapieniem na zachodzie Wyspy Południowej.